Ο τελών χρέη πρωθυπουργού στη δουλοπαροικία του χρέους της ΕΕ επ’ ονόματι Ελλάδα, κ. Αλέξης Τσίπρας, δεν έφτανε που υπέγραψε εν κρυπτώ την παράταση της αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης με βάση την οποία η χώρα έχει χάσει όλες τις ασυλίες της, αλλά και την εθνική της κυριαρχία, προχώρησε ακόμη ένα βήμα. Υπέγραψε την Παρασκευή μια ακόμη αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβαση, το λεγόμενο «κοινό έγγραφο συνεργασίας» με τον ΟΟΣΑ.
Άλλη μια κατάλυση του ρόλου της Βουλής
Με βάση αυτό το «έγγραφο» – που ονομάστηκε έτσι για να μην θεωρεί τυπικά διεθνής σύμβαση κι έτσι να μην έχει την υποχρέωση η κυβέρνηση να το φέρει στη Βουλή – έχει οργανωθεί από τον ΟΟΣΑ μια ακόμη task force, όπως μας είπε ο Αγχέλ Γκουρία, η οποία θα καταφθάσει στην Ελλάδα ως «τεχνικός σύμβουλος» για την επιβολή των αναγκαίων «διαρθρωτικών μεταρυθμίσεων».
Έτσι για μια ακόμη φορά φορείς ξένης δύναμης, χωρίς καμιά νομιμοποιητική βάση, θα αναλάβουν μια επιπλέον λειτουργία επιτήρησης στην Ελλάδα, ως δήθεν «τεχνικοί σύμβουλοι». Και μάλιστα χωρίς ούτε καν η Βουλή να γνωρίζει για ποιές «διαρθρωτικές αλλαγές» πρόκειται. Ούτε φυσικά θα της δοθεί η δυνατότητα να αποφασίσει για το αν όντως χρειάζεται, ή όχι η συνδρομή των «ανεύθυνων και απάτριδων τεχνοκρατών» – όπως χαρακτήριζε ο Ντε Γκολ το 1965 τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών – του ΟΟΣΑ.
Άλλη μια συνταγματική εκτροπή με κατάλυση του ρόλου της Βουλής ως θεμελιώδους βάσης του πολιτεύματος. Κι αυτό με βάση το άρθρο 120 του Συντάγματος ισοδυναμεί με σφετερισμό της εξουσίας από την κυβέρνηση και με βάση το άρθρο 134 του Π.Κ., παρ. 2, συνιστά πράξη εσχάτης προδοσίας.
Εντολή Βερολίνου η «συνεργασία» με ΟΟΣΑ;
Ο κ. Τσίπρας δήλωσε σχετικά: «Εγώ θα ήθελα να επισημάνω ότι οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ δεν είναι μεταρρυθμίσεις που κάποιοι μας υποχρεώνουν να κάνουμε. Είναι αυτές που εμείς θέλουμε να κάνουμε, που θεωρούμε απαραίτητες να προχωρήσουμε για να αλλάξει η Ελλάδα. Απλά ζητάμε την τεχνογνωσία και τη συνεργασία ενός Διεθνούς Οργανισμού εγνωσμένου κύρους, παγκοσμίου κύρους.»
Η γνωστή δικαιολογία. Υπάρχει κόκκος αλήθειας; Ούτε κατ’ ελάχιστο. Την αλήθεια μας την λέει η εφημερίδα Guardian ήδη από τις 24 Φεβρουαρίου 2012, η οποία γράφει με αφορμή την έκθεση του ΟΟΣΑ, Going for Growth, που μόλις είχε δημοσιευτεί ως βασικό όχημα των «διαρθρωτικών αλλαγών» που προτείνει ο οργανισμός, ότι υπηρετεί την «ατζέντα υπέρ του αγοραίου καπιταλισμού». Κι έτσι «προσθέτει σημαντική πίεση στις χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους. Τα επιχειρήματα στην έκθεση του ΟΟΣΑ, τα οποία διατρέχουν 227 σελίδες, προσθέτουν πενυματικό βάρος στις απαιτήσεις των διεθνών δανειστών που θέλουν εργασιακές μεταρρυθμίσεις και άνοιγμα των αγορών, ως αντίτιμο των δανείων τους. Η έκθεση έχει κερδίσει την υποστήριξη του Βερολίνου, το οποίο έχει γίνει Ευαγγελιστής για τα μέτρα τύπου ΟΟΣΑ στις χώρες της ΕΕ, όπου έχει δανείσει χρήματα…»
Καταλάβατε τώρα γιατί η προηγούμενη συγκυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου, είχε τέτοια πρεμούρα να υιοθετήσει τις προτάσεις του ΟΟΣΑ, που ονομάστηκαν «εργαλειοθήκη». Υλοποιεί εντολές ο κ. Τσίπρας με τη σειρά του εκ Βερολίνου. Κι επειδή ο ΟΟΣΑ πάσχει ήδη από τη δεκαετία του 1980 από μια αθεράπευτη υστερική μανία καταδίωξης εναντίον του κοινωνικού κράτους και κυρίως της κοινωνικής ασφάλισης, του δημόσιου τομέα και των εργασιακών δικαιωμάτων, μπορεί να αντιληφθεί ακόμη κι ο πιο αφελής τι προβλέπουν οι «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» του, που τόσο έχουν συναπάρσει τον κ. Τσίπρα.
Με οδηγό τον ΟΟΣΑ οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία
Άλλωστε, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, κάθε φορά που πετσόκοβαν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κάθε φορά που προχωρούσαν σε ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, που φόρτωναν με νέους δυσβάσταχτους φόρους τους μικρούς και απάλλασαν τους μεγάλους, που υποβάθμιζαν τη δημόσια υγεία και παιδεία, κάθε φορά που έπαιρναν μέτρα ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης, είχαν ως βασικό επιχείρημα τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ. Γιατί να διαφέρει η κυβέρνηση Τσίπρα;
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μέχρι το 2009, ο ΟΟΣΑ ήταν εκείνος που με τις εκθέσεις του εκθείαζε και ενθάρρυνε τις πολιτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην τρομακτική υπερχρέωση. Αρκεί να ακολουθεί η χώρα το μονόδρομο των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσων» δια των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, υγείας, παιδείας, της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας και των απολύσεων, της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής ασφάλισης.
Όσο οι κυβερνήσεις τις προϋγούμενες δεκαετίες ακολουθούσαν αυτές τις επιλογές, ο ΟΟΣΑ τις γέμιζε με εύσημα. Ούτε μια προειδοποίηση, έτσι για το θεαθήναι, για την επερχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Τώρα τον προσλαμβάνει η κυβέρνηση Τσίπρα για να συνεχίσει στην ίδια πεπατημένη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου