Ο φίλος δημοσιογράφος του “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ” και ποιητής Νίκος Πέρπερας μας έστειλε ένα ακόμα ποίημα του με τίτλο “Μεσολόγγι”. Απολαύστε το:Με αιχμηρά καρφιά ο ήλιος ανατέλλει
Πάνω απ’ τις καθημαγμένες πόλεις
Τις πόλεις
Με τα ακρωτηριασμένα όνειρα
Με τις σκουριασμένες μηχανές των εργοστασίων
Με την καμένη γη της αθωότητας
Με τους πωρωμένους οσφυοκάμπτες της αδιαφορίας
Με τους καθωσπρέπει αλήτες
Και τους κήρυκες
Μιας ανεξέλεγκτης ημιθανούς εξουσίας.
Τίποτε δεν είναι όπως πριν
Στον κυκεώνα
Μιας αναλώσιμης και ανέφελης δικαιοσύνης
Που υψώνει αντοχές αλληλεγγύης
Μπροστά στον τυφώνα της δυστυχίας
Στις πόλεις
Με τις ατέλειωτες ουρές
Για δυο κιλά πατάτες
Για ένα κιλό πορτοκάλια
Για μισό κιλό ρύζι
Να φτερουγίζουν από χέρι σε χέρι
Σαν αποδημητικά πουλιά
Που δεν ξέρουν αν θα επιστρέψουν
Στο βιότοπο της φυγής τους.
Τίποτε δεν είναι όπως πριν
Ο εγωισμός της ανάγκης
Είναι πολύ πιο δυνατός
Απ’ τον ιδεαλισμό της ελπίδας.
Πού να βρεις τώρα πια
Την οξυδέρκεια των ταξιδιών;
Πώς να τρυγήσεις την άνοιξη
Σαν γητευτής καρδιολάγνος;
Πώς να ντυθείς αντάρτης
Ιχνηλατώντας την έξοδο του νέου Μεσολογγίου
Που σε προσπερνά;
(Μάρτης 2013)
Εργατικός Αγώνας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου