Μπορεί την Ιστορία να την γράφουν οι νικητές,αλλά την εκπόρνευσή της την υπογράφουν οι ηττημένοι.
Κι όταν μιλάμε για Ιστορία δεν μιλάμε για την καταγραφή και την αφήγηση των σημαντικών γεγονότων του παρελθόντος και του παρόντος,αλλά για την ίδια την στιγμή που βιώνουμε σαν άτομα και σαν σύνολο μέσα στην οργανωμένη μας κοινωνία.
Κι όταν μιλάμε για εκπόρνευση της Ιστορίας,μιλάμε για το ευτελές καθημερινό ξεπούλημα των αξιών του ανθρώπου και των αξιών της κοινωνίας με αντάλλαγμα ό,τι πιο τιποτένιο και φτηνό μπορεί να υπάρχει.Το μικροεγωιστικό συμφέρον του καθενός που μπροστά στην αποκτήνωση και στην εξαθλίωση,μπροστά στην καταστροφή στέκει μονάχος και επιδιώκει να κερδίσει ό,τι μπορεί ή τουλάχιστον να διαφυλάξει τα κεκτημένα του αγνοώντας επιδεικτικά τους υπόλοιπους.
Και αυτού του είδους την Ιστορία δεν την γράφουν μόνο οι σημερινοί και σχεδόν παντοτινοί νικητές που είναι οι κάθε λογής σκατάνθρωποι που σκέφτονται μονάχα τον χρυσό τους κώλο.Την υπογράφουν φαρδιά-πλατιά και οι ηττημένοι.Και αυτοί όμως με την σειρά τους έχουνε πολλά κιλά σκατά στο κεφάλι τους.
Γιατί αυτοί που υποστηρίζουν ομαδικά τα αφεντικά και τους επιστάτες που πυροβολούν εναντίον ανθρώπων που εργάστηκαν κάτω από δυσμενείς συνθήκες και ζήτησαν τα χρήματά τους ηττημένοι είναι και σε πολλά επίπεδα.
Αυτοί που κατακρεουργούν τα σκυλάκια και αυτοί που την επόμενη μέρα επιδεικτικά βρίσκονται στο πλάι να τους υποστηρίζουν με την παρουσία τους ή ακόμη και με την ένοχη σιωπή τους,ηττημένοι είναι κι αυτοί το ίδιο με τους προηγούμενους.
Αυτοί που σκέφτονται τα μπανάκια τους και αυτοί που αγωνιούν για το πότε θα βγούν να ψωνίσουν αγνοώντας επιδεικτικά την κούραση και την αδικία τις οποίες υφίστανται οι συνάδελφοι και συνάνθρωποί τους,αλλά και την γενικότερη άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία,και αυτοί ηττημένοι είναι.
Αυτοί που δεν κατεβαίνουν σε απεργία γιατί δεν πλήττεται ο δικός τους κλάδος και περιμένουν από κάτι ελάχιστους μαχητικούς απεργούς ή απολυμένους π.χ. καθαρίστριες να βγάλουνε το φίδι από την τρύπα,αυτοί κι αν είναι ηττημένοι.
Αυτοί που ακόμη στηρίζουν και πιστεύουν πως οι απόγονοι του Χίτλερ και των ταγματασφαλητών είναι πατριώτες και θέλουν το καλό μας δεν είναι μόνο ηττημένοι,είναι ήδη νεκροί και αποκτηνωμένοι.
Τέλος αυτοί που στηρίζουν ακόμη τα πολιτικά τομάρια που εξαθλίωσαν μια όμορφη χώρα και την έκαναν πουτάνα των κερδοσκόπων και των εγχώριων νταβατζήδων,είναι και οι μόνοι νικητές.Γιατί αυτές οι πόρνες που εξαγοράζουν ζωές και συνειδήσεις,που παίζουν με το μέλλον των παιδιών και δεν σέβονται τίποτε, θα ανταμείβονται πλουσιοπάροχα από ένα σύστημα που μόνο αποκτηνώνει και μόνο εξαθλιώνει.Που ορίζει και βοηθά τους ελάχιστους πολυεκατομμυριούχους να απομυζούν δημοκρατικότατα και νομιμότατα εκατομμύρια φτωχών.
Αυτά τα σκουλήκια που σέρνονται πλάι στο σύστημα και παρέα με τον κάθε σκατομαλάκα που νομίζει πως μπορεί να γαμάει και να δέρνει επειδή τον αφήνει η μπασταρδοκρατία των πολιτικών,των δημοσιογράφων,των μπάτσων,των δικαστών,των εμπόρων ναρκωτικών,των μαστροπών και των πλούσιων νταβατζήδων είναι οι μεγαλύτερες πόρνες στην Ιστορία.Ξεπουλήσανε την ανθρωπιά τους για την μαγκιά,την προκλητική εξυπνάδα και τα μαύρα φράγκα που γέμισαν αυτό τον τόπο απ’άκρη σ’άκρη.
Τελικά,για να αλλάξει αυτός ο κόσμος πρέπει να θέλει κιόλας.Καλές οι “αριστερές” μπαρούφες περί μαζών και συνείδησης,αλλά οι παραπάνω ηττημένοι,αυτοί που παραμένουν ουδέτεροι κι αμέτοχοι στην κρισιμότερη καμπή της ελληνικής Ιστορίας,αυτοί που περιμένουν τον Αντρέα ή έναν Παππαδόπουλο,αυτοί που περιμένουν να γυρίσει πάλι ο τροχός της φούσκας και της πολιτισμικής και ηθικής κατάπτωσης,αυτοί…
ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ,ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κι όσο θα υπάρχουν αυτοί οι μόνιμα ηττημένοι και αποκτηνωμένοι,θα θριαμβεύουν και οι νικητές,εις βάρος των ελάχιστων που απέμειναν μέσα σε ένα πλειοψηφικό βόθρο, να παλεύουν για αξιοπρέπεια,να μάχονται για να μην σβήσει η ανθρωπιά και το δίκαιο από τις ανθρώπινες κοινωνίες.Να ελπίζουν ακόμη σε έναν άλλο κόσμο έστω κι αν αυτός δεν υπάρξει ποτέ.
ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου