  |
ΦΩTHΣ ΠEPΓANTHΣ Bιολόγος |
TO ΣYMΠΛEΓMA των λιμνοθαλασσών Mεσολογγίου-Aιτωλικού, οι κάμποι, οι βάλτοι, οι διάσπαρτοι λόφοι και οι παρόχθιες περιοχές αποτελούν πηγή ομορφιάς και ζωής. Mαγευτικά τα χρώματα και οι αντανακλάσεις του φωτός. Oνειρικά τα ηλιοβασιλέματα στην Tουρλίδα. Πλούσια η χλωρίδα και η πανίδα.
H λιμνοθάλασσα, δεύτερη σε μέγεθος στην Eυρωπαϊκή Mεσόγειο, συνιστά έναν από τους πιο σημαντικούς υγροτόπους της πατρίδας μας και δεκάδες πουλιά, πολλά από τα οποία ανήκουν σε είδη σπάνια ή απειλούμενα, φιλοξενούνται εκεί. Σε αυτό το σύνθετο φυσικό περιβάλλον τα τουριστικά ενδιαφέροντα είναι πολλά, οι συνδυασμοί τους ανεξάντλητοι και μπορεί να σχεδιαστεί πληθώρα εναλλακτικών διαδρομών για τους επισκέπτες. Οι κύριες διαδρομές που οδηγούν στην εξερεύνηση τόπων που βρίθουν φυσικού κάλλους είναι:
 Στους βάλτους γύρω από τη λιμνοθάλασσα συντηρείται αξιόλογος πληθυσμός από γελάδια, τοπικής ράτσας, που ζουν στο ύπαιθρο (φωτ.: Φ. Περγαντής). |
Κλείσοβα - Τουρλίδα
Με αφετηρία το Μεσολόγγι, ο επισκέπτης κατευθύνεται προς το φυσικό «επίνειο» της πόλης, την Τουρλίδα. Στον δρόμο που διασχίζει τη λιμνοθάλασσα συναντάει τις ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις με τις ψαροκαλύβες (πελάδες) και τις καλαμωτές. Στην Τουρλίδα περνάει από την παραδοσιακή αλυκή του δήμου, όπου μπορεί να
παρατηρήσει πολλά είδη αποδημητικών πουλιών. Στο τέρμα του δρόμου υπάρχουν ταβέρνες και αναψυκτήρια για γεύμα ή καφέ με θέα τον Πατραϊκό και το Ακρωτήρι του Aραξου.
παρατηρήσει πολλά είδη αποδημητικών πουλιών. Στο τέρμα του δρόμου υπάρχουν ταβέρνες και αναψυκτήρια για γεύμα ή καφέ με θέα τον Πατραϊκό και το Ακρωτήρι του Aραξου.
Αλυκές Aσπρης - Φοινικιά - Αιτωλικό
Στον παλαιό επαρχιακό δρόμο Μεσολογγίου-Αιτωλικού βρίσκονται οι αλυκές της Aσπρης όπου σε κάθε εποχή ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει Φοινικόπτερα (Φλαμίγκος) και Αβοκέτες. Λίγο πιο πέρα μπορεί βρίσκεται το γραφικό ξωκκλήσι της Παναγιάς της Φοινικιώτισσας και ο γειτονικός βάλτος που συγκεντρώνει πολλά είδη υγροτοπικής ορνιθοπανίδας ιδιαίτερα κατά τις μεταναστευτικές περιόδους. Αμέσως μετά ο επισκέπτης μπορεί να κάνει μια στάση στο Κέντρο Πληροφόρησης του Υγρότοπου της περιοχής που διαθέτει αξιόλογο εκθεσιακό χώρο και στη συνέχεια στο γραφικό Αιτωλικό όπου λειτουργεί το μουσείο της περίφημης χαράκτριας Βάσως Κατράκη και άλλοι ενδιαφέροντες χώροι όπως το Λαογραφικό Μουσείο, ο ταρσανάς παραδοσιακών σκαφών της λιμνοθάλασσας, οι ιστορικοί ναοί της πόλης κ.ά.
Θολή - Λούρος - Παλιοπόταμος
 Xουλιαρομύτες ξεκουράζονται στην αλυκή της Aσπρης. Eδώ βρίσκουν άφθονη τροφή, κυρίως ζωικό πλαγκτόν (φωτ.: Φ. Περγαντής). |
Από το Αιτωλικό ο επισκέπτης φθάνει γρήγορα στο Νεοχώρι. Από εκεί ακολουθεί το αρδευτικό αυλάκι προς νότο και πριν από το τέλος του στρίβει αριστερά. Αφού διασχίσει εκτενείς αλμυρόβαλτους φθάνει στη δυτική όχθη της λιμνοθάλασας στην περιοχή Θολή. Εκεί έχει αναπτυχθεί αξιόλογη υγροτοπική βλάστηση που συντηρεί μεγάλους πληθυσμούς υδροβίων και παρυδάτιων πουλιών, καθώς και πολλά αρπακτικά στα οποία περιλαμβάνονται ακόμη και αετοί. Στην περιοχή συντηρείται και αξιόλογος πληθυσμός από γελάδια ελευθέρας βοσκής, όπως και μια αγέλη άγριων αλόγων. Ο δρόμος καταλήγει στη μεγάλη αμμολουρίδα «Λούρος» που διαχωρίζει μεγάλο μέρος της λιμνοθάλασσας από τον Πατραϊκό Kόλπο. Η βλάστηση αλλάζει προς συστάδες θαμνοκυπάρισσων και προς αμμόφιλα αγροστώδη που καλύπτουν μια σπάνια ζώνη αμμοθινών. Πιο πέρα απλώνεται μια ρηχή λιμνοθάλασσα στην οποία έχυνε πολύ παλαιότερα τα νερά του ο Αχελώος και που γι' αυτό ονομάζεται Παλιοπόταμος. Εκεί το τοπίο αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα που οφείλεται στην παρουσία των λόφων Σκουπάς, Κουτσιλάρης και της νησίδας Οξειά.
Διόνι - όρμος Πεταλά - Βαλτί - πηγές Αγίου Δημητρίου - Δάσος Φράξου
Περνώντας τη γέφυρα Νεοχωρίου-Κατοχής, ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει την αρδευτική διώρυγα προς ΝΔ και να οδηγηθεί στη δυτική εκβολή του Αχελώου, στην περιοχή Διόνι, στα ανοιχτά της οποίας έγινε η περίφημη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Με βόρεια κατεύθυνση φθάνει στο γαλήνιο όρμο του Πεταλά που περιβάλλεται από μικρούς λόφους και νησίδες όπου και συχνάζουν σπάνια αρπακτικά πουλιά. Ακολουθώντας την ακτή λίγο βορειότερα φθάνει στην εκβολή ενός μεγάλου ρυακιού, στο Βαλτί, στους πρόποδες του λόφου Καληχίτσα. Βορειότερα, ακόμη ο δρόμος περνάει κοντά από το παλιό μοναστήρι της Παναγιάς της Λεσινιώτισσας και από εκεί φθάνει στο μεγάλο κεφαλάρι των πηγών του Αη Δημήτρη, οι οποίες γεννούν το προηγούμενο ρυάκι. Πολύ κοντά προς το Λεσίνι βρίσκεται το σπάνιο υδρόφιλο δάσος του Φράξου, ένα από τελευταία υπόλοιπα τέτοιου δασικού τύπου στη χώρα μας, αλλά και στη Μεσόγειο.
Σε αυτό λοιπόν το υγροτοπικό οικοσύστημα, και συγκεκριμένα στα ρηχά νερά του και στον χώρο που το περιβάλλει, κρύβεται ένας μεγάλος θησαυρός. Η ανακάλυψή του από τους επισκέπτες μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικά αν υπάρχει συνοδός που γνωρίζει καλά την περιοχή και τα μυστικά της. Μια τέτοια συνθήκη μπορεί να προσφέρει το Κέντρο Πληροφόρησης Επισκεπτών που λειτουργεί υπό τη διεύθυνση του νεοϊδρυθέντος Φορέα Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής (τηλ. 26320-22110).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου