Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Οι σκληρές, οι υπεράνθρωπες, οι ηρωικές, οι ιστορικές, οι πατριωτικές, οι μυθικές, οι τιτάνιες (κ.ο.κ.) μάχες της κυβέρνησης για την κατάργηση του 23% στον ΦΠΑ της εστίασης και η επαναφορά του στο 13% δείχνουν
να αποδίδουν και έτσι από τον Αύγουστο θα μπορούμε (σ.σ.: πρώτα ο
Θεός!) να πανηγυρίζουμε και επισήμως για τη λαμπρή νίκη της ελληνικής
πλευράς, την οποία με αυτοθυσία και αλύγιστο θάρροςεπέτυχαν οι ημέτεροι «διαπραγματευτές» στα μαρμαρένια αλώνια της «διαπραγμάτευσης», επί της αδίστακτης τρόικας…Τώρα ας σοβαρευτούμε. Αφού, βέβαια, κρατήσουμε ως φόντο όλο το παραπάνω καραγκιοζιλίκι. Κι ας το δούμε (το καραγκιοζιλίκι) υπό το πρίσμα της πραγματικής ζωής. Οπου στην πραγματική ζωή η κυβέρνηση, η τρόικα και τα μονοπώλια είναι ένα και ενιαίο πράγμα. Τόσο ενιαίο, τόσο αδιαίρετο και ταυτόχρονα τόσο μυστήριο, όπως η Αγία Τριάδα, σα να λέμε.
Εξηγούμεθα:
Μπορεί για να πέσει (σ.σ.: αν πέσει…) το σουβλάκι από το 23% στο 13% να χρειάστηκαν τόσοι και τόσοι αγώνες, μπορεί να αντήχησαν οι κάμποι και τα βουνά από τις μπαλωθιές μεταξύ της κυβέρνησης και της ξεροκέφαλης και αρνητικής τρόικας,
αλλά όταν πρόκειται να μην εισπράττεται (όχι να μειωθεί – να μην εισπράττεται καθόλου) ο ΦΠΑ που αναλογεί να πληρώσει η «Cosco», τότε καμία μάχη δεν χρειάζεται, καμία αντίρρηση δεν υπάρχει, καμία καθυστέρηση δεν προκύπτει.
Γιατί στην περίπτωση των «Cosco» (και ουχί, φυσικά, των σουβλατζίδικων) αρκεί μια μουλωχτή τροπολογία της κυβέρνησης, σε πανάσχετο (φυσικά) νομοσχέδιο, με την πλήρη (φυσικά) έγκριση της τρόικας, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ετσι ακριβώς συνέβη στις 28/2/2013, όταν σε νομοσχέδιο (του υπουργείου …Υγείας!) πέρασε η τροπολογία με αριθμό 245/16 της 27/2/2013, σύμφωνα με την οποία από την πολυεθνική «Cosco» ο ΦΠΑ «δεν εισπράττεται» και «επιτρέπεται η μετάθεση του χρόνου καταβολής του» στο πλαίσιο της συμφωνίας της με την άλλη πολυεθνική, την «Hewlett Packard», για τη μεταφορά των εμπορευμάτων της δεύτερης προς τις αγορές της Ευρώπης μέσω Πειραιά! Οπως μάλιστα αναφέρει η τροπολογία που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου… Υγείας (!) και η οποία μοιάζει περισσότερο με πλήρη απαλλαγή καταβολής ΦΠΑ και λιγότερο με μετάθεση του χρόνου καταβολής του, όλα τούτα εξηγούνται στο όνομα της «διευκόλυνσης του διαμετακομιστικού εμπορίου» μεταξύ μονοπωλίων…
Καταλάβατε τώρα γιατί η «μάχη» της κυβέρνησης με την τρόικα γύρω από τον ΦΠΑ κρατάει τόσο πολύ στο θέμα του σουβλακίου;
Διότι μονοπώλια που να διαμετακομίζουν σουβλάκια δεν υπάρχουν. Ακόμα. Αν υπήρχαν, το θέμα (φυσικά) θα είχε λυθεί μέσα σε μια νύχτα.
Είναι η στιγμή που η κυρία Μέρκελ κάνει το περίφημο νεύμα της προς τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Το τι σημαίνει για τον κύριο Σαμαρά αυτό το νεύμα δε θα χρειαστεί να περιμένουμε τα απομνημονεύματά του για να το καταλάβουμε.
Αρκούν τα… «μνημονεύματα» από την τελευταία «επικαιροποίηση» του Μνημονίου…
«ΚΟΜΙΝΤΕΡΤ»!
«Δεν βλέπατε ότι η ΕΡΤ που διαλύθηκε ήταν προπαγανδιστικό όργανο, αυταρχικό και ολοκληρωτικό, ενός κόμματος που είχε το 5-10-20% του ελληνικού λαού; Κομμουνιστικό όργανο ήταν η ΕΡΤ. Κομμούνιζε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μέχρι αηδίας».
Αυτό το είπε ο Πάγκαλος, ο καθημερινός σχεδόν υμνητής του Σαμαρά. Το είπε χτες.
«Από το σοβαρό στο γελοίο, η απόσταση είναι μικρή.
Από το γελοίο όμως στο σοβαρό, η απόσταση είναι τεράστια».
Αυτό το είπε ο Σαίξπηρ. Πριν από 4 αιώνες.
«ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ»!
Θα υπάρξουν κι άλλες «ΕΡΤ», δηλαδή θα υπάρξουν κι άλλες επιχειρήσεις που η κυβέρνηση με μια μονοκονδυλιά θα τους βάλει «λουκέτο», πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο;
Η ερώτηση τέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Και ιδού η απάντηση:
«Το αν εξεταστούν, ας πούμε, άλλες περιπτώσεις νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, εάν η παρουσία τους είναι απαραίτητη ή δεν είναι, αυτή ενδεχομένως να είναι μια συνεχόμενη άσκηση η οποία γίνεται και η οποία μπορεί να εξακολουθεί να γίνεται και στο μέλλον και στο 2013 ενδεχομένως και στο 2014».
Καταλάβατε;
Δεν υπάρχει μια «ΕΡΤ», αλλά πολλές! Και τούτο διότι τα «λουκέτα», η διάλυση, οι μαζικές απολύσεις δεν είναι για την κυβέρνηση παρά μια… «συνεχόμενη άσκηση»!
ΠΟΣΟ ΑΘΛΙΟΙ ΕΙΣΤΕ;
Ρωτήθηκε χτες ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν έχει γίνει αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και απάντησε (στον «Real FM»):
«Εχει γίνει για 360 χιλιάδες υπαλλήλους από τους 600 χιλιάδες».
Δε θα ασχοληθούμε εδώ με το τι εννοούν όταν μιλούν για «αξιολόγηση». Θα σταθούμε όμως σε έναν αριθμό: «600.000».
Ετσι είπε ο αρμόδιος υπουργός. Οτι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 600.000. Αλλά τότε, αν είναι 600.000, όπως λέει ο αρμόδιος υπουργός, τότε πόσο άθλιοι, πόσο ψεύτες, πόσο ελεεινοί, πόσο φαιοί προπαγανδιστές είναι όλοι αυτοί, κυβερνώντες και παπαγαλάκια, που τόσα χρόνια, για να καλλιεργήσουν το κλίμα του κανιβαλισμού και του «κοινωνικού αυτοματισμού» ενάντια στους «υπεράριθμους» και στους «κοπρίτες», μιλούν για 1 εκατομμύριο, ή για 1,5 εκατομμύρια, ή και για 2 εκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους;
*Δημοσιεύθηκε στο “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ” την Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου