Σταύρος Χριστακόπουλος
«Ντροπιαστικές στιγμές ζει η Νέα
Δημοκρατία σήμερα. Όχι για την ήττα που υπέστη, αλλά γιατί ο Αντώνης
Σαμαράς δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και της Ιστορίας, καθώς σήμερα δεν πήγε, ως όφειλε, να παραδώσει εκείνος την πρωθυπουργία στον Αλέξη Τσίπρα, όπως αποφάσισε ο ελληνικός λαός με την ετυμηγορία του».Αυτή ήταν η εισαγωγή ενός μικρού χθεσινού άρθρου στην ιστοσελίδα parapolitika.gr
με τίτλο «Ντρόπιασε την Ιστορία της Νέας Δημοκρατίας ο Αντώνης
Σαμαράς!», το οποίο αναφερόταν στην πρωτοφανή άρνηση του τέως
πρωθυπουργού να παραδώσει την πρωθυπουργία στον εκλεγμένο διάδοχό του.
Διαλέξαμε αυτό το απόσπασμα επειδή γράφτηκε σε ένα μέσο ενημέρωσης παραδοσιακά φιλικό
προς τη Ν.Δ., το οποίο στάθηκε στο πλευρό του τέως πρωθυπουργού σε
πολλές πολιτικά δύσκολες στιγμές του. Τόσο μάλιστα ώστε δεν μπορεί να
κατηγορηθεί για a priori εχθρική διάθεση προς το πρόσωπό του. Και διότι,
επιπλέον, η στάση αυτή του Σαμαρά ενόχλησε τρομερά πολλά από τα στελέχη
της Ν.Δ., τα οποία ένιωσαν ευτελισμένα από την άρνησή του να παραδώσει την πρωθυπουργία.
Η άρνηση αυτή του Σαμαρά είναι, προφανώς, απότοκος μιας σταθερά φοβικής, εχθρικής και εν τέλει περιφρονητικής συμπεριφοράς του έναντι των θεσμών. Κατά τα χρόνια της πρωθυπουργίας του:
● Αρνήθηκε συστηματικά να απαντήσει σε ερωτήσεις βουλευτών και να υποστεί τον θεσμοθετημένο κοινοβουλευτικό έλεγχο.
● Εμφανίστηκε ελάχιστα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και σε έντονα φορτισμένες στιγμές. Κατά κανόνα προτιμούσε το… καφενείο της Βουλής.
● Κράτησε σε απόσταση τους βουλευτές και κορυφαία στελέχη του κόμματός του, προτιμώντας να συγχρωτίζεται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα με τους πολύ στενούς συνεργάτες και φίλους του, δημιουργώντας μεγάλο κενό επικοινωνίας και εμπιστοσύνης μεταξύ του ιδίου και μέρους της Ν.Δ.
● Δεν κάλεσε ποτέ τους αντιπολιτευόμενους πολιτικούς αρχηγούς – και κυρίως τον τότε πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργό – για ενημέρωση σε κρίσιμα θέματα της πολιτικής ατζέντας.
● Δεν δέχθηκε να εκτεθεί σε τηλεμαχία με τους πολιτικούς αντιπάλους του πριν από τις εκλογές.
● Ακύρωσε συνέντευξή του σε μεγάλο ΜΜΕ – κατά τις φήμες, επειδή δεν του επέτρεψαν να ελέγξει τη λίστα με τις ερωτήσεις!
● Προτίμησε, αντιθέτως, μονολόγους τύπου «διαγγέλματος» και μια άθλια στημένη συνέντευξη, την οποία διηύθυνε ο ίδιος εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη ΝΕΡΙΤ.
Όλα τα παραπάνω ήταν απολύτως ενδεικτικά δείγματα της νοοτροπίας και της λειτουργίας του κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του.
Σε κάποιες περιπτώσεις είχε το δικαίωμα να διαχειριστεί τον εαυτό του και το κόμμα του όπως εκείνος έκανε κέφι, στον βαθμό μάλιστα που το κόμμα αυτό συνέχιζε να τον διατηρεί στην προεδρία του. Όμως δεν θα μπορούσε να είναι στο χέρι και στο κέφι του – και αποτελεί ευθεία απαξίωση των θεσμών – ούτε η περιφρόνηση προς το κοινοβούλιο ούτε η άρνησή του να παραδώσει την πρωθυπουργία στον διάδοχό του.
Θα μπορούσε κάποιος να αποδώσει αυτή την άθλια συμπεριφορά σε αλαζονεία. Ή σε έλλειψη κοινωνικής δεξιότητας. Ή σε απουσία πολιτικού πολιτισμού. Ή σε προσωπική απογοήτευση από την εκλογική συντριβή. Δεν έχει σημασία. Ας την αποδώσει ο καθένας όπου θέλει.
Η ουσία είναι ότι κανένας πρωθυπουργός, για κανέναν λόγο, δεν μπορεί να ευτελίζει τους θεσμούς, τους οποίους υποτίθεται ότι εξελέγη για να υπηρετήσει.
● «Αρχή άνδρα δείκνυσι» (η άσκηση εξουσίας δείχνει την ποιότητα του ανδρός) κατά τον Σοφοκλή.
● «Προς γαρ το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται» («Σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται κάθε στοιχείο του παρελθόντος μας») κατά τον Δημοσθένη.
● «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» κατά τη λαϊκή σοφία.
Όποια φράση κι αν διαλέξουμε, ένα είναι το συμπέρασμα: «Θέλεις να γίνεις μεγάλος; Πάψε να είσαι μικρός!». Έτσι αποφάνθηκε ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε. Ας μείνουμε σε αυτόν…
Η άρνηση αυτή του Σαμαρά είναι, προφανώς, απότοκος μιας σταθερά φοβικής, εχθρικής και εν τέλει περιφρονητικής συμπεριφοράς του έναντι των θεσμών. Κατά τα χρόνια της πρωθυπουργίας του:
● Αρνήθηκε συστηματικά να απαντήσει σε ερωτήσεις βουλευτών και να υποστεί τον θεσμοθετημένο κοινοβουλευτικό έλεγχο.
● Εμφανίστηκε ελάχιστα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και σε έντονα φορτισμένες στιγμές. Κατά κανόνα προτιμούσε το… καφενείο της Βουλής.
● Κράτησε σε απόσταση τους βουλευτές και κορυφαία στελέχη του κόμματός του, προτιμώντας να συγχρωτίζεται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα με τους πολύ στενούς συνεργάτες και φίλους του, δημιουργώντας μεγάλο κενό επικοινωνίας και εμπιστοσύνης μεταξύ του ιδίου και μέρους της Ν.Δ.
● Δεν κάλεσε ποτέ τους αντιπολιτευόμενους πολιτικούς αρχηγούς – και κυρίως τον τότε πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργό – για ενημέρωση σε κρίσιμα θέματα της πολιτικής ατζέντας.
● Δεν δέχθηκε να εκτεθεί σε τηλεμαχία με τους πολιτικούς αντιπάλους του πριν από τις εκλογές.
● Ακύρωσε συνέντευξή του σε μεγάλο ΜΜΕ – κατά τις φήμες, επειδή δεν του επέτρεψαν να ελέγξει τη λίστα με τις ερωτήσεις!
● Προτίμησε, αντιθέτως, μονολόγους τύπου «διαγγέλματος» και μια άθλια στημένη συνέντευξη, την οποία διηύθυνε ο ίδιος εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη ΝΕΡΙΤ.
Όλα τα παραπάνω ήταν απολύτως ενδεικτικά δείγματα της νοοτροπίας και της λειτουργίας του κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του.
Σε κάποιες περιπτώσεις είχε το δικαίωμα να διαχειριστεί τον εαυτό του και το κόμμα του όπως εκείνος έκανε κέφι, στον βαθμό μάλιστα που το κόμμα αυτό συνέχιζε να τον διατηρεί στην προεδρία του. Όμως δεν θα μπορούσε να είναι στο χέρι και στο κέφι του – και αποτελεί ευθεία απαξίωση των θεσμών – ούτε η περιφρόνηση προς το κοινοβούλιο ούτε η άρνησή του να παραδώσει την πρωθυπουργία στον διάδοχό του.
Θα μπορούσε κάποιος να αποδώσει αυτή την άθλια συμπεριφορά σε αλαζονεία. Ή σε έλλειψη κοινωνικής δεξιότητας. Ή σε απουσία πολιτικού πολιτισμού. Ή σε προσωπική απογοήτευση από την εκλογική συντριβή. Δεν έχει σημασία. Ας την αποδώσει ο καθένας όπου θέλει.
Η ουσία είναι ότι κανένας πρωθυπουργός, για κανέναν λόγο, δεν μπορεί να ευτελίζει τους θεσμούς, τους οποίους υποτίθεται ότι εξελέγη για να υπηρετήσει.
● «Αρχή άνδρα δείκνυσι» (η άσκηση εξουσίας δείχνει την ποιότητα του ανδρός) κατά τον Σοφοκλή.
● «Προς γαρ το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται» («Σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται κάθε στοιχείο του παρελθόντος μας») κατά τον Δημοσθένη.
● «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» κατά τη λαϊκή σοφία.
Όποια φράση κι αν διαλέξουμε, ένα είναι το συμπέρασμα: «Θέλεις να γίνεις μεγάλος; Πάψε να είσαι μικρός!». Έτσι αποφάνθηκε ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε. Ας μείνουμε σε αυτόν…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου