Σοκ από τις συνθήκες κράτησης της αγγλικής Αμυγδαλέζας – Το κράτος έδωσε 85 εκατ. λίρες στην μεγάλη ιδιωτική εταιρία Serco για την διαχείριση του κέντρου κράτησης μεταναστών – Καταγγελίες για βιασμούς και βασανισμούς, απάνθρωπες οι συνθήκες – Συγκλονίζουν οι φωνές κρατουμένων: «Για την εταιρία έχουμε συγκεκριμένη τιμή, είμαστε κομμάτι μπίζνας εκατομμυρίων και ο πόνος μας είναι το κέρδος της εταιρίας» – Μουγκό το κράτος
Οι μετανάστες που αιτούνται άσυλο σε μια χώρα σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Για τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, όμως, κάποιες φορές η… διαχείρισή τους σημαίνει απλώς μεγάλα κέρδη!
Η Βρετανία βρίσκεται εν μέσω αντιγνωμιών και πανικού λόγω της αθρόας εισροής μεταναστών στη χώρα. Υπό το βάρος των πιέσεων ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε προχθές στους Sunday Times ότι «Θα απαγορεύσω τα επιδόματα για τους μετανάστες της ΕΕ». Αυτή, όμως, μάλλον δεν θα είναι η χειρότερη εξέλιξη.
Η Αμυγδαλέζα της Αγγλίας
Στη μέση της χώρας, σε μια τεράστια έκταση στην εξοχή του Bedfordshire, βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της Αμυγδαλέζας της Αγγλίας. Το «κέντρο απομάκρυνσης μεταναστών Yarl’s Wood» έχει γίνει το πιο διαβόητο από τα 13 κέντρα κράτησης που διαθέτει αυτή την στιγμή η χώρα.
Το Yarl’s Wood διοικείται από την Serco, μια ιδιωτική εταιρία που πληρώνεται από τους φορολογούμενους, αλλά που δεν λογοδοτεί άμεσα στο δημόσιο. Στην εταιρία έχει ανατεθεί η λειτουργία του κέντρου από το Βρετανικό Υπουργείο Εσωτερικών.
Εξωτερικά, οι εγκαταστάσεις θυμίζουν βιομηχανικά κτίρια. Στην είσοδο υπάρχουν αναρτημένες πινακίδες που γράφουν «καλώς ήλθατε» σε διαφορετικές γλώσσες. Ακριβώς πίσω από την πρόσοψη είναι οι ψηλοί μεταλλικοί φράχτες, το αγκαθωτό σύρμα και οι… αμέτρητες κάμερες παρακολούθησης.
Φυλακές υψίστης ασφαλείας, αλλά γιατί;
Το να μπει κανείς στο κέντρο οικειοθελώς, ως π.χ. δημοσιογράφος ή μέλος ανεξάρτητων οργανώσεων, δεν είναι εύκολο:
- Πρώτα πρέπει να δώσεις ικανοποιητικές εξηγήσεις για την επίσκεψη.
- Μετά να καταθέσεις ταυτότητα ή διαβατήριο.
- Ύστερα να φωτογραφηθείς και να δώσεις τα βιομετρικά σου στοιχεία μέσω ενόςscanner.
- Κατόπιν να περάσεις από έναν ανιχνευτή μετάλλων.
- Και, τέλος, να υποστείς σωματική έρευνα.
Η όλη διαδικασία θυμίζει φυλακές υψίστης ασφαλείας, μόνο που το συγκεκριμένο κέντρο δεν είναι, τυπικά τουλάχιστον, φυλακή. Οι άνθρωποι που κρατούνται εκεί δεν έχουν κατηγορηθεί για κάποιο έγκλημα στη Βρετανία, ούτε ασφαλώς έχουν καταδικαστεί για κάτι.
Κρατούνται, όμως, ακριβώς στις ίδιες συνθήκες με όσους έχουν καταδικαστεί για τα βαρύτερα εγκλήματα. Όπως οι ίδιοι οι κρατούμενοι επισημαίνουν, αν ήταν πραγματικοί κατάδικοι η κατάστασή τους θα ήταν καλύτερη από μια άποψη, καθώς ο κατάδικος γνωρίζει πότε η ποινή του λήγει. Αντίθετα, αυτοί κρατούνται επ’ αόριστον, σύμφωνα με τους βρετανικούς νόμους περί μεταναστών.
Τέσσερα χρόνια χωρίς κατηγορία
Από τους 405 τροφίμους του κέντρου, η συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες. Αρχικά υποτίθεται ότι οι αιτούντες άσυλο θα έμεναν στο κέντρο για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να απομακρυνθούν από την χώρα. Πρακτικά, είναι πολύ συνηθισμένο να μένει κάποιος πάνω από έναν χρόνο. Σε μια περίπτωση, γυναίκα κρατείτο για τέσσερα χρόνια, χωρίς να της έχει απαγγελθεί καμία απολύτως κατηγορία.
Ο βιασμός των βασανισμένων
Η Serco, η ιδιωτική εταιρία που διαχειρίζεται αυτό το κέντρο, αποφεύγει να δώσει χρονικό μέσο όρο κράτησης των ανθρώπων. Πώς, όμως, μπήκε στο παιχνίδι η συγκεκριμένη εταιρία; Το 2002 ξέσπασε μεγάλη φωτιά στις εγκαταστάσεις. Ακολούθησαν επαναλαμβανόμενες απεργίες πείνας των μεταναστών και καταγγελίες για ρατσιστική και βίαιη συμπεριφορά των φυλάκων.
Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, η Serco ανέλαβε το 2007 και προσπάθησε να εξανθρωπίσει το προφίλ του κέντρου. Πάρα ταύτα, συνεχίζει να θεωρείται από πολλούς ένα σύγχρονο κολαστήριο:
- Πέρσι, δύο υπάλληλοι απολύθηκαν για τον βιασμό μιας κρατούμενης.
- Το 1/3 των τροφίμων αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας όπως ψύχωση, κατάθλιψη, μετατραυματικό στρες, σύμφωνα με την φιλανθρωπική οργάνωση Women for Refugee Women. Εξακολουθεί, όμως, να κρατείται στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται σε ειδικά νοσοκομεία.
- Το 41% των τροφίμων έχει δηλώσει ότι υπήρξε θύμα βασανιστηρίων και το 72% θύμα βιασμού στις χώρες απ” όπου ξέφυγαν.
Πρώην εργαζόμενος έχει δηλώσει στον Τύπο ότι οι ζωές των κρατουμένων γυναικών βρίσκονται σε μόνιμο κίνδυνο!
Ιδιωτική πρωτοβουλία απάνθρωπης κονόμας…
Η ανάθεση της διαχείρισης τέτοιων κέντρων σε ιδιωτικές εταιρίες βολεύει το κράτος καθώς το διαχωρίζει από την ευθύνη. Η Serco, στην συγκεκριμένη περίπτωση, απασχολεί περί τους 125.000 υπαλλήλους που δουλεύουν για κυβερνήσεις και ιδιώτες σε 30 χώρες. Στην Βρετανία έχει συμβόλαια για διάφορες δουλειές, από την αποκομιδή σκουπιδιών μέχρι την διεύθυνση πέντε φυλακών και δύο κέντρων κράτησης.
Η Serco ανέλαβε το Yarl’s Wood στην τιμή των 85 εκατομμυρίων λιρών! Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Rupert Soames – που μάλιστα τυγχάνει να είναι και εγγονός του Τσώρτσιλ – έχει δηλώσει ότι τελικά η διαχείριση του κέντρου είναι ασύμφορη. Όσοι γνωρίζουν τα πράγματα από μέσα λένε ότι η εταιρία προχώρησε σε ενέργειες που θα αυξήσουν το κέρδος ελαχιστοποιώντας το κόστος, κάτι που έχει συνέπειες στους κρατουμένους από την καθημερινότητά τους μέχρι την ιατρική τους περίθαλψη. Υπάρχουν καταγγελίες που κάνουν λόγο για επιμονή της διοίκησης να στελεχώνει τις υπηρεσίες με το ελάχιστο προσωπικό.
Αξίζει να αναφερθεί ότι γυναίκα που κρατείται στο κέντρο έχει καταγγείλει ότι υπέστη εγκεφαλικό που την άφησε παράλυτη από τη μια πλευρά, όμως της αρνήθηκαν να μεταφερθεί με ασθενοφόρο εκτός εγκαταστάσεων και την έβαλαν στο κρεβάτι δίνοντάς της μόνο ένα παυσίπονο.
Μουγκό και υπάκουο κράτος
Το να βρεθεί άκρη και να κατηγορηθούν συγκεκριμένοι ως υπεύθυνοι για τις πάμπολλες ανατριχιαστικές καταγγελίες αποδεικνύεται πολύ δύσκολο. Το Υπουργείο Εσωτερικών, που ουσιαστικά είναι ο εργοδότης της εταιρίας, δεν απαντά σε ερωτήσεις εκτός αν τεθούν ξεχωριστά και στα πλαίσια του νόμου «περί ελευθερίας της πληροφορίας». Ακόμη κι έτσι, η όποια κυβερνητική αντίδραση έρχεται σε μεταγενέστερο χρόνο. Ενδέχεται να μην υπάρξει απάντηση ποτέ για διάφορους λόγους, ακόμη κι επειδή μια τυχόν δήλωση «μπορεί να βλάψει τα εμπορικά συμφέροντα όσων εμπλέκονται»!
Η εταιρία έχει δηλώσει στον Τύπο ότι «όλοι οι τρόφιμοι αντιμετωπίζονται με σεβασμό και το προσωπικό κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει ότι λαμβάνουν την απαιτούμενη φροντίδα και στήριξη». Το μότο της είναι «φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να φέρονται σε εμάς»…
Με συμβόλαια 2,5 δισ. λιρών στην Ευρώπη
Να σημειωθεί ότι για τις δουλειές της και την δραστηριότητά της σε πολλούς τομείς σε Ευρώπη και Βρετανία η Serco έχει πληρωθεί με συνολικά συμβόλαια 2,5 δισ. λιρών!
Το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας έκανε τελευταία σοβαρά παράπονα σχετικά με τα κέντρα κράτησης μεταναστών και τον τρόπο και τις συνθήκες που αυτά λειτουργούν. Παρόμοιες καταγγελίες είχε κάνει και πριν το 1997 για τις ιδιωτικές φυλακές. Μετά ήρθε στην εξουσία και ανακάλυψε ότι τα συμβόλαια ήταν υπερβολικά δαπανηρά για να «σπάσουν». Έτσι οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται αλλά οι ιδιωτικές εταιρίες που αναλαμβάνουν με το αζημίωτο την «βρώμικη» δουλειά, παραμένουν.
Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι ενώ η Serco πλήρωσε βαρύτατο πρόστιμο 68 εκατ. λιρών για σκάνδαλο με υπερτιμολογήσεις σε ηλεκτρονικά βραχιόλια κρατουμένων, κάτι που προκάλεσε την πτώση της μετοχής της στο χρηματιστήριο, ωστόσο μόλις χθες 24 Νοεμβρίου το βρετανικό Υπουργείο Εσωτερικών ανανέωσε το συμβόλαιο ανάθεσης για το κέντρο κρατουμένων για οκτώ ακόμα χρόνια με 70 εκατ. λίρες. Κάτι που έχει ξεσηκώσει την βρετανική κοινή γνώμη.
«Ο πόνος μας είναι το κέρδος τους»
Στην Βρετανία, στην καρδιά του υποτίθεται πολιτισμένου κόσμου, και όχι σε κάποια ξεχασμένη γωνιά του πλανήτη, θύματα βασανισμών και βιασμών στις χώρες τους που ζητούν άσυλο φυλακίζονται και κακοποιούνται στερούμενα ακόμη και την στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, χωρίς να έχουν ποτέ διαπράξει κάποιο έγκλημα.
Όπως δηλώνει κρατούμενη στο Yarl’s Wood «δεν νιώθουμε ότι είμαστε στην διάθεση του βρετανικού νομικού συστήματος, αλλά αισθανόμαστε φυλακισμένοι μιας πολυεθνικής εταιρίας! Για την εταιρία έχουμε συγκεκριμένη τιμή, είμαστε κομμάτι μιας μπίζνας εκατομμυρίων και ο πόνος μας είναι το κέρδος της εταιρίας.
Και για όσο βρισκόμαστε σε αυτές τις εγκαταστάσεις μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν, διότι στο κάτω – κάτω είμαστε απλώς πακέτα που πρέπει να σταλούν σε διάφορες διευθύνσεις πάση θυσία»….
ΥΓ. Από την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου οι κρατούμενοι στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας ξεκίνησαν μαζική απεργία πείνας με αιτία τον θάνατο του κρατούμενου Μοχάμεντ Ασφάκ, λόγω της αδιάφορης στάσης των ανθρωποφυλάκων που αγνοούσαν τα επανειλημμένα αιτήματά του για μεταφορά σε νοσοκομείο και αφορμή την συμμετοχή στις κινηματικές διαδικασίες της επετείου του Πολυτεχνείου. Την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου αποφασίστηκε πενθήμερη αναστολή της απεργίας πείνας μετά από συνάντηση μεταναστών με αντιπροσωπεία της Ελληνικής Αστυνομίας και υποσχέσεις για πιο ανθρώπινη συμπεριφορά. Κάποιες πτέρυγες κρατουμένων αποφάσισαν την συνέχιση της απεργίας πείνας, δηλώνοντας ότι δεν εμπιστεύονται τις υποσχέσεις αν δεν δούνε πράξεις.
ΥΓ2. Στις 13 Νοεμβρίου το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε για πολλοστή φορά την Ελλάδα για υποθέσεις που αφορούν τις συνθήκες κράτησης μεταναστών στην χώρα μας. Η τωρινή καταδίκη ήταν για τέσσερις υποθέσεις. Δύο για απάνθρωπη μεταχείριση αλλοδαπών κρατουμένων και δύο για την παραβίαση του δικαιώματος της περιουσίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου