Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Σίγουρα ο ανενημέρωτος
αναγνώστης θα βάλει τα γέλια αν ακούσει ότι ένα κόμμα της Ολλανδίας
κατεβαίνει στις ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα «Εξω η Ολλανδία, όχι
μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την ΕΕ»! Γραφικοί,
περιθωριακοί τύποι μηδαμινής σίγουρα εκλογικής επιρροής, θα σκεφτεί.
Μαθαίνοντας μάλιστα ότι ο περί ου ο λόγος πολιτικός σχηματισμός είναι το
Κόμμα της Ελευθερίας της σκληρής ολλανδικής Δεξιάς ή Ακροδεξιάς, θα
αισθανθεί αυθόρμητα δικαιωμένος για την αρχική εκτίμησή του. Μόνο που,
αν ψάξει λίγο καλύτερα το θέμα, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν μερικές
ενοχλητικές λεπτομέρειες.
Πρώτα πρώτα αυτό το Κόμμα της Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές έρχεται… πρώτο!
Δημοσκοπήσεις βέβαια είναι αυτές, αλλά αν όντως βγει και από τις
ευρωκάλπες κάτι ανάλογο, αν δηλαδή πραγματικά το κόμμα του Χέερτ
Βίλντερς κατακτήσει την πρώτη θέση στην Ολλανδία στις ευρωεκλογές, μόνο
περιθωριακό δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί το κόμμα αυτό. Αν όντως
νικήσει το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας, πρέπει η επικράτησή του να
βάλει σε σκέψη όχι μόνο τους Ολλανδούς, αλλά όλους τους Ευρωπαίους, για
τις επιπτώσεις που έχει στις συνειδήσεις των πολιτών η πολιτική που
ασκούν η Ευρωζώνη και η ΕΕ. Υπάρχει και μια δεύτερη «ενοχλητική»
λεπτομέρεια, ευτυχώς για τους υποστηρικτές του ευρώ και της ΕΕ
δημοσκοπική κι αυτή για την ώρα, μέχρι να γίνουν οι ευρωεκλογές σε τρεις
μήνες. Δημοσκόπηση για λογαριασμό της «Ντε Τέλεχρααφ»,
της μεγαλύτερης ολλανδικής εφημερίδας, που καμιά συμπάθεια δεν τρέφει
προς τον Βίλντερς και το κόμμα του, έδειξε ότι αυτή τη στιγμή το Κόμμα
της Ελευθερίας απολαμβάνει τόσο ισχυρής υποστήριξης μεταξύ των Ολλανδών
ώστε όχι μόνο θα βγει πρώτο, αλλά επιπλέον θα πάρει μόνο του μόλις έναν
ευρωβουλευτή λιγότερο από όσους θα πάρουν όλα μαζί τα κόμματα του
κυβερνητικού συνασπισμού!
Για να δούμε βέβαια αν και αυτό
το πράγμα θα επιβεβαιωθεί από το πραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα τον
Μάιο, γιατί άλλο οι δημοσκοπήσεις και εντελώς άλλο τα ψηφοδέλτια στις
κάλπες. Υπάρχει όμως και μια άλλη, τελευταία αλλά καθόλου
ασήμαντη «λεπτομέρεια», η οποία ομολογουμένως προκαλεί σοκ, παρόλο που
και αυτό το στοιχείο είναι δημοσκοπικό: το 37% (!) των Ολλανδών τάσσεται
υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους όχι απλώς από το ευρώ, αλλά από την
ίδια την ΕΕ, ενώ υπέρ της παραμονής της Ολλανδίας στην ΕΕ τάσσεται μόλις
το 45% των ερωτηθέντων – δηλαδή μόνο 8 εκατοστιαίες μονάδες
περισσότερο!
Πράγμα που σημαίνει ότι αρκεί
να αλλάξει γνώμη μόλις το 4% αυτών που υποστηρίζουν την παραμονή της
Ολλανδίας στην ΕΕ για να βρεθούν τα δύο στρατόπεδα ισοδύναμα!
Μα πως είναι δυνατόν σε μια πλούσια χώρα σαν την Ολλανδία της οποίας το
70% των εξαγωγών κατευθύνεται προς τις άλλες χώρες της ΕΕ, το στρατόπεδο
των υποστηρικτών της ΕΕ να υπερέχει τόσο λίγο έναντι εκείνων που θέλουν
να αποχωρήσει η Ολλανδία από το ευρώ αλλά και την ΕΕ; Εύκολα μπορεί να
κατανοήσει κανείς τους Ελληνες, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς, ακόμη
και τους Ιταλούς που τα τελευταία χρόνια βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο
να καταποντίζεται ή να πέφτει και να θεωρούν γι’ αυτό υπεύθυνη την
πολιτική της Ευρωζώνης και της ΕΕ, να διακατέχονται αυτή την εποχή από
αντι-ΕΕ αισθήματα. Αλλά να θέλουν να φύγουν από την ΕΕ σε μεγάλο ποσοστό
και οι πλούσιοι Ολλανδοί αυτό σίγουρα προκαλεί μεγάλη εντύπωση. Είναι
βέβαιο ότι κάτι λάθος, σοβαρό λάθος κάνει η ΕΕ στην πολιτική της για να
ξεσηκώνονται εναντίον της οι πολίτες τόσο των φτωχών κρατών όσο και των
πλούσιων! Στο μεταξύ, όση λογική δυσπιστία κι αν έχει δικαιολογημένα κάποιος για την αξιοπιστία των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων,
η πραγματικότητα για τις διαθέσεις των Ολλανδών απέναντι στο ευρώ και
την ΕΕ δεν πρέπει να απέχει πολύ από τα δημοσκοπικά ευρήματα,
ενδεχομένως.
Ας θυμηθούμε ότι πριν από σχεδόν εννέα
χρόνια, τον Ιούνιο του 2005, όταν έγινε στην Ολλανδία δημοψήφισμα για το
ευρωσύνταγμα, ο λαός της είπε ένα πεντακάθαρο «όχι», που συγκλόνισε την
Ευρώπη! Καθώς είχε προηγηθεί τον Μάιο του 2005 και το «όχι» του
γαλλικού λαού στο ευρωσύνταγμα, το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει αμέσως
κάθε διαδικασία για την ψήφιση ευρωσυντάγματος μέσω δημοψηφισμάτων και
να μην επανέλθει ποτέ αυτή η διαδικασία, για κανένα θέμα της ΕΕ. Απλή
ένδειξη φυσικά αποτελεί το «όχι» των Ολλανδών στο ευρωσύνταγμα σχεδόν
προ δεκαετίας και κατά κανέναν τρόπο απόδειξη ότι είναι σωστές και οι
σημερινές δημοσκοπήσεις, αλλά σίγουρα προκαλεί ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ολλανδία. Οψόμεθα…
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου