του Νίκου Ιγγλέση
Με δέος και με τρεμάμενο χέρι άρχισα να γράφω τις γραμμές που ακολουθούν. Σκεφτόμουν ότι χρειάζεται πολύ θράσος για να τολμήσει κάποιος να κριτικάρει πόσω μάλλον ν’ αμφισβητήσει ένα «σοφό». Όχι δεν αναφέρομαι σε κάποιον από τους επτά έλληνες σοφούς της αρχαιότητας αλλά σ’ ένα «σοφό» της σύγχρονης Γερμανίας, τον καθηγητή Χανς-Βέρνερ Ζιν. Κορυφαίος οικονομολόγος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου, καθηγητής Οικονομίας και Δημοσίων Οικονομικών του Πανεπιστημόυ Λούντβιχ Μαξιμίλιαν, ο κ. Ζιν διετέλεσε για πολλά χρόνια επικεφαλής των πέντε «σοφών» – συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης και της καγκελαρίου Μέρκελ.
Αφορμή για την «αναιδή» κριτική μου στάθηκε η συνέντευξη που πήρε από τον κ. Ζιν ο αξιόλογος συνάδελφος – δημοσιογράφος Μιχάλης Ψύλος και η οποία δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» .
Ο γερμανός «σοφός» προτείνει στην Ελλάδα να φύγει προσωρινά από το ευρώ, παραμένοντας επισήμως μέλος της Ευρωζώνης (!), να υποτιμήσει στη συνέχεια το εθνικό νόμισμά της, τη δραχμή, και αφού κάνει όλες τις απαραίτητες «μεταρρυθμίσεις» να επανέλθει στο κοινό νόμισμα. Κατά το διάστημα της προσωρινής εξόδου από το ευρώ, ο κ. Ζιν προτείνει, η χώρα μας να εποπτεύεται από μία θυγατρική του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) τον ESM-2 ενώ η συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής θα καθοριστεί με τη βοήθεια της Ε.Κ.Τ.
Διαβάζοντας αυτή την πρόταση αναρωτήθηκα αν πρόκειται για μια «σοφή» λύση ή για έναν ζουρλομανδύα που θέλουν οι Γερμανοί του Δ΄ Ράϊχ να φορέσουν στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ότι ορισμένοι επαΐοντες περί τα οικονομικά, μνημονιακοί ή κρυφομνημονιακοί, βρήκαν την πρόταση του γερμανού «σοφού» ενδιαφέρουσα και άρχισαν να τη συζητούν στα σοβαρά!
Προκειμένου ο κ. Ζιν να στηρίξει την πρότασή του για προσωρινή έξοδο από το ευρώ και υποτίμηση της δραχμής επικαλείται το επιχείρημα ότι από το 1995 όταν συμφωνήθηκε η εισαγωγή του ευρώ, στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης, μέχρι το 2010, το επίπεδο των αποπληθωρισμένων τιμών στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 32% σε σχέση με το επίπεδο των τιμών της Ευρωζώνης. Αυτό ήταν, λέει, σα να ανατιμήθηκε η δραχμή, αν την είχαμε, κατά 32% «σκοτώνοντας» έτσι πολλές ελληνικές επιχειρήσεις και δημιουργώντας μαζική ανεργία.
Η υποτίμηση
Ας υποθέσουμε ότι ο γερμανός «σοφός» έχει δίκαιο για το επίπεδο των αποπληθωρισμένων τιμών, γιατί όμως η επιλεκτική μνήμη του σταματάει στο 2010; Τι έγινε στη χώρα μας με τα Μνημόνια, από το 2010 μέχρι το 2014; Επειδή ο κορυφαίος γερμανός οικονομολόγος γνωρίζει, αν δε γνωρίζει τι «σοφός» θα ήταν, αλλά δε θέλει να το πει θα τα αναφέρουμε εμείς. Λοιπόν… Μεταξύ 2010 και 2014 η αμοιβή της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα μειώθηκε κατά 24% – για όσους έχουν ακόμη δουλειά – ενώ τα εισοδήματα των νοικοκυριών, λόγω και της φορολογικής επιδρομής μειώθηκαν κατά 35-40%. Η ανεργία στη χώρα μας πήρε μεγάλες διαστάσεις, όχι πριν αλλά μετά το 2010 και έφτασε επισήμως το 27% του ενεργού πληθυσμού (1.300.000 άτομα).
Αν λοιπόν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ – και μακάρι να το καταφέρει – γιατί πρέπει η δραχμή να υποτιμηθεί αφού η , κατά τον κ. Ζιν, αναγκαία υποτίμηση έχει ήδη γίνει και είναι η εσωτερική υποτίμηση της μνημονιακής περιόδου 2010 – 2014; Παράλληλα το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών, λόγω αυτής της εσωτερικής υποτίμησης που μείωσε την κατανάλωση και τις εισαγωγές, έχει σχεδόν ισοσκελιστεί. Μόνο αν το Ισοζύγιο παρουσίαζε αξιόλογο έλλειμμα θα απαιτείτο υποτίμηση της δραχμής.
‘Όλα αυτά τα γνωρίζει ασφαλώς ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Ifo αλλά θέλει μια περαιτέρω υποτίμηση που θα οδηγήσει την αμοιβή της εργασίας σε εξευτελιστικά τριτοκοσμικά επίπεδα προκειμένου να επιτευχθεί μια ανέφικτη αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Αν η αμοιβή της εργασίας καθόριζε την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας τότε η Βουλγαρία ή το Πακιστάν θα είχαν πιο ανταγωνιστική οικονομία από αυτή της Γερμανίας. Η ανταγωνιστικότητα, όπως πρέπει να γνωρίζει ο κ. Ζιν, είναι συνάρτηση των παραγωγικών επενδύσεων και της οργάνωσης των επιχειρήσεων.
Οι «μεταρρυθμίσεις»
Μετά την έξοδο από το ευρώ και την υποτίμηση της δραχμής ο «σοφός» γερμανός οικονομολόγος απαιτεί τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων», φαίνεται ότι αυτές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν του αρκούν! Με την ωραία και ελκυστική λέξη «μεταρρυθμίσεις» οι εγχώριοι και ξένοι μνημονιακοί εννοούν τη ληστεία των μισθών, την κλοπή των συντάξεων, τη φορολογική επιδρομή στην περιουσία των πολιτών, τις απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών Ταμείων, τον περιορισμό της δημόσιας ιατρικής περίθαλψης και της φαρμακευτικής δαπάνης και κυρίως τις ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή το ξεπούλημα, έναντι πινακίου φακής, των Δημοσίων Επιχειρήσεων και των υποδομών της χώρας. Προ ολίγων ημερών μάλιστα, δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια, μεταξύ των οποίων και αυτό της Θεσσαλονίκης, πουλήθηκαν στην κρατική γερμανική εταιρεία Fraport-Slentel, μεγαλομέτοχοι της οποίας είναι το κρατίδιο της Έσσης και το τοπικό Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο. Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε ούτε καν ιδιωτικοποίηση, το ελληνικό κράτος πουλάει – το γερμανικό αγοράζει! Οι «μεταρρυθμίσεις» τους είναι η απορρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Επιστροφή στο ευρώ
Αφού έχουν γίνει όλα αυτά, δηλαδή η έξοδος από το ευρώ, η υποτίμηση της δραχμής και η ολοκλήρωση των «μεταρρυθμίσεων» ο «σοφός» γερμανός οικονομολόγος προτείνει να επανέλθει η Ελλάδα στο ευρώ. Προτείνει δηλαδή αφού η χώρα θα έχει διαλυθεί οικονομικά, αφού ο λαός της θα έχει εξαθλιωθεί με την υποτίμηση και αφού θα έχει πουληθεί όλη η δημόσια περιουσία της και μεγάλο μέρος της ιδιωτικής, να επανέλθει στην Ευρωζώνη…σα βρεγμένη γάτα.
Αλλά γιατί πρέπει να επιστρέψει η Ελλάδα στο ευρώ εξ αιτίας του οποίου έφτασε στη σημερινή τραγική κατάσταση; Ας δούμε ποια γνώμη έχει ο «σοφός» γερμανός οικονομολόγος για το ευρώ. Στη συνέντευξη που έδωσε στο Μ. Ψύλο λέει: «Το ευρώ έφερε τα χαμηλά επιτόκια στη Νότια Ευρώπη και προκάλεσε μια πληθωριστική πιστωτική φούσκα που υπονόμευσε την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών». Σε παλαιότερη συνέντευξή του σε γερμανική ιστοσελίδα (Δεκέμβριος 2013) τονίζει ότι η ανεργία «στραγγαλίζει» χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, ενώ ανησυχητική είναι η αύξησή της σε Γαλλία και Ιταλία όπου η βιομηχανική παραγωγή συρρικνώνεται και η ανταγωνιστικότητα των τιμών εξακολουθεί να μειώνεται και υπογραμμίζει ότι: «το ίδιο ευρώ είναι υπεύθυνο γι’ αυτό το φιάσκο και ότι η Ευρώπη οφείλει να εξετάσει τη νομισματική ένωση από το μηδέν» . Σε άλλη τέλος συνέντευξή του (Απρίλιος 2014) σε ελληνικό περιοδικό λέει μεταξύ άλλων : «Δε θεωρώ ότι η παραμονή στο ευρώ ωφελεί τον ελληνικό πληθυσμό. Ωφελεί τους πλούσιους στην Ελλάδα, που φοβούνται ότι τα κρατικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους θα υποτιμηθούν, ωφελεί τις γερμανικές τράπεζες, ωφελεί τις γερμανικές ασφαλιστικές εταιρείες, ωφελεί τις γαλλικές τράπεζες, ωφελεί τους απανταχού επενδυτές, αλλά δεν ωφελεί τους πολίτες».
Επιτρέπεται ένας «σοφός» οικονομολόγος μεγάλου κύρους να αντιφάσκει προκειμένου να εξυπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του; Η πρόταση του κ. Ζιν διακρίνεται από την «απαράμιλλη γερμανική λογική» και αποσκοπεί στην «εξυγίανση» της ελληνικής αποικίας με τις δικές της δυνάμεις, με δικό της κόστος για να επανέλθει μετά προς εκμετάλλευση, μέσω του ευρω-μάρκου, στη δικαιοδοσία του γερμανικού imperium.
Αν ο ελληνικός λαός βρει την πολιτική ηγεσία που θα τον οδηγήσει έξω από το ευρώ και αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της χώρας τότε τίποτα απ’ όσα προτείνει ο κ. Ζιν δε θα συμβούν. Η δραχμή δε χρειάζεται να υποτιμηθεί και η ρευστότητα που θα εξασφαλίσει το εθνικό νόμισμα θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων στον αγροτικό, βιοτεχνικό και βιομηχανικό τομέα. Με το δικό της νόμισμα η Ελλάδα θα ανασυγκροτήσει την οικονομία της και θα πάψει να αποτελεί αποικία της γερμανικής αυτοκρατορίας.
Κλείνοντας θα θυμίσω, με όλο το σεβασμό, στο «σοφό» καθηγητή κ. Ζιν μια ρήση ενός μεγάλου συμπατριώτη του, του Όττο φον Μπίσμαρκ: «Δύο καθηγητές μπορούν να διαλύσουν ένα κράτος, τρείς μπορούν να διαλύσουν ένα έθνος». Ελπίζω οι φίλοι μου έλληνες καθηγητές να μην παρεξηγηθούν.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» στις 4-12-2014.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου