Το μπουρδολογείν ουκ εστί φιλοσοφείν...

«Το θέμα των φαρμάκων έτσι όπως έχει τεθεί (σ.σ. από τον κ. Α. Γεωργιάδη) χωρίς καμμιά μελέτη είναι επικίνδυνο» Ποιος το είπε αυτό; Κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; Οχι! Το είπε ο πρώην υφυπουργός Υγείας και νυν τομεάρχης Υγείας της Ν.Δ., κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος. Προσέτι, ιατρός.
«Θα παραδώσουμε τα πάντα (σ.σ. με την (ν)τροπολογία Γεωργιάδη) στις πολυεθνικές γενοσημικές εταιρείες, όπως η TEVA κι άλλες» Ποιος το είπε αυτό; κάποιος βουλευτής του ΚΚΕ (αντί να λέει παρών σε διερχόμενα κοτσίφια); Οχι. Πάλι ο κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος. Ο οποίος
προέβλεψε στη συνέχεια ότι «θα αυξηθεί το κόστος της υγείας», ότι «θα λείψουν φάρμακα απ’ την αγορά» και ότι «θα μπούμε σε περιπέτειες οικονομικές και ιατρικές» Ο κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος δεν είναι μπολσεβίκος. Είναι ένας σοβαρός άνθρωπος που μπορεί να διαβάσει την πραγματικότητα. (προς επίρρωσιν
αυτής της διαπίστωσης, ας θυμηθούμε τις διαφοροποιήσεις του κ. Γιαννόπουλου απ’ τα καμώματα Λοβέρδου, όταν ο ελαφρόφρων αυτός ΠΑΣΟΚιος είχε αρχίσει να ξεχαρβαλώνει ό,τι είχε απομείνει απ’ το Εθνικό Σύστημα Υγείας).
Ολα αυτά βεβαίως ελάχιστη σημασία έχουν σε ένα πολιτικό τοπίο όπου περισσεύουν οι κλόουν, κορυβαντιούν οι τσαρλατάνοι και κινούν τα νήματα οι πονηροί. Το μπαράζ που έφαγε απ’ τα ΜΜΕ της Διαπλοκής ο ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των φαρμάκων είναι άνευ προηγουμένου. Κάτω
απ’ την μπακέτα του κ. Γεωργιάδη (στον οποίον ο κ. Γιαννόπουλος διέγνωσε «γνωσιακό ιατρικό παραλήρημα») ενορχηστρώθηκαν όλα τα ΜΜΕ της Διαπλοκής σε ένα παροξυσμικό κρεσέντο της ελεεινής μορφής που ξεκινούσε απ’ την καταγγελία ότι το «Κόκκινο 105,5 FM» «τα παίρνει» από τις φαρμακοβιομηχανίες, κι έφθανε στα «φθηνά φάρμακα Σαμαρά» έναντι των «ακριβών φαρμάκων Τσίπρα». Ασσος στα επικοινωνιακά ο κ. Γεωργιάδης κατηγόρησε για Διαπλοκή όσους έχουν φάει τη ζωή τους για να την ανατρέψουν.
Μπούρδα, θα μου πείτε. Η μπούρδα που αναπαράγεται από 1.000.000 ντουντούκες γίνεται προπαγάνδα, και η προπαγάνδα που αναπαράγεται από 1.000.000 μεγάφωνα ου μην και μαρκουτσόφωνα γίνεται εικονική πραγματικότης, και η εικονική πραγματικότης που κρατάει πολύ γίνεται εφιάλτης.

Σε παλαιότερες εποχές, επί ομαλότερου κοινοβουλευτικού βίου (πριν να τον διαπομπεύσει και να τον ακυρώσει η Τρόικα) αν κάποιος επιφανής πολιτικός της συμπολίτευσης έλεγε για τον Υπουργό Οικονομικών όσα είπε η κυρία Μπακογιάννη για τον κ. Στουρνάρα, θα δημιουργείτο μείζον θέμα! Τι είπε η Ντόρα; ότι: «αν θεωρούμε
ότι δεν υπάρχει υπερφορολόγηση και ότι έχουμε περιθώρια να φορολογήσουμε κι άλλο, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά». Οχι μόνον θα φορολογήσουν κι άλλο (ο κ. Στουρνάρας επέμεινε με νέες δηλώσεις, μετά τη δήλωση Μπακογιάννη), αλλά θα μας ξεσκίσουνε στη φορολόγηση. Οχι μόνον «τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά», αλλά
πνίγονται μέσα σε ένα πέλαγος μπούρδες, όπως αυτή που αμόλυσε ο θαυμαστός κ. Θεοχάρης λέγοντας ότι «ο φόρος ακινήτων είναι αριστερός» ή οι μπούρδες Χατζηδάκη (που δεν έχει ιδέα τι παράγει η χώρα στον τομέα τροφίμων) ή η ουρανομήκης μπούρδα Γεωργιάδη ότι «σκέφτεται» (!) να αποσύρει τα 25 ευρώ για εισιτήριο στα Νοσοκομεία που ο ίδιος επέβαλε! μπούρδες, μπούρδες, μπούρδες.
Ομως σε μια χώρα που πολλά χρόνια τώρα «μικραίνει», η μπούρδα θεριεύει και οι ολίγιστοι ακμάζουν. Τζαμτζής ο Μεγαλοπρεπής και Κοπροκτόνος. Το Κιλελέρ της πεντάρας - επαναστάτης στα πλατώ, πτυελοδοχείο μπροστά στον υπουργό του. Πρωθυπουργός που να ομιλεί για βουλευτές-μαξιλαράκια (άλλος χυδαίος νεολογισμός αυτός εφάμιλλος εκείνου με τα «μασάζ» όταν πρόκειται για ζυμώσεις, δούναι και λαβείν ή απλώς πλύση εγκεφάλου). Ομως έτσι μικρύναμε, έτσι πορευόμαστε,
με τον κ. Βενιζέλο, να κορδακίζεται στη Βουλή μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι πήρε τα «αμυντικά σχέδια» της χώρας σπίτι του, με τον... ελληνόψυχο κι ελληνομαθή Χρυσαυγίτη βουλευτή να αποκαλεί Κωνσταντίνο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη,
με τον κ. Βενιζέλο (ναι, πάλι αυτός) να κατηγορεί για διαπλοκή τον ΣΥΡΙΖΑ περί το θέμα των υποβρυχίων και να απειλεί ότι θα ανοίξει το στόμα του - άνοιξέ το, χρυσέ μου! Ξέρεις κάτι και δεν το λες; Εκβιάζεις για να μην το πεις; Πήρε μήπως διαφήμιση 3.500 ευρώ απ’ τη Λίστα Λαγκάρντ το «κόκκινο» και δεν το ξέρουμε; Πούλησε μήπως σε off shore τον κ. Λαφαζάνη ο κ. Στρατούλης και μας το κρύβει ο κ. Παπαδημούλης; Αν έχετε κάτι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Βενιζέλε, οφείλατε να το είχατε πει ήδη στον λαό, και όχι να περιμένετε πότε θα καταθέσει πρόταση για Εξεταστική η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτονόητα πράγματα, αλλά
μας έχει πήξει η πονηρία. Και για αυτό περισσεύουν η ευτέλεια και οι μπούρδες. Διότι χωρίς τις μπούρδες η πονηρία απομένει γυμνή.
Ομως τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Στη Γερμανία η κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» που σχηματίζεται, με το SPD αποδυναμωμένο και πλήρως ενσωματωμένο, θα έχει πιθανόν ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. Τα οποία θα προσπαθήσει να απεικονίσει στην Ενωση.
Σε αυτήν την πολύ σοβαρή κατάσταση που διαμορφώνεται στη Γερμανία ( και την Ενωση), δεν μπορεί να αντεπεξέλθει η Ελλάδα με μία κυβέρνηση καρικατούρα, όπου η Ν.Δ διαθέτει υπουργείο ΠΑΣΟΚ, βουλευτές μαξιλαράκια και μαινόμενα μη χάσουν την κουτάλα ΜΜΕ ως μόνο, πρώτο και τελευταίο «στράτευμα»- αν
ετίθετο θέμα «στρατεύματος» για τα ανδρείκελα. Που δεν τίθεται.
Ζητείται λοιπόν «στράτευμα». Οι καιροί ου μενετοί και τα εξ εσπερίας νέφη έχουν αποβιβασθεί και αλωνίζουν στην Αιτωλία, χάνονται μία μία οι Συμπολιτείες. Διαβάζω στις εφημερίδες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει «σύμπραξη με τα πιο δημιουργικά μυαλά της χώρας». Με εισήγηση του κ. Αλέξη Τσίπρα κι απόφαση της Γραμματείας του κόμματος θα δημιουργηθούν πέντε «επιτροπές σοφών» για τους τομείς α) της παραγωγικής ανασυγκρότησης β) της κοινωνικής προστασίας από την ανθρωπιστική κρίση γ) της ανασυγκρότησης της Δημόσιας Διοίκησης δ) της διαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης και ε) της πολισμικής αναγέννησης.
Είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Αν αυτές οι «επιτροπές σοφών» λειτουργήσουν όχι με αριστερόστροφα οργανωτικίστικα στερεότυπα, αλλά με υπέρτερες φιλοδοξίες, υπάρχει η ελπίς να συγκρουσθεί ο λόγος με τη μπούρδα και να τη νικήσει. Στην άμυνα, στην υγεία, στην παιδεία, σε όλους τους τομείς η Ελλάδα έμεινε επί πολλά χρόνια μπανανία, οι ευκαιρίες της λιγοστεύουν - πόσον ακόμα Αδωνις του Αδώνιδος θα φάμε στη μάπα, πόση ακόμα Ντοϋτσεμπανκ θ’ αντέξουμε;...
«Η σωτηρία της πατρίδας είναι υπέρτατος νόμος» έλεγαν οι Λατίνοι και σε περιπτώσεις κινδύνου μόνον ο λαός ήταν που έσωζε την πατρίδα, διότι έτσι έσωζε τον εαυτόν του. Την «πεζούλα του» που έλεγε και ο Αρης, τα «μάρμαρα» που έλεγε και ο Μακρυγιάννης. Σκορποχώρι το «στράτευμα» σήμερα, γίγαντας λαός απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, αν βρει τον μίτο της Αριάδνης και βγει στο Μεϊντάνι...

email: stathis@enikos.gr

Ο Πάνος Καράν γεννήθηκε στην Κρήτη το 1982. Είναι δηλαδή μόλις 31 ετών. Νέος, ταλαντούχος, παθιασμένος με τη μουσική. Αλλά όχι μόνο με αυτήν. Δεν του αρκούν οι διακρίσεις, η ηχογράφηση ενός εξαίρετου δίσκου με συνθέσεις Ραχμάνινοφ στα 27 του χρόνια, η τύχη να εμφανίζεται σε σημαντικές αίθουσες ανά τον κόσμο. Ήθελε το κάτι παραπάνω. Το αναζήτησε και το βρήκε πριν από δύο χρόνια στην δημιουργία της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Keys of Change η οποία επιχειρεί με αποστολές σε όλον τον κόσμο να «αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη μουσική». Μαζί με μια ομάδα μουσικών ταξίδεψε σε περιοχές του Αμαζονίου, την Ουγκάντα, τη Σιέρα Λεόνε, συγκέντρωσε γύρω από το πιάνο του κόσμο και τους εξήγησε με μουσικές πως ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο, οφείλουμε να τον φανταστούμε. Ο Πάνος Καράν θα είναι ένας από τους ομιλητές του TEDxAthens που πραγματοποιείται 29 και 30 Νοεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Αύριο Παρασκευή στις 19:50 θα ξεκινήσει η ομιλία του. 'Eχει σίγουρα πολλά να πει. Ο Πάνος Καράν μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου άρχισε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 7 ετών και σύντομα διακρίθηκε. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών στο South Bank Centre του Λονδίνου και το 2004 βραβεύτηκε στον Διεθνή Διαγωνισμό «Jose Iturbi» στη Βαλένθια της Ισπανίας, παίζοντας στον τελικό με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλένθιας. Σήμερα είναι ένα πολυάσχολο και ταλαντούχο νέο παιδί, με βαρύ πρόγραμμα εμφανίσεων στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται βραδιές στο South Bank Centre του Λονδίνου, το θέατρο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Konzerthaus της Βιέννης, to Oji Hall του Τόκιο, καθώς και τρία σόλο ρεσιτάλ στο Κάρνεγκι Χολ (Weill Recital Hall) στη Νέα Υόρκη. Το 2007 ο Πάνος ερμήνευσε τον πλήρη κύκλο των Κονσέρτων για Πιάνο του Μπετόβεν με την St. John's Festival Orchestra στην Αγγλία. Τον Δεκέμβριο του 2009, ο Πάνος Καράν ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ με το 3ο Κονσέρτο Ραχμάνινοφ, με την Orion Symphony Orchestra. Ενώ, τον Ιανουάριο του 2011, ο Πάνος επανήλθε στο Μέγαρο Μουσικής για μια εντυπωσιακή ερμηνεία του 3ου Κονσέρτου του Ραχμάνινοφ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία έλαβε ενθουσιώδεις κριτικές. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Πάνος ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση Keys of Change με το μότο «Μπορεί η μουσική ν' αλλάξει τον κόσμο; Πιστεύουμε ότι μπορεί.» Ως τώρα έχουν ολοκληρώσει διάφορα πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, την βορειανατολική Ιαπωνία, την Ουγκάντα, την Ινδία και την Σιέρα Λεόνε. Magnify Image Πότε συνειδητοποιήσατε ότι η μουσική είναι ο προορισμός σας; Από μικρό με μαγνήτιζε πάντα η ωμή δύναμη της σκηνής. Στο σπίτι υπήρχε πάντοτε μουσική, θυμάμαι να πηγαίνω σε συναυλίες από πολύ μικρός, και είχαμε πιάνο στο σπίτι. Έκανα το πρώτο μου μάθημα πιάνου στα εφτά μου, και δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να θέλει τίποτε άλλο εκτός από το να παίζω μουσική. Οι θερμές κριτικές που έχετε ως σήμερα δεχτεί σαν ενθαρρύνουν ή σας γεμίζουν ευθύνη; Η τέχνη είναι για μένα απόδειξη της ύπαρξης, και η αληθινή της αξία βρίσκεται στη δημιουργική διαδικασία, όχι απαραίτητα στο αποτέλεσμα. Τελικά, νομίζω ότι η ειλικρίνεια, το χιούμορ και η απλότητα είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία. Οι κριτικές δεν παίζουν κάποιο ουσιαστικό ρόλο στην διαδικασία αυτή. Magnify Image Γιατί επιλέξατε Ραχμάνινοφ για την πρώτη σας ηχογράφηση; Ο Ραχμάνινοφ είναι από τους σπουδαιότερους συνθέτες για πιάνο, και το 3ο Κονσέρτο για Πιανο και Ορχήστρα αποτελεί ορόσημο για κάθε πιανίστα. Γιατί ιδρύσατε την Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Keys of Change; Ίσως επειδή η δασκάλα μου του πιάνου έλεγε μισοαστεία, «Αν όλοι έπαιζαν πιάνο, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι», ή ίσως λόγω της αληθινής επιθυμίας να δω με τα μάτια μου την πραγματική δύναμη της κλασικής μουσικής, ή ακόμα επειδή απλά είχα βαρεθεί να με ακούνε μόνο άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα εισιτήριο. Ένα είναι σίγουρο, παίρνω πολύ στα σοβαρά το κλισέ «η μουσική μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο». Η ιδέα γι' αυτή την πρωτοβουλία ήρθε από την επιθυμία να μοιραστώ τη συγκλονιστική εμπειρία της μουσικής με ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τη μουσική μας, και που δεν έχουν καμιά γνώση ή προκατάληψη γι' αυτή. Η δική μας γενιά μουσικών έχει φτάσει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο τελειοποίησης και δεξιοτεχνίας της μουσικής ερμηνείας, έχει διδαχτεί σε εξειδικευμένες σχολές και ωδεία, από εξειδικευμένους καθηγητές, με στόχο να μοιράζεται τη μουσική με εξειδικευμένο κοινό σε εξειδικευμένες αίθουσες. Η μουσική μπορεί να προσφέρει στον καθένα, όχι μόνο στους επαγγελματίες και τους ειδικούς. Ένα Πρελούδιο και Φούγκα του Μπαχ ή ένα κονσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ ανήκουν εξίσου στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου όσο και στη σκηνή του Κάρνεγκι Χολ. Magnify Image Πιστεύετε στον ρόλο των οργανώσεων σε ένα τόσο δύσκολο κοινωνικό τοπίο; Μια πλευρά αυτής της πρωτοβουλίας που με ενδιαφέρει με πάθος είναι ότι δεν μπορεί να μετρηθεί με τα κριτήρια της επιτυχίας ή αποτυχίας. Φυσικά, αν το πιάνο πέσει στο ποτάμι και δεν μπορώ να παίξω δεν θα ήταν ιδανική κατάσταση, αλλά το ότι θα μοιραστούμε τη μουσική μπορεί να είναι μόνο θετική εμπειρία για όλους. Αν όλοι μας με κάποιον τρόπο θέλουμε να μοιραστούμε μα συνανθρώπους μας κάτι θετικό, χωρίς μέτρηση επιτυχίας-αποτυχίας, τότε το αποτέλεσμα πιστεύω θα είναι συγκλονιστικό, και ο κόσμος μας θα είναι πραγματικά καλύτερος. Ποια ήταν τα project της οργάνωσης ως τώρα; Τρία πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, τέσσερα στην Ιαπωνία, δύο στην Σιέρρα Λεόνε, ένα στην Ουγκάντα και δύο στην Ινδία. Και στο Tedx Athens για ποια πράγματα θα μιλήσετε; Ο τίτλος της παρουσίασης θα είναι «Η τέχνη της εύρεσης ακροατηρίου» . Θα μιλήσω για τις εμπειρίες μου παίζοντας μουσική για ανθρώπους που ζουν σε εξαιαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε όλο τον κόσμο, καθώς και για την σπουδαιότητα εξεύρεσης ενός ειλικρινούς ακροατηρίου για έναν μουσικό. Σας περιμένω εκεί. Magnify Image Πηγή: www.lifo.gr

Ο Πάνος Καράν γεννήθηκε στην Κρήτη το 1982. Είναι δηλαδή μόλις 31 ετών. Νέος, ταλαντούχος, παθιασμένος με τη μουσική. Αλλά όχι μόνο με αυτήν. Δεν του αρκούν οι διακρίσεις, η ηχογράφηση ενός εξαίρετου δίσκου με συνθέσεις Ραχμάνινοφ στα 27 του χρόνια, η τύχη να εμφανίζεται σε σημαντικές αίθουσες ανά τον κόσμο. Ήθελε το κάτι παραπάνω. Το αναζήτησε και το βρήκε πριν από δύο χρόνια στην δημιουργία της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Keys of Change η οποία επιχειρεί με αποστολές σε όλον τον κόσμο να «αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη μουσική». Μαζί με μια ομάδα μουσικών ταξίδεψε σε περιοχές του Αμαζονίου, την Ουγκάντα, τη Σιέρα Λεόνε, συγκέντρωσε γύρω από το πιάνο του κόσμο και τους εξήγησε με μουσικές πως ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο, οφείλουμε να τον φανταστούμε. Ο Πάνος Καράν θα είναι ένας από τους ομιλητές του TEDxAthens που πραγματοποιείται 29 και 30 Νοεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Αύριο Παρασκευή στις 19:50 θα ξεκινήσει η ομιλία του. 'Eχει σίγουρα πολλά να πει. Ο Πάνος Καράν μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου άρχισε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 7 ετών και σύντομα διακρίθηκε. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών στο South Bank Centre του Λονδίνου και το 2004 βραβεύτηκε στον Διεθνή Διαγωνισμό «Jose Iturbi» στη Βαλένθια της Ισπανίας, παίζοντας στον τελικό με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλένθιας. Σήμερα είναι ένα πολυάσχολο και ταλαντούχο νέο παιδί, με βαρύ πρόγραμμα εμφανίσεων στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται βραδιές στο South Bank Centre του Λονδίνου, το θέατρο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Konzerthaus της Βιέννης, to Oji Hall του Τόκιο, καθώς και τρία σόλο ρεσιτάλ στο Κάρνεγκι Χολ (Weill Recital Hall) στη Νέα Υόρκη. Το 2007 ο Πάνος ερμήνευσε τον πλήρη κύκλο των Κονσέρτων για Πιάνο του Μπετόβεν με την St. John's Festival Orchestra στην Αγγλία. Τον Δεκέμβριο του 2009, ο Πάνος Καράν ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ με το 3ο Κονσέρτο Ραχμάνινοφ, με την Orion Symphony Orchestra. Ενώ, τον Ιανουάριο του 2011, ο Πάνος επανήλθε στο Μέγαρο Μουσικής για μια εντυπωσιακή ερμηνεία του 3ου Κονσέρτου του Ραχμάνινοφ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία έλαβε ενθουσιώδεις κριτικές. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Πάνος ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση Keys of Change με το μότο «Μπορεί η μουσική ν' αλλάξει τον κόσμο; Πιστεύουμε ότι μπορεί.» Ως τώρα έχουν ολοκληρώσει διάφορα πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, την βορειανατολική Ιαπωνία, την Ουγκάντα, την Ινδία και την Σιέρα Λεόνε. Magnify Image Πότε συνειδητοποιήσατε ότι η μουσική είναι ο προορισμός σας; Από μικρό με μαγνήτιζε πάντα η ωμή δύναμη της σκηνής. Στο σπίτι υπήρχε πάντοτε μουσική, θυμάμαι να πηγαίνω σε συναυλίες από πολύ μικρός, και είχαμε πιάνο στο σπίτι. Έκανα το πρώτο μου μάθημα πιάνου στα εφτά μου, και δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να θέλει τίποτε άλλο εκτός από το να παίζω μουσική. Οι θερμές κριτικές που έχετε ως σήμερα δεχτεί σαν ενθαρρύνουν ή σας γεμίζουν ευθύνη; Η τέχνη είναι για μένα απόδειξη της ύπαρξης, και η αληθινή της αξία βρίσκεται στη δημιουργική διαδικασία, όχι απαραίτητα στο αποτέλεσμα. Τελικά, νομίζω ότι η ειλικρίνεια, το χιούμορ και η απλότητα είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία. Οι κριτικές δεν παίζουν κάποιο ουσιαστικό ρόλο στην διαδικασία αυτή. Magnify Image Γιατί επιλέξατε Ραχμάνινοφ για την πρώτη σας ηχογράφηση; Ο Ραχμάνινοφ είναι από τους σπουδαιότερους συνθέτες για πιάνο, και το 3ο Κονσέρτο για Πιανο και Ορχήστρα αποτελεί ορόσημο για κάθε πιανίστα. Γιατί ιδρύσατε την Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Keys of Change; Ίσως επειδή η δασκάλα μου του πιάνου έλεγε μισοαστεία, «Αν όλοι έπαιζαν πιάνο, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι», ή ίσως λόγω της αληθινής επιθυμίας να δω με τα μάτια μου την πραγματική δύναμη της κλασικής μουσικής, ή ακόμα επειδή απλά είχα βαρεθεί να με ακούνε μόνο άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα εισιτήριο. Ένα είναι σίγουρο, παίρνω πολύ στα σοβαρά το κλισέ «η μουσική μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο». Η ιδέα γι' αυτή την πρωτοβουλία ήρθε από την επιθυμία να μοιραστώ τη συγκλονιστική εμπειρία της μουσικής με ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τη μουσική μας, και που δεν έχουν καμιά γνώση ή προκατάληψη γι' αυτή. Η δική μας γενιά μουσικών έχει φτάσει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο τελειοποίησης και δεξιοτεχνίας της μουσικής ερμηνείας, έχει διδαχτεί σε εξειδικευμένες σχολές και ωδεία, από εξειδικευμένους καθηγητές, με στόχο να μοιράζεται τη μουσική με εξειδικευμένο κοινό σε εξειδικευμένες αίθουσες. Η μουσική μπορεί να προσφέρει στον καθένα, όχι μόνο στους επαγγελματίες και τους ειδικούς. Ένα Πρελούδιο και Φούγκα του Μπαχ ή ένα κονσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ ανήκουν εξίσου στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου όσο και στη σκηνή του Κάρνεγκι Χολ. Magnify Image Πιστεύετε στον ρόλο των οργανώσεων σε ένα τόσο δύσκολο κοινωνικό τοπίο; Μια πλευρά αυτής της πρωτοβουλίας που με ενδιαφέρει με πάθος είναι ότι δεν μπορεί να μετρηθεί με τα κριτήρια της επιτυχίας ή αποτυχίας. Φυσικά, αν το πιάνο πέσει στο ποτάμι και δεν μπορώ να παίξω δεν θα ήταν ιδανική κατάσταση, αλλά το ότι θα μοιραστούμε τη μουσική μπορεί να είναι μόνο θετική εμπειρία για όλους. Αν όλοι μας με κάποιον τρόπο θέλουμε να μοιραστούμε μα συνανθρώπους μας κάτι θετικό, χωρίς μέτρηση επιτυχίας-αποτυχίας, τότε το αποτέλεσμα πιστεύω θα είναι συγκλονιστικό, και ο κόσμος μας θα είναι πραγματικά καλύτερος. Ποια ήταν τα project της οργάνωσης ως τώρα; Τρία πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, τέσσερα στην Ιαπωνία, δύο στην Σιέρρα Λεόνε, ένα στην Ουγκάντα και δύο στην Ινδία. Και στο Tedx Athens για ποια πράγματα θα μιλήσετε; Ο τίτλος της παρουσίασης θα είναι «Η τέχνη της εύρεσης ακροατηρίου» . Θα μιλήσω για τις εμπειρίες μου παίζοντας μουσική για ανθρώπους που ζουν σε εξαιαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε όλο τον κόσμο, καθώς και για την σπουδαιότητα εξεύρεσης ενός ειλικρινούς ακροατηρίου για έναν μουσικό. Σας περιμένω εκεί. Magnify Image Πηγή: www.lifo.gr

Ο Πάνος Καράν γεννήθηκε στην Κρήτη το 1982. Είναι δηλαδή μόλις 31 ετών. Νέος, ταλαντούχος, παθιασμένος με τη μουσική. Αλλά όχι μόνο με αυτήν. Δεν του αρκούν οι διακρίσεις, η ηχογράφηση ενός εξαίρετου δίσκου με συνθέσεις Ραχμάνινοφ στα 27 του χρόνια, η τύχη να εμφανίζεται σε σημαντικές αίθουσες ανά τον κόσμο. Ήθελε το κάτι παραπάνω. Το αναζήτησε και το βρήκε πριν από δύο χρόνια στην δημιουργία της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Keys of Change η οποία επιχειρεί με αποστολές σε όλον τον κόσμο να «αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη μουσική». Μαζί με μια ομάδα μουσικών ταξίδεψε σε περιοχές του Αμαζονίου, την Ουγκάντα, τη Σιέρα Λεόνε, συγκέντρωσε γύρω από το πιάνο του κόσμο και τους εξήγησε με μουσικές πως ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο, οφείλουμε να τον φανταστούμε. Ο Πάνος Καράν θα είναι ένας από τους ομιλητές του TEDxAthens που πραγματοποιείται 29 και 30 Νοεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Αύριο Παρασκευή στις 19:50 θα ξεκινήσει η ομιλία του. 'Eχει σίγουρα πολλά να πει. Ο Πάνος Καράν μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου άρχισε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 7 ετών και σύντομα διακρίθηκε. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών στο South Bank Centre του Λονδίνου και το 2004 βραβεύτηκε στον Διεθνή Διαγωνισμό «Jose Iturbi» στη Βαλένθια της Ισπανίας, παίζοντας στον τελικό με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλένθιας. Σήμερα είναι ένα πολυάσχολο και ταλαντούχο νέο παιδί, με βαρύ πρόγραμμα εμφανίσεων στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται βραδιές στο South Bank Centre του Λονδίνου, το θέατρο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Konzerthaus της Βιέννης, to Oji Hall του Τόκιο, καθώς και τρία σόλο ρεσιτάλ στο Κάρνεγκι Χολ (Weill Recital Hall) στη Νέα Υόρκη. Το 2007 ο Πάνος ερμήνευσε τον πλήρη κύκλο των Κονσέρτων για Πιάνο του Μπετόβεν με την St. John's Festival Orchestra στην Αγγλία. Τον Δεκέμβριο του 2009, ο Πάνος Καράν ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ με το 3ο Κονσέρτο Ραχμάνινοφ, με την Orion Symphony Orchestra. Ενώ, τον Ιανουάριο του 2011, ο Πάνος επανήλθε στο Μέγαρο Μουσικής για μια εντυπωσιακή ερμηνεία του 3ου Κονσέρτου του Ραχμάνινοφ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία έλαβε ενθουσιώδεις κριτικές. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Πάνος ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση Keys of Change με το μότο «Μπορεί η μουσική ν' αλλάξει τον κόσμο; Πιστεύουμε ότι μπορεί.» Ως τώρα έχουν ολοκληρώσει διάφορα πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, την βορειανατολική Ιαπωνία, την Ουγκάντα, την Ινδία και την Σιέρα Λεόνε. Magnify Image Πότε συνειδητοποιήσατε ότι η μουσική είναι ο προορισμός σας; Από μικρό με μαγνήτιζε πάντα η ωμή δύναμη της σκηνής. Στο σπίτι υπήρχε πάντοτε μουσική, θυμάμαι να πηγαίνω σε συναυλίες από πολύ μικρός, και είχαμε πιάνο στο σπίτι. Έκανα το πρώτο μου μάθημα πιάνου στα εφτά μου, και δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να θέλει τίποτε άλλο εκτός από το να παίζω μουσική. Οι θερμές κριτικές που έχετε ως σήμερα δεχτεί σαν ενθαρρύνουν ή σας γεμίζουν ευθύνη; Η τέχνη είναι για μένα απόδειξη της ύπαρξης, και η αληθινή της αξία βρίσκεται στη δημιουργική διαδικασία, όχι απαραίτητα στο αποτέλεσμα. Τελικά, νομίζω ότι η ειλικρίνεια, το χιούμορ και η απλότητα είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία. Οι κριτικές δεν παίζουν κάποιο ουσιαστικό ρόλο στην διαδικασία αυτή. Magnify Image Γιατί επιλέξατε Ραχμάνινοφ για την πρώτη σας ηχογράφηση; Ο Ραχμάνινοφ είναι από τους σπουδαιότερους συνθέτες για πιάνο, και το 3ο Κονσέρτο για Πιανο και Ορχήστρα αποτελεί ορόσημο για κάθε πιανίστα. Γιατί ιδρύσατε την Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Keys of Change; Ίσως επειδή η δασκάλα μου του πιάνου έλεγε μισοαστεία, «Αν όλοι έπαιζαν πιάνο, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι», ή ίσως λόγω της αληθινής επιθυμίας να δω με τα μάτια μου την πραγματική δύναμη της κλασικής μουσικής, ή ακόμα επειδή απλά είχα βαρεθεί να με ακούνε μόνο άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα εισιτήριο. Ένα είναι σίγουρο, παίρνω πολύ στα σοβαρά το κλισέ «η μουσική μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο». Η ιδέα γι' αυτή την πρωτοβουλία ήρθε από την επιθυμία να μοιραστώ τη συγκλονιστική εμπειρία της μουσικής με ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ακούσουν τη μουσική μας, και που δεν έχουν καμιά γνώση ή προκατάληψη γι' αυτή. Η δική μας γενιά μουσικών έχει φτάσει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο τελειοποίησης και δεξιοτεχνίας της μουσικής ερμηνείας, έχει διδαχτεί σε εξειδικευμένες σχολές και ωδεία, από εξειδικευμένους καθηγητές, με στόχο να μοιράζεται τη μουσική με εξειδικευμένο κοινό σε εξειδικευμένες αίθουσες. Η μουσική μπορεί να προσφέρει στον καθένα, όχι μόνο στους επαγγελματίες και τους ειδικούς. Ένα Πρελούδιο και Φούγκα του Μπαχ ή ένα κονσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ ανήκουν εξίσου στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου όσο και στη σκηνή του Κάρνεγκι Χολ. Magnify Image Πιστεύετε στον ρόλο των οργανώσεων σε ένα τόσο δύσκολο κοινωνικό τοπίο; Μια πλευρά αυτής της πρωτοβουλίας που με ενδιαφέρει με πάθος είναι ότι δεν μπορεί να μετρηθεί με τα κριτήρια της επιτυχίας ή αποτυχίας. Φυσικά, αν το πιάνο πέσει στο ποτάμι και δεν μπορώ να παίξω δεν θα ήταν ιδανική κατάσταση, αλλά το ότι θα μοιραστούμε τη μουσική μπορεί να είναι μόνο θετική εμπειρία για όλους. Αν όλοι μας με κάποιον τρόπο θέλουμε να μοιραστούμε μα συνανθρώπους μας κάτι θετικό, χωρίς μέτρηση επιτυχίας-αποτυχίας, τότε το αποτέλεσμα πιστεύω θα είναι συγκλονιστικό, και ο κόσμος μας θα είναι πραγματικά καλύτερος. Ποια ήταν τα project της οργάνωσης ως τώρα; Τρία πρότζεκτ στον Αμαζόνιο, τέσσερα στην Ιαπωνία, δύο στην Σιέρρα Λεόνε, ένα στην Ουγκάντα και δύο στην Ινδία. Και στο Tedx Athens για ποια πράγματα θα μιλήσετε; Ο τίτλος της παρουσίασης θα είναι «Η τέχνη της εύρεσης ακροατηρίου» . Θα μιλήσω για τις εμπειρίες μου παίζοντας μουσική για ανθρώπους που ζουν σε εξαιαιρετικά δύσκολες συνθήκες σε όλο τον κόσμο, καθώς και για την σπουδαιότητα εξεύρεσης ενός ειλικρινούς ακροατηρίου για έναν μουσικό. Σας περιμένω εκεί. Magnify Image Πηγή: www.lifo.gr

Posted in: πολιτική