Του ΣΗΦΗ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ*
Καλησπέρα κυρίες και κύριοι,
Δεν είμαι ιστορικός. Είμαι ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη και είμαι περήφανος γι' αυτό. Μέχρι τα δεκαπέντε μου δεν ήξερα για τον πατέρα μου, περίπου, τίποτα. Δεν μου είπε ποτέ ποιος ήταν. Το έμαθα από τους πολιτικούς πρόσφυγες στη Μόσχα. Και την άλλη μέρα, όταν τον συνάντησα στο Σουργκούτ, αμέσως τον ρώτησα. Μου απάντησε: «Δεν ήθελα να τα μάθεις από μένα. Μπορεί να μην ήμουν αντικειμενικός, Τώρα, που έμαθες, μπορούμε να μιλήσουμε». Μιλήσαμε και μου είπε αρκετά πράγματα. Ήμουν σοκαρισμένος, βέβαια, γι' αυτά που άκουγα ότι τον κατηγόρησαν για χαφιέ στην 6ηΟλομέλεια το '56 και στην 7η το '57. Από τότε κατάλαβα πως πρέπει να κάνω σκοπό στη ζωή μου να βγει η αλήθεια.
Εγώ ήξερα και τότε- ξέρω και τώρα- τι άνθρωπος ήταν ο πατέρας μου και ήθελα να το μάθουν οι Έλληνες. Θα πείτε βέβαια πως η δική μου γνώμη είναι υποκειμενική. Σαν γιος με πατέρα εγώ είχα μια άλλη σχέση με τον Νίκο Ζαχαριάδη. Είχα μια άλλη επικοινωνία. Και τώρα επικοινωνώ μαζί του. Και τώρα, όταν έχω δύσκολες στιγμές κοιτάζω το πορτραίτο του και νιώθω πως μου απαντάει τι πρέπει να κάνω.
Η αλήθεια για τον πατέρα μου βρίσκεται στα ντοκουμέντα. Στα στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Παλιά ήταν δύσκολο να βρω κάτι αληθινό αλλά σιγά- σιγά, άνοιξαν τα αρχεία και βγήκαν καινούργια ντοκουμέντα στο φως. Έχουμε άλλωστε τον Γιώργο και το Νίκο που ερευνούν και φέρνουν στο φως καινούργια στοιχεία. Τώρα τα ψέματα τελείωσαν. Πριν δέκα χρόνια ήταν πολλά. Και οι συκοφαντίες σε βάρος του πατέρα μου ήταν πολλές. Ο σκοπός μου ήταν αυτές οι συκοφαντίες να έχουν απάντηση.
Πρώτα απ' όλα να ξέρει ο λαός της Ελλάδας ότι το ΚΚΕ δεν ήθελε εμφύλιο πόλεμο. Οι περισσότεροι νόμιζαν ότι φταίει ο Ζαχαριάδης, ότι φταίει το ΚΚΕ. Αλλά όπως είπε ο Β. Λάζαρης, τώρα ξέρουμε ποιος φταίει- μαζί με τους Άγγλους βέβαια. Αν διαβάσει κανείς αυτούς τους δύο πρώτους τόμους με τα κείμενα του πατέρα μου θα βγάλει το ίδιο συμπέρασμα για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει. Για ποιο λόγο να φταίει το ΚΚΕ; Είχε την υποστήριξη του 70- 80% του ελληνικού λαού. Γιατί να θέλει τον εμφύλιο πόλεμο;
Υπάρχουν κι άλλα, πολλά ψέματα, όπως για την αποχή από τις εκλογές του '46. Απαντιέται κι αυτό στους δύο τόμους των έργων του. Ο πατέρας μου κατηγορήθηκε ότι ευνόησε την λατρεία στο πρόσωπό του. Την προσωπολατρία. Εγώ ξέρω τι άνθρωπος ήταν. Ήταν πολύ σεμνός. Θυμάμαι πως όταν πήγα στο σχολείο μου είπε: «Ποτέ δεν θα σηκώνεις το χέρι σου για να απαντήσεις. Αν σε ρωτήσει ο δάσκαλος πρέπει να ξέρεις και να απαντήσεις αλλά να μην ανταγωνίζεσαι τους συμμαθητές σου».
Την ιστορία την γράφει ο νικητής. Ποιος νίκησε στον εμφύλιο πόλεμο το ξέρουμε. Από εκεί ξεκίνησαν όλα τα ψέματα, σε βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη, εδώ κι 65 χρόνια. Αλλά όπως είπα εδώ και λίγα χρόνια δεν βγήκαν καινούργια ψέματα. Μόνο ένα βιβλίο, του Σταύρου Αβδούλου- που δεν βρίσκεται πια στη ζωή- αναπαράγει τους παλιούς μύθους. Το βιβλίο έχει τον τίτλο «Νίκος Ζαχαριάδης- Μύθος και πραγματικότητα». Έκανε λάθος στον τίτλο ο συγγραφέας του. Έπρεπε να είναι «Νίκος Ζαχαριάδης: Μύθος». Αυτό ναι. Γιατί στο βιβλίο αυτό δεν υπάρχει καθόλου αλήθεια. Κι από την αρχή, όταν βγήκε αυτό το βιβλίο, είπα στο Γιώργο: «Θέλω να απαντήσω». Εκείνος μου είπε: «Αν θέλεις απάντησε. Αλλά δεν αξίζει τον κόπο».
Όλα αυτά οδηγούν στο «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Από τον Ζαχαριάδη έμαθα αυτό το παλιό ρητό. Τα ψέματα υποχρεώνουν τους ανθρώπους να αναζητήσουν την αλήθεια. Και η αλήθεια αργά η γρήγορα έρχεται στο φως.
Ο Γιώργος λέει πως όταν ήταν μικρός, στα πρώτα ακούσματα που είχε για τον πατέρα μου, άκουγε να λένε πως ο Ζαχαριάδης ήταν ο κακός δαίμονας του κόμματος. Αυτό οδήγησε τον Γιώργο να ψάξει.Τελικά όταν έψαξε και διάβασε κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και δεν είναι μόνο ο Γιώργος που ακολούθησε αυτή τη διαδρομή για να βρει την αλήθεια για τον πατέρα μου. Είναι πολλοί. Όταν πριν από 11 χρόνια βγήκε το βιβλίο «Η καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη», σ' αυτό για πρώτη φορά δημοσιεύτηκαν τα Πρακτικά της 6ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ του 1956. Το βιβλίο αυτό έκανε πολλούς να σκεφτούν και να ψάξουν για τον Νίκο Ζαχαριάδη. Κι εγώ πολλές φορές αναρωτήθηκα: Γιατί αυτά τα πρακτικά δεν βγήκαν νωρίτερα; Πιστεύω πως όσοι πήραν μέρος στην 6η Ολομέλεια ντρέπονταν να διαβάσουν τα ίδια τα λόγια τους.
Τα τελευταία χρόνια διαβάζω πολύ. Διαβάζω ιστορικά βιβλία, πηγαίνω και σε αρχεία που έχουν στοιχεία για τον πατέρα μου. Προχθές διάβασα, στα ρωσικά, στη Wikipedia ένα άρθρο για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του '40. Το άρθρο αναφέρεται και στο γράμμα του Ζαχαριάδη για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Αναφέρεται και στο ρόλο που έπαιξε αυτό το γράμμα σαν πλατφόρμα της Αντίστασης κλπ.
Τώρα ξέρουμε από τα ντοκουμέντα ότι η Γερμανία είχε σχέδιο να κάνει επίθεση στην Σοβιετική Ένωση στις 15 Μαΐου του 1941. Η επίσημη ιστορία του Πατριωτικού πολέμου στην ΕΣΣΔ, γράφει ότι ο μικρός αλλά ηρωικός ελληνικός λαός χάλασε τα σχέδια του Χίτλερ. Η επίθεση στην ΕΣΣΔ έγινε 22 Ιουνίου. Ο Χίτλερ έφτασε έξω από την Μόσχα τον Οκτώβριο μήνα κι όχι τέλος Αυγούστου όπως υπολόγιζε και ήθελε. Αυτό οφείλεται στον πόλεμο στα Βαλκάνια και κυρίως στην αντίσταση του ελληνικού λαού. Ο ίδιος ο Χίτλερ παραδεχόταν ότι η επιχείρηση στα Βαλκάνια- και συγκεκριμένα η μάχη της Ελλάδας- είναι η βασική αιτία της καταστροφής, της πανωλεθρίας του. Αυτό τι σημαίνει; Ότι το γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη έπαιξε ρόλο σε όλα αυτά τα πράγματα, στην αντίσταση του Ελληνικού λαού και στην καθυστέρηση της επίθεσης του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση. Η πρώτη ήττα του φασισμού ήταν εδώ.
Όλοι αναγνωρίζουν ότι εκείνο το γράμμα του πατέρα μου συνέβαλε ουσιαστικά στην αντίσταση του ελληνικού λαού κατά του φασισμού. Κι είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι εκείνη η αντίσταση πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες στην άμυνα της ΕΣΣΔ. Άρα στην άμυνα της ΕΣΣΔ, με τον δικό του τρόπο, αντικειμενικά πρόσφερε και ο Νίκος Ζαχαριάδης. Θα μου πείτε: Εντάξει, αλλά αυτό τον άνθρωπο τον εξόρισαν στη Σιβηρία. Γιατί; Αυτό το ζήτημα θα εξεταστεί στους επόμενους τόμους των κειμένων του Ζαχαριάδη.
Ευχαριστώ.
(*) Το παραπάνω κείμενο είναι η εισήγηση του Σήφη Ζαχαριάδη στην παρουσίαση του δίτομου έργου με άπαντα τα δημοσιευμένα κείμενα του Νίκου Ζαχαριάδη που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα στις 30/5/2014. Με την εισήγηση αυτή, ο Εργατικός Αγώνας ολοκληρώνει την προβολή της πολύ ενδιαφέρουσας και πέρα από κάθε πρόβλεψη μαζικής εκδήλωσης. Πηγή: "EΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου