«Η απόφαση να γίνουν μετεγκαταστάσεις
είναι δεσμευτική και τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν μια ηθική
υποχρέωση να το πράξουν», δήλωσε προ ημερών στο ιταλικό ειδησεογραφικό
πρακτορείο Ansa ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, ως επίτροπος αρμόδιος για
θέματα Μετανάστευσης. Καλοσύνη του να παρηγορεί τους πρόσφυγες, αλλά και
την Ελλάδα και την Ιταλία, που δέχονται τεράστιο βάρος. Και μόνη η
διευκρίνισή του, ωστόσο, ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν επανεγκατασταθεί
πάνω από 1.441 άνθρωποι, δείχνει πόσο σοβαρά λαμβάνουν υπόψη την «ηθική
υποχρέωσή τους» τα κράτη-μέλη. Για να το δούμε στη γλώσσα των αριθμών,
πρόκειται για μια υποχρέωση που δεν γίνεται σεβαστή ούτε κατά το 1%,
δεδομένου ότι η περυσινή συμφωνία αφορούσε την αναλογική ανακατανομή
στις ευρωπαϊκές χώρες 160.000 προσφύγων. Ούτε καν μοναδιαίο το περίφημο
ευρωπαϊκό ηθικό χρέος.Καλοσύνη της λοιπόν και της Κομισιόν, που σκέφτεται να επιβάλει στα κράτη-μέλη πρόστιμο 250.000 ευρώ για κάθε πρόσφυγα που θα απορρίπτουν, ελπίζοντας ότι έτσι θα τα αναγκάσει να μαθητεύσουν στην αλληλεγγύη, τα αγαθά της οποίας πάντως ήδη γεύονται. Αλλά αυτή η διολίσθηση από το ηθικά δέον και το πολιτικά δίκαιο στο οικονομικά τιμωρητικό φανερώνει και την ήττα της επίσης περίφημης ευρωπαϊκής ιδέας, όσα λείψανά της κι αν έχουν απομείνει.
Οι χώρες του Βίσεγκραντ, πάντως, άρχισαν να διαμαρτύρονται. Εμμένοντας στην α λα καρτ συμμετοχή τους στην Ε.Ε., στο λαβείν άνευ δούναι, διατείνονται ότι οι περί προστίμου προτάσεις «είναι αντίθετες στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς» (αυτό το ισχυρίστηκε ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Πέτερ Σιγιάρτο). Και, επιπλέον, ότι η πολιτική των ποσοστώσεων στην κατανομή των προσφύγων «περιορίζει την κυριαρχία των χωρών» (αυτό το είπε ο εκπρόσωπος της πολωνικής κυβέρνησης, Ράφαλ Μπότσενεκ). Καλοσύνη τους αμφοτέρων, αλλά και των μέχρι κεραίας συμφωνούντων Τσέχων και Σλοβάκων, που και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς μάς θυμίζουν και τι εστί εθνική κυριαρχία μάς διδάσκουν.
Καλοσύνη του και του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, που το ξανασκέφτηκε και δήλωσε πως η χώρα του θα δεχτεί ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Μόνο που ούτε τον αριθμό τους προσδιόρισε ούτε και το πότε ακριβώς θα τεθούν σε εφαρμογή οι φιλάνθρωπες σκέψεις του. Δεν πρέπει πάντως να προβλέπουν μεγάλο αριθμό τα πλάνα του, αν κρίνουμε από το ότι δεν υιοθέτησε την πρόταση του λόρδου Νταμπς. Προσφυγόπουλο κάποτε και ο ίδιος ο λόρδος (είχε δραπετεύσει από την Τσεχοσλοβακία για να σωθεί από τους ναζί), ζήτησε να δεχτεί η Βρετανία 3.000 από τα ασυνόδευτα παιδιά. Και είναι πάμπολλα τα παιδιά αυτά, που ξεκίνησαν μόνα την οδύσσειά τους ή έχασαν καθ’ οδόν τους γονείς τους. Τον φετινό Ιανουάριο ήταν κατά 530% περισσότερα από τον περυσινό. Και ήδη, σύμφωνα με τη Γιούροπολ, έχουν χαθεί 10.000. Τα κατάπιε η μαύρη τρύπα του «ηθικού χρέους» των Ευρωπαίων. Και το τράφικινγκ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου