Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Κλίμα άκρατης ικανοποίησης και αυτοπεποίθησης αποπνέει φέτος το Παγκόσμιο οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.
Οι ζάμπλουτοι που συγκεντρώνονται εκεί εκτιμούν ότι ξεπέρασαν την κρίση
και αυτοθαυμάζονται. Η κατάρρευση των τραπεζών αποφεύχθηκε με έξοδα που
φόρτωσαν στα κράτη – δηλαδή στους φορολογούμενους ηλίθιους. Τα χρηματιστήρια καλπάζουν στις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Ιαπωνία.
Η εξαθλίωση μια σειράς χωρών του ευρωπαικού νότου και της Ιρλανδίας δεν
οδήγησε πουθενά σε βίαιες ανατροπές κυβερνήσεων – άρα τα υποζύγια, οι
λαοί τους, αντέχουν και άλλα βάρη στη πλάτη τους, εκτιμούν σωστά από τη
σκοπιά τους οι πλούσιοι του Νταβός. Αυτό το δικαιολογημένο –υπό το
πρίσμα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους- κλίμα αυταρέσκειας
εκνεύρισε ακόμη και τη «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» τη συντηρητική
εφημερίδα της γερμανικής επιχειρηματικής και δεξιάς πολιτικής ελίτ. «Το
τοξικό κοκτέιλ του Νταβός» είναι ο τίτλος ενός σημαντικού άρθρου της,
την παραμονή έναρξης του φετινού φόρουμ.
« Φαίνεται ένα επικίνδυνο
μείγμα. Οι πολιτικοί και οι πρόεδροι επιχειρήσεων που μαζεύονται στο
Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός έχουν πολύ μεγαλύτερη
αυτοπεποίθηση από τα προηγούμενα χρόνια», γράφει ευθύς εξαρχής ο
αρθρογράφος και συνεχίζει: « Η πολύ μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι οι
μάζες των ανθρώπων δίχως άλλο δεν συμμερίζονται αυτή τη βεβαιότητα.»
Μετά από μια ενδιαφέρουσα ανάλυση, η
γερμανική εφημερίδα επιχειρεί να αφυπνίσει τους «αφέντες του κόσμου»
που έχουν μαζευτεί φέτος στο θρυλικό πλέον ελβετικό χωριό χειμερινού
τουρισμού: « Όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν προς το Νταβός, βλέπουν
τις ελιτ, οι οποίες πάρα πολύ συχνά δεν συμπεριφέρονται σωστά, να
ταξιδεύον εκεί για να κλείσουν δουλειές. Οποιος λοιπόν στο Νταβός πιστεύει ότι όλα είναι καλά πια, σφάλλει…
Αν αυτοί οι πρόεδροι των επιχειρήσεων δεν καταφέρουν να πείσουν την
κοινή γνώμη για την ακεραιότητά τους και για την κοινωνική και
επιχειρηματική ευθύνη τους, βρίσκονται πριν από τη μεγαλύτερη πτώση
τους- και μπορούν να πληροφορηθούν από τους τραπεζίτες πώς αισθάνεται
κάποιος που υφίσταται τέτοια πτώση»! Εδώ που τα λέμε όμως ότι και να
γράψουν οι εφημερίδες, πώς είναι δυνατόν να μετριάσουν οι ζάμπλουτοι του Νταβός την αλαζονεία τους, η οποία εδράζεται στα αμύθητα πλούτη τους;
Όταν μόλις 85 άνθρωποι, οι 85 πλουσιότεροι του πλανήτη, έχουν τόσα
λεφτά όσα έχουν τα 3,5 δισεκατομμύρια ( ναι, δισεκατομμύρια) φτωχότεροι
άνθρωποι της υφηλίου, τι να πει κανείς;
Κατά μέσο όρο δηλαδή ο καθένας απ΄ αυτούς τους 85 βαθύπλουτους έχει τόση περιουσία όση έχουν 41 εκατομμύρια φτωχοί!
Όταν το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού της γης έχει περιουσία 65 φορές
μεγαλύτερη από όση κατέχει το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού
πραγματικά αισθάνεται κανείς δέος μπροστά στις αδιανόητες πλέον για
άλλες εποχές ανισότητες στην κατανομή του πλούτου. Το 1971 όταν ξεκίνησε
για πρώτη φορά το φόρουμ του Νταβός, οι μάνατζερ που συμμετείχαν στις
εργασίες του κέρδιζαν κατά μέσο όρο περίπου 20 φορές περισσότερα από
έναν τυπικό υπάλληλο, σύμφωνα με στοιχεία εκείνης της εποχής, όπως
αναφέρουν οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης» σε άρθρο τους.
Σήμερα «κερδίζουν αρκετές εκατοντάδες φορές περισσότερα» υπογραμμίζει η αμερικανική εφημερίδα. Για
να μη νομίζουμε όμως ότι έτσι και αλλιώς αυτά τα νούμερα αφορούν
αφρικανούς και εξαθλιωμένους Ασιάτες που δεν έχουν φράγκο στη τσέπη τους,
άρα δεν αφορούν την Ελλάδα, πώς θα σας φαινόταν αν θα σας
πληροφορούσαμε ότι οι τρείς και μόνο πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου 9 ο
Μεξικανός Κάρλος Σλιμ, ο Αμερικανός Μπιλ Γκέιτς της Μαικροσόφτ και ο
Ισπανός Ανάνθιο Ορτέγα που έχει τα καταστήματα ενδυμάτων ΖΑΡΑ) έχουν
συνολική περιουσία που υπερβαίνει κατά 20 δισεκατομμύρια δολάρια του ΑΕΠ
της Ελλάδας;
Τρείς βαθύπλουτοι, αλλά τρεις! Τρεις άνθρωποι!
Οι 10 πλουσιότεροι άλλωστε είχαν συνολική περιουσία το 2013 μισού
τρισεκατομμυρίου δολαρίων – 498,6 δισεκατομμύρια για όποιον θέλει να
είναι σχολαστικός με την ακρίβεια. Και μια και αναφερόμαστε στους 10 πιο
πλούσιους να πούμε ότι 7 από τους 10 αυτούς είναι από τις ΗΠΑ. Ο τρίτος
μη Αμερικανός ( εκτός από τον μεξικανό Σλιμ και τον Ισπανό Ορτέγα που
προαναφέραμε) στους 10 πλουσιότερους του 2013, είναι ο Σουηδός Ινγκβαρ
Καμπράντ, ο ιδιοκτήτης του γνωστού μας ΙΚΕΑ. Αυτοί στο Νταβός αλληλοσυγχαίρονται που τα κατάφεραν να ξεπεράσουν την κρίση τους. Θα τους διαψεύσουν άραγε οι λαοί; Ιδωμεν….
* Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου