Να περνάει τάχα από το μυαλό των
Ευρωπαίων ηγετών, των λίγων του κλειστού κλαμπ που ασκεί οικουμενική
πολιτική, στρατιωτική και οικονομική, η ιδέα ότι τα μεταναστευτικά
κύματα από την Ασία και την Αφρική δεν είναι γέννημα της φύσης, του
τυχαίου ή κάποιας μόδας; Να σκέφτονται ότι (συν)γεννήτορες των
ακατάπαυστων κυμάτων ίσως είναι όσα έπραξαν τα τελευταία χρόνια, από
κοινού με την αμερικανική υπερδύναμη;«Απελευθερωτικές» εισβολές, «εκδημοκρατιστικοί» βομβαρδισμοί, τρομοκρατική αντιτρομοκρατία, καλλιέργεια εμφυλίων, κατασκευή τοπικών «ηγετών» με μόνο κριτήριο μια δυτικοφροσύνη σχεδόν εθελόδουλη, όλα αυτά διέλυσαν χώρες και κοινωνίες. Και εξανάγκασαν στην έξοδο μυριάδες ανθρώπους, που δεν τους λυγίζει ο φόβος ότι μπορεί να πνιγούν στις άγνωστές τους θάλασσες ή να χαθούν για πάντα σε άξενα βουνά.
Να πάνε στις ΗΠA οι Αφρικανοί και οι Ασιάτες που δραπετεύουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια και να ζητήσουν, σαν συμβολική αποζημίωση, το δικαίωμα εγκατάστασης δεν είναι εύκολο. Τους εμποδίζουν οι ωκεανοί, τείχη ψηλότερα και από τα τείχη που χωρίζουν ΗΠΑ και Μεξικό. Επιλέγουν το Αιγαίο, τη Μεσόγειο, την Ευρώπη – αν ένας πρόσφυγας έχει όντως δυνατότητα επιλογής. Αλλά η Ευρώπη, που περηφανεύεται για τη δημοκρατία, την ευαισθησία, τις αρχές της, και τον πλούτο της βέβαια (όχι φυσικά για το κομμάτι του που έλκει αποικιοκρατική την καταγωγή του), έχει κι αυτή τείχη. Ιδιαίτερα η Πάνω Ευρώπη (γεωγραφικά και εξουσιαστικά εννοούμενη), η πιο πλούσια, διαθέτει τείχη ψηλότερα από τον ελληνικό φράχτη στον Εβρο ή από αυτά που σκέφτεται να χτίσει η Ουγγαρία στα σύνορά της με τα Βαλκάνια. Και κρίνοντας πως είναι αθώα του δράματος τούτου, που συντελείται καθημερινά στη Μεσόγειο, και για τους μαζικούς πνιγμούς αδιαφορεί και για το γεγονός ότι η πίεση ξεπέρασε ήδη τις αντοχές της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Μάλτας.
Η ανάληψη της αναλογούσας ευθύνης και το χρέος της αλληλεγγύης; Ο,τι συμβαίνει στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας - Ε.Ε. επαναλαμβάνεται στο μεταναστευτικό. Εξ ου και η οργή του κ. Ματέο Ρέντσι στη Σύνοδο των «28»: «Αν αυτή είναι η ιδέα σας για την Ευρώπη, κρατήστε την. Δώστε μας αλληλεγγύη ή πάψτε να χαραμίζετε τον χρόνο μας. Αν δεν συμφωνείτε για 40.000 ανθρώπους, δεν αξίζετε να λέγεστε Ευρωπαίοι»...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου