Μακρυγιάννης
Αγαπητά μου Παιδιά,
Μαζί με πολλούς άλλους άξιους και γενναίγους Έλληνες πολεμήσαμε
και λευτερώσαμε τούτο τον τόπο που πατάτε εσείς, και να στοχάζεστε πως
τον λευτερώσαμε για σας που γεννηθήκατε σε πατρίδα ελεύθερη, γιατί εμείς
λίγο την απολάψαμε, ότι, μόλις εδιώξαμε τους Τούρκους, αρχίσαμε να
τρώμε ο ένας τον άλλον κι έτσι μας βρήκαν διαιρεμένους οι Μπαυαροί και
μας τζαλαπάτησαν.
Μα ο Θεός, το έλεός του μεγάλο, δεν συνερίστη τα κρίματά μας και
στέριωσε το έθνος, όπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στη σκλαβιά και
ήρθε ο καιρός πάλι να δικαιωθεί. Ότι το δίκιο μας μάς το ‘δινε ο Θεός
και το χαλούσαμε εμείς. Κι απ’ το λίγο που δεν προκάναμε να χαλάσουμε
εστερεώθη το έθνος αυτό, που εγέννησε κι εσάς. Εσείς τώρα μάθατε και
γράμματα, ότι σκολάσατε από τις αγγαρείες και τους κιντύνους και
κατατρεγμούς οπού ‘χαμεν εμείς - εγώ εμεγάλωσα αγράμματος, με άσπρα τα
μαλλιά, όψιμος έπιασα κοντύλι στο χέρι μου. Και τα γράμματα που μάθατε
σας δίδαξαν πως είστε Έλληνες και Χριστιανοί της Ορθόδοξης Ανατολικής
Εκκλησίας. Αν ήθελ’ εμείς, για να γλυτώσουμε από την τυραγνία και τα
βάσανα, να γίνουμε Τούρκοι, όπως έγιναν καμπόσοι τότε, θα σας είχαν
γεννημένους χανούμισσες κι όχι Ρωμαίϊσσες Χριστιανές και με τούτο θα
ήστενε κι εσείς Τούρκοι. Και θα παίρνατε πάνω σας και τα κρίματα του
μολεμένου αυτού Έθνους, που εσώριασε τόσα αδικοχαμένων και ατιμασμένων
κουφάρια απάνω στη γη.
Κι αν θέλαμε μεις να σεργιανάμε με τες καρρότσες της βασιλείας,
φορτωμένοι τα παράσημα, και να μας φυλεύουν οι Μπαυαροί τιμές και
περιουσίες, ήθελ’ αφήσομε τον Κωλέττη με τους μισσιονάριους και τους
ξένους πρέσβεις να μας αλλάξουνε την πίστη και τότε κι εσείς θα ‘χατε
γεννηθεί από μάννες Φράγκισες και θα κάνατε ανάποδα το σταυρό σας. Και
θα στοχαζόσασταν ότι εχρειάστη να χυθεί ποτάμι το αίμα τόσων παλληκαριών
και ηρώων της πατρίδος, για να χάσετε ελεύτεροι την πίστη που είχατε
σκλαβωμένοι.
Τώρα όμως ζείτε πάνω σε τούτο το ματωμένο και καπνισμένο χώμα και
λογαριάζεστε Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί και όσοι έχετε μέσα σας καρδιά
και νου, το ‘χετε για την πιο τρανή χαρά σας, κορώνα στο κεφάλι. Να μη
θαρρείτε όμως πως έτσι κοιμηθήκαμε από βραδίς Τούρκοι και ξυπνήσαμε
Έλληνες. Εχρειάστηκε να θυσιάσουμε αρετή καντάρια και κόπους και αίματα
γι’ αυτή την ελευθερία που έχετε εσείς. Ότι η επανάσταση δεν έγινε το
’21 μονάχα κάθε ώρα και στιγμή από τότε που πήρε ο Αγαρηνός την Πόλη, με
κάθε σφαγή και αρπαγή και ατιμία που σήκωνε ο σβέρκος του σκλάβου, για
να προσκυνήσει και δεν προσκύναγε, γίνονταν μια επανάσταση. Κι όλες
αυτές οι επαναστάσεις γνωστών και αγνώστων ηρώων της πίστης και της
πατρίδος έτρεξαν σαν τα ρυάκια στο μεγάλο ράμμα και έτσι έγινε το ’21
που ήθελε ο Θεός και μας έκανε λεύτερους.
Γι’ αυτό, παιδιά μου, τέτοιες μέρες, που γιορτάζετε το σηκωμό του
γένους, να μνημονεύετε αυτούς τους ήρωες που θυσίασαν και τη ζωή τους
και το βιος τους για πίστη και πατρίδα κι άφησαν τις φαμίλιες τους
γυμνές να διακονεύουν. Και τούτη την πίστη να τη λογαριάζετε ως ένα
τζιβαΐρι που το κρατά ο άνθρωπος και περπατεί και φόβος είναι να μην του
πέσει. Και η πατρίδα δεν είναι ενός ούτε ολίγων αλλά την έχουμε όλοι
μαζί, ότι όλοι μαζί την ελευτερώσαμε.
Ώστε αν αμελήσετε την πίστιν όπου σας παραδώσαμεν Ορθόδοξην
Ανατολικήν και σας την κλέψουν, αν πέσετε στες παραλυσίες και αφήσετε τα
κάστρα αφύλακτα και σας τα πάρουν, ούτε να ζήσετε μπορείτε ούτε να
πεθάνετε παρηγοριέστε, ότι θα βρείτε εκεί που θα πάτε τους γενναίγους
πατέρες σας, το Διάκο, τον Υψηλάντη, τον Κολοκοτρώνη, το Δυσσέα, και θα
σας ζητήσουν τα αίματα πίσω που χύθησαν για την ελευθερία της πατρίδος.
Και καθώς τα αίματα δεν γυρίζουν πλέον, θε να είστε καταδικασμένοι.
Όθεν, αγαπητά μου Ελληνόπουλα, κάνετε τα καλά σας και μη σκολάτε τις
μετάνοιες σας για τούτη την άγια πατρίδα, τηράτε να ‘χετε το νου καθαρό
και Ορθόδοξο και το σώμα τυραννισμένο, για να αντέχει τους κόπους και να
πηγαίνετε τούτες τις μέρες στους τάφους μας και να στοχάζεστε τα χρέη
σας. Ότι εμείς από μέσ’ απ’ αυτούς τους τάφους μας μια μέρα θ’
αναστηθούμε και θα σας κρίνουμε.
Γιάννης Μακρυγιάννης
Πηγή: pentapostagma.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου