Ευρύτερα γνωστή για τις τρεις απαράμιλλες
ερμηνείες της στα τραγούδια του James Bond, Goldfinger, Diamonds are
forever και το λιγότερο γνωστό Moonraker, η Shirley Bassey αποτελεί μία
από τις μακροβιότερες αλλά και πιο παραγωγικές ερμηνεύτριες της Ουαλικής
μουσικής σκηνής.
Στην εκπληκτική πενηντάχρονη πορεία της στη μουσική βιομηχανία έχει καταφέρει να αποκτήσει οπαδούς όλων των ηλικιών με το διακριτικό προφίλ μίας μουσικής ντίβας.
Η Shirley Veronica Bassey όπως είναι ολόκληρο το όνομά της γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1937 στο Cardiff Tiger Bay όντας το έβδομο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Γονείς της ήταν ο Henry και η Eliza Bassey. Ο πατέρας της ήταν ναυτικός από τη Νιγηρία και η μητέρα της καταγόταν από τη Βόρεια Αγγλία.
Σε ηλικία 15 ετών το 1952, η Bassey θα αναγκαστεί να σταματήσει το σχολείο για να εργαστεί σε ένα τοπικό εργοστάσιο θέλοντας να συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα, αλλά η αγάπη της για τη μουσική και το ταλέντο της στο τραγούδι θα την συναντούσαν ένα χρόνο αργότερα όταν θα ξεκινούσε την τραγουδιστική της καριέρα. Το 1955 θα άφηνε το Cardiff για να κυνηγήσει το όνειρό της στο Λονδίνο μετά την ανακάλυψή της από τον βασικό τραγουδιστή μίας μπάντας τον Jack Hylton.
Στις αρχές του 1957 το πρώτο της σίνγκλ The Banana Boat Song έφτασε στα δέκα καλύτερα τραγούδια στις μουσικές λίστες για να ακολουθήσουν τα τραγούδια Kiss Me, Honey Honey, Kiss Me και το νούμερο ένα τραγούδι στα charts, As I Love You.
Το 1959 κυκλοφόρησε το As Long As He Needs Me, από το μιούζικαλ Oliver! του Lionel Bart, το οποίο αποτέλεσε άλλη μία τεράστια επιτυχία για την Bassey, η οποία την καθιέρωσε και στη μουσική σκηνή της εποχής ως μία από τις πιο γνωστές ερμηνεύτριες. Ωστόσο, στην Αμερική η καριέρα που αναπτυσσόταν γύρω από το όνομά της αφορούσε την ιδιότητά της ως αστέρι του καμπαρέ και η αλήθεια είναι ότι η επιτυχία στις μουσικές λίστες ήταν πιο δύσκολο να συμβεί.
Η ανατροπή θα ερχόταν τον Οκτώβριο του 1964 όταν τα charts και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα έβαζαν τα τραγούδια της μέσα στα πιο δημοφιλή και όχι άδικα. Το τραγούδι Goldfinger που αποτέλεσε το μουσικό θέμα της ομώνυμης ταινίας του James Bond θα σφράγιζε την επιτυχία της για να ακολουθήσουν τα κομμάτια I (Who have Nothing), Big Spender και No Regrets.
Με σταθερή δημοτικότητα της δεκαετίες 1960 και 1970, η Bassey κατάφερε να συνδυάσει τις αδιαμφισβήτητες φωνητικές της ικανότητες με στοιχεία Τζαζ, funk και soul, ενώ ερμήνευσε μουσικές μερικών από τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας συμπεριλαμβανομένων των Andrew Lloyd Webber, Janis Ian και Stephen Sondheim.
Παράλληλα, κατάφερε να απολαύσει την επιτυχία και σε άλλα μουσικά κομμάτια όπως μία μουσική διασκευή επάνω στους Beatles στο κομμάτι Something και μία τρομερά ειλικρινή ανάγνωση του The Fool On The Hill.
Η επιτυχημένη της συνεργασία με τον John Barry στο τραγούδι Goldfinger θα είχε ως αποτέλεσμα την συνέχειά της και στα τραγούδια Diamonds Are Forever για την ταινία του James Bond το 1972 και Moonraker για την ταινία του μυστικού πράκτορα 007 το 1979.
Η δεκαετία του 1980 θα εύρισκε την μεγάλη ερμηνεύτρια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για το μεγαλύτερο μέρος της.
Ωστόσο, η μοναδική Shirley Bassey, την οποία συνηθίζουν να αποκαλούν και Burly Chassis επαναεμφανίστηκε στα μουσικά πράγματα με θεαματικό τρόπο το 1997 με το άλμπουμ History Repeating σε μία συνεργασία με τους Propellerheads. Το μουσικό αυτό πάντρεμα σύστησε την Shirley Bassey σε ένα νέο μουσικό κοινό που αγαπούσε τα χορευτικά μουσικά κομμάτια λίγο πριν κλείσει την έκτη δεκαετία της ζωής της.
Η επιτυχία του άλμπουμ της History Repeating ολοκληρώθηκε το 2000 όταν κυκλοφόρησε από την EMI ένα remix άλμπουμ του δίσκου Diamond Are Forever, όπου μερικά από τα πιο δημοφιλή της τραγούδια ερμηνεύτηκαν από καλλιτέχνες όπως οι Groove Armada, Nightmares On Wax και Matronix.
Επιπλέον, φαίνεται ότι και η ίδια η Βασίλισσα της Αγγλίας ήταν φανατική θαυμάστρια της Bassey αφού την ίδια χρονιά αποφάσισε να της χαρίσει τον τίτλο της Dame.
Η Bassey δείχνοντας την αγάπη της για την Ουαλία επιστρέφει στα γνωστά της μέρη σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπως το 2000, όταν ερμήνευσε τον ύμνο World in Union με τον Bryn Terfel για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράγκμπι, ενώ το 2007 ακόμα και σε ηλικία 70 ετών κατάφερε να μπει στα μουσικά chart συμπληρώνοντας 50 χρόνια ενεργής μουσικής παρουσίας.
Στην προσωπική της ζωή ωστόσο η Shirley Bassey είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα. Αν εξαιρέσει κανείς την παδική της ηλικία, η οποία ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και ως ενήλικη δεν πέρασε ήρεμες καταστάσεις. Έκανε δύο γάμους και απέκτησε δύο κόρες χωρίς να αποκαλύψει ποτέ ποιος ήταν ο πατέρας της κάθε μίας, ενώ το 1985 η κόρη της Samantha βρέθηκε νεκρή στο River Avon στο Bristol.
Τότε η Bassey είχε υποστηρίξη ότι ο θάνατος της κόρη της δεν ήταν αυτοκτονία αλλά οι έρευνες είχαν κλείσει καθώς δεν είχαν βρεθεί στοιχεία. Ωστόσο η υπόθεση άνοιξε εκ νέου το 2010 χωρίς όμως να βρεθεί κάτι επιπλέον και να κλείσει τελικά οριστικά.
Η Bassey έκανε μία από τις τελευταίες της εμφανίσεις επί σκηνής στις 4 Ιουνίου του 2012 ανάμεσα σε άλλους καλλιτέχνες στο πάρτυ που διοργάνωσε η Βασίλισσα της Αγγλίας για το 60ο χρόνο της στη βασιλεία της Αγγλίας, ενώ ζει μόνιμα πλέον στο Μονακό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου