Σε τροχιά σύγκρουσης πριν μετατρέψουν τους πανηγυρισμούς σε δολοφονική θηλιά στο λαιμό των ανθρώπων

Ας το ξεκαθαρίσουμε για να μη μας καταπιούν οι αυταπάτες. Από τη Βρετανία δεν ξεκινά η απελευθέρωση των λαών. Στη Βρετανία αποδείχτηκε πως η χειραφέτηση των κοινωνιών, μπορεί να πυροδοτήσει εξελίξεις και ανατροπές ικανές να ανακόψουν και εν τέλει να κουρελιάσουν τα σχέδια των δυναστών τους…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στη Βρετανία αποδείχτηκε, πως η διαχείριση της εθνικής αξιοπρέπειας – απ όποια σκοπιά και αν την προσεγγίσει κανείς – συνιστά κορυφαίο, διαχρονικό και με αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική κίνητρο, που όταν διαπεράσει την πολιτική συμπεριφορά ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για ευρύτερες πολιτικές ανατροπές και όχι μόνο.
Στη Βρετανία τελικά αποδείχτηκε, πως όταν τα εθνικά προτάγματα ενός λαού, ενσωματωθούν και διαπεράσουν την πολιτική του δράση και στάση, τότε βρισκόμαστε αντικειμενικά αντιμέτωποι με μια νέα κατάσταση, στην οποία οι ρόλοι όλων γίνονται πλέον διακριτοί.

• Και της κοινωνίας που παραμένει στη θέση του πρωταγωνιστή, όσο δεν αποκαθηλώνει το πολιτικό της ζητούμενο….
• Και των πολιτικών πρωταγωνιστών που συμπαρατάχθηκαν με αυτήν και που καλούνται πλέον να αποδείξουν ότι υπήρξαν συνεπείς εμπνευστές και όχι τυχάρπαστοι καιροσκόποι πρόθυμοι να ευνουχίσουν τις προσδοκίες της…
• Και των στρατηγικών αντιπάλων της επιλογής της, που επιδιώκουν πάση θυσία να… ανακόψουν τον απόηχο της πολιτικής της δυναμικής.

Η Βρετανική κοινωνία λοιπόν με την επιλογή της, τέθηκε αντικειμενικά σε τροχιά σύγκρουσης με το νεοταξίτικο ευρωπαϊκό ανοσιούργημα, και αυτή η σύγκρουση είναι πρωτίστως πολιτισμική και αξιακή, διότι αντιπαρατίθεται μετωπικά με την κουλτούρα της υπερεθνικής διακυβέρνησης και αυτό ακριβώς είναι που της προσδίδει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Αυτή η σύγκρουση είναι μοιραία και οικονομική όσο και πολιτική, διότι…
Στο οικονομικό επίπεδο διαθέτει τη φυσιογνωμία που αντιστρατεύεται αντικειμενικά τους σχεδιασμούς του οικονομικού εφιάλτη, που οικοδομεί μια ιδιότυπη φυλακή με χορογράφο τη χρηματοπιστωτική – τραπεζική δικτατορία. Ενώ…
Στο πολιτικό επίπεδο, έρχεται να αμφισβητήσει ευθέως ένα πολυδαίδαλο σύστημα νομικών και πολιτικών διευθετήσεων που συνθέτουν ένα καθεστώς βαθύτατης εξάρτησης, δομικής αποδιάρθρωσης παραδοσιακών θεσμών, και γενικευμένης ενσωμάτωσης της πολιτικής και της διοίκησης σε ανεξέλεγκτα υπερεθνικά επιτελεία, που δεν έχουν ταυτότητα, που δεν υπόκεινται σε στοιχειώδη δημοκρατικό και άλλο έλεγχο, που δεν συνυπολογίζουν, αντίθετα αντιστρατεύονται κάθε είδους εθνικές προτεραιότητες και στη γεωπολιτική, και στην παραγωγή και στην οικονομία γενικότερα.
Και επειδή ακριβώς αυτή είναι η φυσιογνωμία της σύγκρουσης… Και επειδή ακριβώς δε θα πρέπει να επιτρέψουμε να μας καταπιούν οι αυταπάτες… Οφείλουμε για τρία πράγματα τουλάχιστον να είμαστε σαφείς…
Πρώτον: Η επιλογή του Βρετανικού λαού δεν απελευθέρωσε κανέναν. Έκανε κάτι πολύ σημαντικότερο. Κατέδειξε πως η αποφασιστικότητα των λαών παραμένει ακλόνητη, αδιαπραγμάτευτη και διαχρονική αξία. Ή την αρπάζουμε – τόσο εμείς όσο και οι ίδιοι οι Βρετανοί – από κει που την άφησε το Βρετανικό δημοψήφισμα, και την μετατρέπουμε σε πολιτική δράση της επόμενη μέρας, ή θα μετατρέπεται όσο περνά ο καιρός σε βρόγχο που θα περισφίγγεται δολοφονικά γύρω από το λαιμό των ανθρώπων, που αρκούνται να καμαρώνουν και αρνούνται να αφυπνιστούν.
Ο χρόνος είναι σε βάρος των λαών, γι αυτό μην απορείτε που κανένας δε βιάζεται απ όλους αυτούς που μίσησαν τη Βρετανική χειραφέτηση. Στο αλεστήρι του χρόνου, αποδυναμώνονται οι δυναμικές και ευδοκιμούν οι συμβιβασμοί και ο εκφυλισμός των πολιτικών αιτημάτων.
Δεύτερον: Οι αντίπαλοι της κοινωνικής χειραφέτησης, δεν περιμένουν αμήχανοι και δεν αρκούνται να παρατηρούν τα γεγονότα. Οργανώνουν τη γενικευμένη τους πολιτική αντεπίθεση που συμπεριλαμβάνει, εκβιασμούς, αποπροσανατολισμούς, καινούρια τετελεσμένα, πολιτικούς και γεωπολιτικούς αντιπερισπασμούς, επικοινωνιακά και πραγματικά πυροτεχνήματα, για να ευνουχίσουν δυναμικές και να επανεγκλωβίσουν συνειδήσεις, σε μια σύνθετη γεωπολιτική εξίσωση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και στην Ευρώπη και στον πλανήτη ολόκληρο.
Τρίτον: Οι φίλοι ή αν θέλετε οι προσεταιριστές της κοινωνικής χειραφέτησης, διόλου δεν είναι αποσυνδεδεμένοι από γενικότερα πολιτικά, οικονομικά και άλλα συμφέροντα, που προσωρινά διευκολύνονται από την κατεύθυνση της επιλογής του Βρετανικού λαού. Δεν είναι διατεθειμένοι όμως…

• Ούτε το σύνολο των πραγματικών λαϊκών αιτημάτων να υιοθετήσουν…
• Ούτε το σύνολο των πολιτικών στόχων της κοινωνίας να πατρονάρουν και να στηρίξουν άκριτα…

Επομένως, όχι μονάδα δεν είναι παράλογο, αντίθετα είναι αναμενόμενο, μέσα στις επόμενες μέρες, και πολλά από τα επιμέρους αιτήματα της χειραφετημένης κοινωνίας να επιχειρηθεί να αποδυναμωθούν (βλέπε σχετικές δηλώσεις Φάρατζ για τα κονδύλια που αφορούν στη δημόσια υγεία), και η συνολική διαχείριση της πολιτικής προοπτικής του BREXIT, να είναι τέτοια ώστε να απογοητεύσει ανθρώπους, να ευνουχίσει αιτήματα, να αποδομήσει ελπίδες, να πατρονάρει φοβικά σύνδρομα κλπ… κλπ… κλπ…
Το βρετανικό δημοψήφισμα λοιπόν, κατέδειξε πως μέσα σε συνθήκες που οι κοινωνίες συνθλίβονται από πολυεπίπεδες πιέσεις, η ελπίδα και παραμένει ζωντανή, και το συναπάντημά της με τη δυναμική και την αποφασιστικότητα, μπορεί να εκτρέψει τη ροή των γεγονότων και ν ανακόψει τα σχέδια των σκοτεινών χορογράφων.
Το Βρετανικό δημοψήφισμα έσπειρε… ΚΑΙ για τους ίδιους τους Βρετανούς… ΚΑΙ για το σύνολο των λαών της Ευρώπης… ΚΑΙ για τους Γάλλους που αυτή την περίοδο παραδίδουν μαθήματα μαζικής λαϊκής αντίστασης… ΚΑΙ φυσικά για τον Ελληνικό λαό που του έλαχε αυτά τα πέτρινα χρόνια, να διαχειρίζονται τις υποθέσεις της χώρας του προσκυνημένοι ηγέτες, ταπεινωμένα ανδρείκελα, δουλοπρεπείς πολιτικοί διαχειριστές.
Το Βρετανικό δημοψήφισμα έσπειρε… Το λόγο τώρα έχει ο εμπνευσμένος ηγέτης  που θα οργανώσει την πολιτική σύγκρουση στοχεύοντας πέρα από την νίκη.

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ