Οι γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι αυτή την στιγμή ενεργές σε δέκα αφρικανικές χώρες – Θα αυξηθούν τα στρατεύματα κατά 25% – Τα χωρισμένα τσανάκια με την Γερμανία στην ΕΕ – Ίδια ρητορική με ΗΠΑ κι αβάντα από τους Αμερικανούς στους Γάλλους για τα “ντου” – Οι ζώνες επιρροής, οι χάντρες από τον Ολάντ και τα δυτικά συμφέροντα στην περιοχή
Βασίλης Γαλούπης
Στον άνθρωπο, λένε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Και στην αποικιοκρατία, όμως, το ίδιο συμβαίνει. Όποιος καλομάθει να βάζει το ιμπεριαλιστικό του δάχτυλο στο μέλι του πλούτου των άλλων, μετά δύσκολα το ξεκολλάει από το βάζο. Εθίζεται στην αρπαγή και στην εκμετάλλευση. Κι όλο και του τρέχουν τα σάλια μπροστά στην ονείρωξη ενός νέου πλιάτσικου…
Έτσι και η Γαλλία. Σαν τον λύκο χαίρεται στην αναμπουμπούλα, ενθυμούμενη τις παλιές της αποικιοκρατικές… δόξες, τότε που ρούφαγε το αίμα της μισής ηπείρου, όπως κάνανε κι άλλοι «συμπαίκτες» της παραδίπλα. Κοιτάει, δηλαδή, να βρει και τώρα «ευκαιρίες» μέσα από την αναταραχή και την δυστυχία σε φλεγόμενες περιοχές του πλανήτη.
Η Γαλλία, λοιπόν, αργά και αθόρυβα ξαναδιεκδικεί την παλιά αφρικανική αυτοκρατορία της. Μην ξεχνάμε ότι αυτή ήταν που έβαλε μπροστά η Δύση στο «ντου» που έγινε το 2011 στην Λιβύη για να πέσει ο Καντάφι.
Τα χωρισμένα τσανάκια της ΕΕ
Είναι κοινό μυστικό, άλλωστε, ότι στην Ευρωζώνη έχουν μοιραστεί οι δουλειές εξ” αρχής. Κουμάντο στα οικονομικά θέματα κάνει η Γερμανία και στα στρατιωτικά τον πρώτο λόγο έχει πάντα η Γαλλία. Της οποίας Γαλλίας τής έχει ανοίξει η όρεξη για τα καλά.
Πέρυσι τον Ιανουάριο, λοιπόν, γαλλικές δυνάμεις παρενέβησαν στο Μάλι. Παραμένουν εκεί 1.000 Γάλλοι στρατιώτες και 3.000 στην ζώνη Σαχέλ, την περιοχή νότια από την Σαχάρα που εκτείνεται μέχρι την Ερυθρά θάλασσα.
Αν κι έχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια που η Γαλλία έδωσε ανεξαρτησία στις πρώην αποικίες της, το Παρίσι δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά από την Αφρική. Αντίθετα με την επίσημη γραμμή, μάλιστα, οι γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι σαφώς μεγαλύτερου εύρους από επιχειρήσεις κατά ισλαμιστών ανταρτών.
Θα ενισχύσει τις δυνάμεις
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο ή παράδοξο, γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι αυτή την στιγμή ενεργές σε δέκα αφρικανικές χώρες! Τον Μάιο, μάλιστα, η Γαλλία αποφάσισε να τις ενισχύσει περαιτέρω σε Τσαντ, Μπουρκίνα Φάσο, βόρειο Μάλι και Ακτή Ελεφαντοστού.Υπολογίζεται ότι η Γαλλία έχει περίπου 10.000 στρατιώτες στην Αφρική και μάλιστα εκτιμάται ότι πρόκειται να ενισχύσει τις ειδικές της δυνάμεις στην ήπειρο κατά 25%! Οι τοποθεσίες του γαλλικού ενδιαφέροντος και η διασπορά των δυνάμεων φέρνουν στο μυαλό τακτικές της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων.
Για τις στρατιωτικές επεμβάσεις, μάλιστα, εξασφαλίζονται και ισχυρά άλλοθι. Στο Μάλι, για παράδειγμα, η Γαλλία δέχθηκε… πρόσκληση από την κυβέρνηση της αφρικανικής χώρας για να βοηθήσει, ενώ δόθηκε έγκριση κι από τον ΟΗΕ. Ο φόβος που υπήρχε ήταν μήπως η ζώνη του Σαχέλ εξελισσόταν σε ζώνη «αναπαραγωγής» τζιχαντιστών και ισλαμιστών τρομοκρατών που θα μπορούσαν εύκολα να ξεχυθούν στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η γραμμή του γαλλικής αμυντικής πολιτικής είναι να δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην «γειτονιά της Ευρώπης», δηλαδή την περιοχή από την Μαυριτανία ως το Κέρας της Αφρικής. Οι Γάλλοι θεωρούν ότι οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν μεγάλη ικανότητα ελέγχου στα εδάφη τους, που κινδυνεύουν να μετατραπούν σε καταφύγια της Αλ Κάιντα.
Ίδια ρητορική με ΗΠΑ
Η ίδια ρητορική πάνω – κάτω είχε χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ πριν μια δεκαετία, ακριβώς μετά την 11.9.2001. Τότε η Ουάσινγκτον είχε κινητοποιηθεί να εκπαιδεύσει εγχώριες στρατιωτικές δυνάμεις σε εννέα χώρες γύρω από την Σαχάρα και να εγκαταστήσει αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σε κάθε μία. Έκτοτε, το ενδιαφέρον της Ουάσινγκτον για στρατιωτική εμπλοκή στη συγκεκριμένη περιοχή ατόνησε.Φαίνεται, όμως, ότι οι ΗΠΑ βλέπουν με καλό μάτι τις πρωτοβουλίες της Γαλλίας για στρατιωτικό ρόλο στην περιοχή.
Στις 10.2.2014, η Washington Post δημοσίευε ένα άρθρο υπογεγραμμένο από κοινού από τους Μπάρακ Ομπάμα και Φρανσουά Ολάντ. Εκεί οι δύο ηγέτες ανέφεραν «Πουθενά αλλού η καινούργια μας συνεργασία δεν απεικονίζεται πιο έντονα απ” ό,τι στην Αφρική». Και «Στην ζώνη Σαχέλ συνεργαζόμαστε με τα κράτη για να εμποδίσουμε την Αλ Κάιντα από το να αποκτήσει νέα πατήματα».
Μεγάλα τα συμφέροντα στην περιοχή
Η Γαλλία πράγματι ενδιαφέρεται για τους τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα και του ΙΚ. Η ανάμειξή της, όμως, έχει να κάνει εξίσου με την ενίσχυση της γαλλικής επιρροής σε μια περιοχή από την οποία η χώρα αποκόμισε τεράστια κέρδη στο παρελθόν κι ελπίζει να αποκομίσει και στο μέλλον.Τα ενδιαφέροντα της Γαλλίας στην Αφρική είναι εκτενέστατα. Πετρέλαιο, ορυκτά, τηλεπικοινωνίες, έργα υποδομής, δημόσια έργα, τράπεζες κ.α. Αυτή την στιγμή, όμως, το «γαλλικών συμφερόντων» κομμάτι της αγοράς στην Αφρική αντιμετωπίζει ισχυρό ανταγωνισμό από Κίνα, Βραζιλία και Ινδία.
Χρύσωσε το χάπι ο Ομπάμα, χάντρες από Ολάντ
Τον Αύγουστο η Ουάσινγκτον οργάνωσε ένα τριήμερο συνέδριο κορυφής με προσκεκλημένους 50 Αφρικανούς ηγέτες. Εκεί ο Ομπάμα, χρύσωσε το χάπι, δηλώνοντας ότι «Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να συμμετέχουν στην επιτυχία της Αφρικής» και δεσμεύτηκε για επενδύσεις ύψους 33 δις δολ.
Ο Ολάντ έταξε κι αυτός χάντρες. Δήλωσε πέρυσι ότι σχεδιάζει να διπλασιάσει το εμπόριο με την Αφρική μέσα σε πέντε χρόνια (κάτι που θα δημιουργήσει και 200.000 παραπάνω θέσεις εργασίας, αλλά στην Γαλλία, όχι στην Αφρική!). Ο Hubert Vedrine, υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας μεταξύ 1997-2002, έχει δηλώσει ότι «η Γαλλία είναι η μόνη χώρα που δεν εγκατέλειψε την Αφρική μετά την ανεξαρτησία των αποικιών. Παραμείναμε, ως εγγυητές της ασφάλειας».
Το στάτους της υπερδύναμης
Από την δεκαετία του 1950 και την εποχή Ντε Γκολ η Γαλλία πασχίζει να αναμειγνύεται στα της Αφρικής, με στόχο να προστατέψει τα συμφέροντά της. Για παράδειγμα το 25% του ηλεκτρισμού της Γαλλίας παράγεται με ουράνιο από τον Νίγηρα. Επιπλέον, η αυξανόμενη επιρροή στην Αφρική ανεβάζει το αποδυναμωμένο στάτους της Γαλλίας ως υπερδύναμη. Εκτός Ευρώπης, άλλωστε, η ρημαγμένη, ξεζουμισμένη, πτωχευμένη και καταδικασμένη στον σπαραγμό Αφρική είναι το μόνο μέρος του πλανήτη που η Γαλλία θεωρείται σημαντικός παίκτης.Η πολιτική της διαρκούς – και συνήθως υπόγειας – ανάμειξης στα της Αφρικής έγινε γνωστή σαν Francafrique και το μενού δεκαετιών περιελάμβανε από προσωπικές επαφές επιχειρηματιών ως δίκτυα κατασκόπων, στρατού, μισθοφόρων, μέχρι και Κορσικανούς μαφιόζους που δρούσαν χωρίς έγκριση του γαλλικού κοινοβουλίου.
Οι Γάλλοι, πάντως, έχουν συνολικά πραγματοποιήσει πάνω από 40 φανερές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρική. Κάποιες φορές ήταν για να προστατέψουν ηγέτες που συμπαθούσαν και άλλες για να απομακρύνουν αυτούς που δεν συμπαθούσαν. Στα πρώτα δύο χρόνια της διακυβέρνησης Ολάντ έγιναν ήδη τέσσερις στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική.
Από την άλλη πλευρά, η Νότια Αφρική, η χώρα που διαθέτει τον ισχυρότερο στρατό στην ήπειρο, ανησυχεί για τις εμπλοκές «εξωτερικών παικτών» στην Αφρική, αφού για πολλούς Νοτιοαφρικανούς υπάρχει η αίσθηση ότι κομμάτια της γαλλόφωνης Αφρικής δεν είναι ούτε σήμερα πραγματικά ανεξάρτητα.
Με λίγα λόγια, η αποικιοκρατία ζει! Ή, έστω ξαναζεί…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου