Ένα ποίημα αφιερωμένο στον Κώστα Βάρναλη που το βρήκαμε στο
«Ριζοσπάστη» του 1936 (15/2). Είναι λίγο μετά την αποχώρηση του Βάρναλη
από την εφημερίδα «Ανεξαρτητός» εξαιτίας του αντικομμουνισμού της και
την έναρξη της συνεργασίας με το Ριζοσπάστη»:
Πρωτοποριακή ποίηση
Στον Κώστα Βάρναλη
Στον αγαπητό ποιητή της μάζας
Προσκυνητής μιανής Ιδέας
τραβάμε για το Λυτρωμό!!!
Κι είναι ο πόθος μας ιερέας
Δίχως σταβρό!!
Δεν είμαστε! Όχι! Μοιρολάτρες:
Σκλάβοι δεν είμαστε της βιάς!!
Σκλάβ’ είμαστε μαζί και λάτρες
της λεφτεριάς!!
Οπου σταθούμε κι όπου πάμε
κρούομε τη Λύρα δυνατά…
Τα’ ανθί που κλαίει δεν ττραγουδάμε
και που μαδά…
Χύνουμε φως μέσα στα σκότη
Και στις αποκληρες καρδιές…
Που τις ματών’ η ανθρωπότης
με τις ψευτιές…
και την αλήθεια αναζητούμε
με τη σπαθάτη μας ματιά…
(Στα στήθια η πίστη η Θεία που
Κλειούμε μας οδηγά…)
Προσκυνητές μιανής Ιδέας
τραβάμε για το Λυτρωμό…
Κι είνε ο πόθος μας Ιερέας
δίχως σταβρό…
ΑΝΘΟΣ ΧΙΛΙΩΤΗΣ
(Από την Ανέκδοτη συλλογή «Τραγούδια των σκλάβων»)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου