Σφυροδρέπανος
Ένα παλιό ποντιακό ανέκδοτο λέει: γιατί αυτοκτόνησε η τελευταία
Πόντια πουτάνα; Έμαθε ότι οι άλλες για την ίδια δουλειά πληρώνονται.
Ξεπερνώντας το κρύο χιούμορ και το ρατσιστικό χαρακτήρα, μπορεί να πει κανείς πως το ανέκδοτο συμπυκνώνει την ιδέα που έχουν εδώ στην Ελλάδα για τον κομμουνισμό όσοι νιώθουν βολεμένοι στη σημερινή καπιταλιστική πραγματικότητα. Κάποτε ήταν περισσότεροι αυτοί που ένιωθαν προνομιούχοι, τώρα είναι σαφώς λιγότεροι, αλλά τους έχει μείνει η ηλίθια νοοτροπία.
Αν κάποιος εργάζεται, όχι για να βγάλει παραπάνω λεφτά και να εξασφαλίσει μια πιο “άνετη ζωή”, αν δουλεύει απλώς για τη χαρά της δημιουργίας και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, που είναι και ο βασικός στόχος της κομμουνιστικής κοινωνίας, έχοντας μόνο όσα του χρειάζονται προς το ζην – τα οποία λείπουν από πολλούς που ζουν σε καταναλωτικές κοινωνίες- τότε θεωρείται απλώς μια πόρνη που δουλεύει αμισθί και δεν μπορεί να βελτιώσει τη θέση της στην κοινωνία. Κοινώς είναι κορόιδο.
Η πιθανότητα να κάνει απλώς έρωτα για να χαρεί και να το απολαύσει,
δεν περνάει από το μυαλό της μέσης συνείδησης που καλλιεργούν οι δυτικές
κοινωνίες, που διαθέτουν τουλάχιστον θαυμαστή αυτογνωσία. Όλα
πουλιούνται και εμπορεύονται, όλα εκπορνεύονται και πρωτίστως εμείς οι
ίδιοι. Οπότε ταβάνι στις φιλοδοξίες μας είναι να βελτιώσουμε απλώς τη
θέση μας στο “σπίτι”, να επιδιώξουμε να είμαστε εμείς οι πελάτες ή οι
τσατσάδες του που βάζουν τους άλλους στη δούλεψή τους. Και όσο για τα
κακώς κείμενα; Υπομονή. Τέτοια υπάρχει μπόλικη άλλωστε σε κάθε οίκο
ανοχής.
Εξάλλου, δεν υπάρχει εναλλακτική. Είδες αυτές τις κοπέλες -Ρωσίδες, Ουκρανές, Ρωσοπόντιες, Βουλγάρες- που μπορεί να σπούδαζαν εκεί και ήρθαν εδώ να γίνουν πουτάνες και να τις πληρώνουμε; Άλλη μια απόδειξη της ανωτερότητας του δυτικού κόσμου.
Ε, και αν κάποιες από αυτές τις κοπέλες αυτοκτονούν από απελπισία, μολονότι πληρώνονται για τις ερωτικές υπηρεσίες που προσφέρουν, ας μην αφήσουμε μια μικρή λεπτομέρεια να μας χαλάσει ένα ωραίο ανέκδοτο και τη δική μας πλεονεκτική θέση.
Έχω και νάιλον κάλτσες, πάμε μια βόλτα;
Ξεπερνώντας το κρύο χιούμορ και το ρατσιστικό χαρακτήρα, μπορεί να πει κανείς πως το ανέκδοτο συμπυκνώνει την ιδέα που έχουν εδώ στην Ελλάδα για τον κομμουνισμό όσοι νιώθουν βολεμένοι στη σημερινή καπιταλιστική πραγματικότητα. Κάποτε ήταν περισσότεροι αυτοί που ένιωθαν προνομιούχοι, τώρα είναι σαφώς λιγότεροι, αλλά τους έχει μείνει η ηλίθια νοοτροπία.
Αν κάποιος εργάζεται, όχι για να βγάλει παραπάνω λεφτά και να εξασφαλίσει μια πιο “άνετη ζωή”, αν δουλεύει απλώς για τη χαρά της δημιουργίας και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, που είναι και ο βασικός στόχος της κομμουνιστικής κοινωνίας, έχοντας μόνο όσα του χρειάζονται προς το ζην – τα οποία λείπουν από πολλούς που ζουν σε καταναλωτικές κοινωνίες- τότε θεωρείται απλώς μια πόρνη που δουλεύει αμισθί και δεν μπορεί να βελτιώσει τη θέση της στην κοινωνία. Κοινώς είναι κορόιδο.
Εξάλλου, δεν υπάρχει εναλλακτική. Είδες αυτές τις κοπέλες -Ρωσίδες, Ουκρανές, Ρωσοπόντιες, Βουλγάρες- που μπορεί να σπούδαζαν εκεί και ήρθαν εδώ να γίνουν πουτάνες και να τις πληρώνουμε; Άλλη μια απόδειξη της ανωτερότητας του δυτικού κόσμου.
Ε, και αν κάποιες από αυτές τις κοπέλες αυτοκτονούν από απελπισία, μολονότι πληρώνονται για τις ερωτικές υπηρεσίες που προσφέρουν, ας μην αφήσουμε μια μικρή λεπτομέρεια να μας χαλάσει ένα ωραίο ανέκδοτο και τη δική μας πλεονεκτική θέση.
Έχω και νάιλον κάλτσες, πάμε μια βόλτα;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου