Του Γιώργου Καισάριου
Πάρα πολλοί ζήτησαν χτες να κάνω έναν απολογισμό του εκλογικού αποτελέσματος. Κατ΄ αρχάς, προσωπικά μιλώντας, είχα ένα πενιχρό εκλογικό αποτέλεσμα. Μέχρι και χτες η καταμέτρηση έδειξε ότι είχα πάρει 537 σταυρούς.
Για να καταλάβετε πόσο πενιχρό είναι αυτό το αποτέλεσμα, ορισμένοι που δεν έτρεχαν καν και είχαν μπει στο ψηφοδέλτιο μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί, πήραν περισσότερους σταυρούς από εμένα! Ένας φίλος μου είπε ότι έτρεχα με τον εαυτό μου και βγήκα δεύτερος!
Αυτό κατ΄ αρχάς σημαίνει ότι πήρα ελάχιστους εσωκομματικούς ψήφους. Κάτι που ήταν αναμενόμενο, καθώς ήμουν καινούργιος στο κόμμα και ελάχιστοι με ήξεραν.
Πάρα πολλοί ζήτησαν χτες να κάνω έναν απολογισμό του εκλογικού αποτελέσματος. Κατ΄ αρχάς, προσωπικά μιλώντας, είχα ένα πενιχρό εκλογικό αποτέλεσμα. Μέχρι και χτες η καταμέτρηση έδειξε ότι είχα πάρει 537 σταυρούς.
Για να καταλάβετε πόσο πενιχρό είναι αυτό το αποτέλεσμα, ορισμένοι που δεν έτρεχαν καν και είχαν μπει στο ψηφοδέλτιο μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί, πήραν περισσότερους σταυρούς από εμένα! Ένας φίλος μου είπε ότι έτρεχα με τον εαυτό μου και βγήκα δεύτερος!
Αυτό κατ΄ αρχάς σημαίνει ότι πήρα ελάχιστους εσωκομματικούς ψήφους. Κάτι που ήταν αναμενόμενο, καθώς ήμουν καινούργιος στο κόμμα και ελάχιστοι με ήξεραν.
Το δεύτερο πράγμα που σημαίνει είναι ότι οι κάρτες και το περπάτημα στους δρόμους που έκανα και η προσπάθεια να εξηγήσω στον κόσμο ποιος είμαι, δεν απέδωσε. Είχα μοιράσει περίπου 10.000 κάρτες σε πολλούς φίλους να μοιράσουν στον περίγυρο τους. Σίγουρα κάτι λίγα θα πήρα σε σταυρούς, αλλά ούτε κατά προσέγγιση το αναμενόμενο.
Το σημαντικότερο όμως, που δεν κατάφερα να κάνω, είναι να πείσω αυτούς που με ξέρουν να κάνουν υπέρβαση.
Δυστυχώς η αντιπάθεια προς τη Δημοκρατική Συμμαχία
(και την κ. Μπακογιάννη) ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι φαντάστηκα, με
αποτέλεσμα να μην καταφέρω να πείσω ακόμα και προσωπικούς μου φίλους να
κάνουν υπέρβαση και να ψηφίσουν το πρόσωπό μου.
Ό,τι και να έλεγα, ό,τι και να έκανα, έβρισκα μπροστά μου αυτή την αντιπάθεια. Δεν βρήκα πουθενά εκλογική ανταπόκριση, με την αιτιολογία ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με παλαιά πρόσωπα και ότι η κ. Μπακογιάννη είναι μέρος του συστήματος κτλ κτλ κτλ.
Σε αυτή την εκλογική διαδικασία, ήμουν ο μοναδικός στην Ελλάδα που είχε συστατικές επιστολές προτροπής ψήφου (endorsements). Είχα πολλές τέτοιες επιστολές από πολλούς (και όλες για μένα έχουν την ίδια αξία) αλλά οι επιστολές του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, Αριστείδη Χατζή, και η πιο τιμητική από όλες, η επιστολή του Παναγιώτη Γεννηματά είχαν ειδική βαρύτητα.
Ακόμα και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που δεν τον ξέρω, όταν με είδε να εισέρχομαι στο studio του Blue Sky την τελευταία Παρασκευή των εκλογών (καθώς τελείωνε η εκπομπή του), μου έκανε σύσταση προτροπής ψήφου ζωντανά στην τηλεόραση –κάτι που ίσως δεν έχει ξαναγίνει στα εκλογικά χρονικά.
Παρά λοιπόν τις καλές συστάσεις, παρ΄ όλο που έχω μια αρκετά μεγάλη αναγνωρισιμότητα, παρ΄ όλο που πήρα εκατοντάδες emails υποστήριξης (τα περισσότερα από φίλους που δεν τους ξέρω), παρ΄ όλο που έκανα έναν καθαρό αγώνα, παρ΄ όλο που προσπάθησα να δώσω έμφαση στο πρόσωπο μου, τίποτα από αυτά δεν μεταφράστηκε σε ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα.
Τέλος, κατά την προεκλογική μου εκστρατεία δεν είχα σχεδόν καμία τηλεοπτική παρουσία. Με εξαίρεση το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ένα πρωινό και 90 λεπτά στο Blue Sky με τον φίλο τον Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη, δεν είχα άλλη παρουσία (το 1 λεπτό στο κανάλι 9 δεν μετράει). Επίσης το γεγονός ότι δεν είχα κονδύλια για διαφήμιση, σημαίνει ότι σε μεγάλο βαθμό πολέμαγα με το ένα χέρι πίσω από την πλάτη.
Σχετικά με την ένωση των μεταρρυθμιστικών (φιλελεύθερων) δυνάμεων
Όταν αποφάσισα να συστρατευτώ με τη Δημοκρατική Συμμαχία, η Δημιουργία Ξανά δεν υπήρχε καν σαν κόμμα. Η δε συνεργασία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (το κόμμα με το οποίο ήμουν σχεδόν από την αρχή) με την Δράση δεν υπήρχε στα χαρτιά.
Πήρα τότε την απόφαση να συστρατευτώ με την ΔΗΜ. ΣΥΜ. (ένα φιλελεύθερο κόμμα -το μοναδικό που είναι μέλος του ELDR), διότι έβλεπα αυτό το κόμμα σαν το μοναδικό που θα μπορούσε να μπει στη βουλή και να κάνει την όποια διαφορά. Δεν υπήρχε τότε άλλος φιλελεύθερος πόλος σε απόσταση βολής από το κοινοβούλιο.
Το έκανα αυτό στο όνομα του ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δυστυχώς όμως ήμουν από τους ελάχιστους που έκαναν αυτή την υπέρβαση. Δεν θα εκτοξεύσω κατηγορίες στο ποιος φταίει για το ότι δεν έχουν ενωθεί οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις (διότι στο κάτω κάτω έχει ο κάθε ένας το δικαίωμα να μην θέλει), αλλά δεν φταίω εγώ για αυτό, καθώς δεν έχω πάρει μέρος στις συζητήσεις και δεν παίρνω μέρος στις αποφάσεις.
Και αυτή η υπέρβαση μου κόστισε. Όχι μόνο στο ότι κανείς δεν μου έδωσε σημασία (σε σταυρούς), αλλά έχασα και πολλούς καλούς φίλους (από Δράση και ΦΣ) διότι στιγματίστηκα ως αιρετικός και ότι καταπάτησα τα φιλελεύθερα μου ιδανικά κτλ κτλ.
Ένα όμως έχω να πω. Αν θα χρειαζόταν να κάνω πάλι την ίδια υπέρβαση, υπό τις ίδιες συνθήκες, πάλι το ίδια θα έκανα, διότι είναι το πιο λογικό (υπό τις παρούσες συνθήκες τότε) που μπορούσα να κάνω. Και συμβόλαιο με τον ίδιο τον διάολο θα έκανα αν χρειαζόταν, προκειμένου να γίνει κάτι και να πάει αυτή η χώρα μπροστά.
Τέλος, ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς (τους λίγους) που με ψήφισαν, με τίμησαν και με υποστήριξαν.
Σε κάθε περίπτωση, δεν τα βάζω κάτω, καθώς η ζωή συνεχίζεται και όταν θα έρθουν οι επόμενες εκλογές, πάλι ξανά θα προσπαθήσω.
george.kesarios@capital.gr
Ό,τι και να έλεγα, ό,τι και να έκανα, έβρισκα μπροστά μου αυτή την αντιπάθεια. Δεν βρήκα πουθενά εκλογική ανταπόκριση, με την αιτιολογία ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με παλαιά πρόσωπα και ότι η κ. Μπακογιάννη είναι μέρος του συστήματος κτλ κτλ κτλ.
Σε αυτή την εκλογική διαδικασία, ήμουν ο μοναδικός στην Ελλάδα που είχε συστατικές επιστολές προτροπής ψήφου (endorsements). Είχα πολλές τέτοιες επιστολές από πολλούς (και όλες για μένα έχουν την ίδια αξία) αλλά οι επιστολές του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, Αριστείδη Χατζή, και η πιο τιμητική από όλες, η επιστολή του Παναγιώτη Γεννηματά είχαν ειδική βαρύτητα.
Ακόμα και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που δεν τον ξέρω, όταν με είδε να εισέρχομαι στο studio του Blue Sky την τελευταία Παρασκευή των εκλογών (καθώς τελείωνε η εκπομπή του), μου έκανε σύσταση προτροπής ψήφου ζωντανά στην τηλεόραση –κάτι που ίσως δεν έχει ξαναγίνει στα εκλογικά χρονικά.
Παρά λοιπόν τις καλές συστάσεις, παρ΄ όλο που έχω μια αρκετά μεγάλη αναγνωρισιμότητα, παρ΄ όλο που πήρα εκατοντάδες emails υποστήριξης (τα περισσότερα από φίλους που δεν τους ξέρω), παρ΄ όλο που έκανα έναν καθαρό αγώνα, παρ΄ όλο που προσπάθησα να δώσω έμφαση στο πρόσωπο μου, τίποτα από αυτά δεν μεταφράστηκε σε ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα.
Τέλος, κατά την προεκλογική μου εκστρατεία δεν είχα σχεδόν καμία τηλεοπτική παρουσία. Με εξαίρεση το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ένα πρωινό και 90 λεπτά στο Blue Sky με τον φίλο τον Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη, δεν είχα άλλη παρουσία (το 1 λεπτό στο κανάλι 9 δεν μετράει). Επίσης το γεγονός ότι δεν είχα κονδύλια για διαφήμιση, σημαίνει ότι σε μεγάλο βαθμό πολέμαγα με το ένα χέρι πίσω από την πλάτη.
Σχετικά με την ένωση των μεταρρυθμιστικών (φιλελεύθερων) δυνάμεων
Όταν αποφάσισα να συστρατευτώ με τη Δημοκρατική Συμμαχία, η Δημιουργία Ξανά δεν υπήρχε καν σαν κόμμα. Η δε συνεργασία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (το κόμμα με το οποίο ήμουν σχεδόν από την αρχή) με την Δράση δεν υπήρχε στα χαρτιά.
Πήρα τότε την απόφαση να συστρατευτώ με την ΔΗΜ. ΣΥΜ. (ένα φιλελεύθερο κόμμα -το μοναδικό που είναι μέλος του ELDR), διότι έβλεπα αυτό το κόμμα σαν το μοναδικό που θα μπορούσε να μπει στη βουλή και να κάνει την όποια διαφορά. Δεν υπήρχε τότε άλλος φιλελεύθερος πόλος σε απόσταση βολής από το κοινοβούλιο.
Το έκανα αυτό στο όνομα του ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δυστυχώς όμως ήμουν από τους ελάχιστους που έκαναν αυτή την υπέρβαση. Δεν θα εκτοξεύσω κατηγορίες στο ποιος φταίει για το ότι δεν έχουν ενωθεί οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις (διότι στο κάτω κάτω έχει ο κάθε ένας το δικαίωμα να μην θέλει), αλλά δεν φταίω εγώ για αυτό, καθώς δεν έχω πάρει μέρος στις συζητήσεις και δεν παίρνω μέρος στις αποφάσεις.
Και αυτή η υπέρβαση μου κόστισε. Όχι μόνο στο ότι κανείς δεν μου έδωσε σημασία (σε σταυρούς), αλλά έχασα και πολλούς καλούς φίλους (από Δράση και ΦΣ) διότι στιγματίστηκα ως αιρετικός και ότι καταπάτησα τα φιλελεύθερα μου ιδανικά κτλ κτλ.
Ένα όμως έχω να πω. Αν θα χρειαζόταν να κάνω πάλι την ίδια υπέρβαση, υπό τις ίδιες συνθήκες, πάλι το ίδια θα έκανα, διότι είναι το πιο λογικό (υπό τις παρούσες συνθήκες τότε) που μπορούσα να κάνω. Και συμβόλαιο με τον ίδιο τον διάολο θα έκανα αν χρειαζόταν, προκειμένου να γίνει κάτι και να πάει αυτή η χώρα μπροστά.
Τέλος, ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς (τους λίγους) που με ψήφισαν, με τίμησαν και με υποστήριξαν.
Σε κάθε περίπτωση, δεν τα βάζω κάτω, καθώς η ζωή συνεχίζεται και όταν θα έρθουν οι επόμενες εκλογές, πάλι ξανά θα προσπαθήσω.
george.kesarios@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου