Ο Marcello Mastoianni αποτέλεσε έναν από τους
σημαντικότερους Ιταλούς ηθοποιούς της γενιάς του που κατάφερε να
γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία και να συνδυάσει το υποκριτικό ταλέντο με
την αρρενωπότητα.Γεννημένος στις 28 Σεπτεμβρίου του 1924 στη Fontana Liri, ένα μικρό χωριό στην επαρχία Frosinone της Lazio, ο Mastroianni πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Τορίνο και τη Ρώμη. Γονείς του ήταν η Ida και ο Ottone Mastroianni. Ο πατέρας του διατηρούσε ένα ξυλουργείο, ενώ ο θείος του Ottone Mastroianni, ήταν γνωστός Ιταλός γλύπτης.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατόπιν της διαίρεσης της Ιταλίας σε εκείνη των Δυνάμεων του Άξονα και των Συμμάχων αντίστοιχα, ο Mastroianni κρατήθηκε έγκλειστος σε ένα γερμανικό στρατόπεδο με χαλαρή φύλαξη από το οποίο κατάφερε να δραπετεύσει και να βρει καταφύγιο στη Βενετία. Αυτά θα είναι ίσως και τα πιο δύσκολα χρόνια για τον μεγάλο αυτό ηθοποιό του ιταλικού κινηματογράφου.
Το 1950 η οικογενειακή του κατάσταση θα αλλάξει καθώς θα παντρευτεί με την επίσης ηθοποιό Flora Carabella. Αν και το ζευγάρι χώρισε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, έμειναν παντρεμένοι μέχρι το θάνατό του αν σκεφτεί κανείς και πόσο δύσκολο ήταν εκείνα τα χρόνια να καταφέρει να πάρει διαζύγιο από την καθολική εκκλησία. Μαζί απέκτησαν μία κόρη την Barbara, ενώ μετά το χωρισμό τους, ο Mastroianni ξεκίνησε τη σχέση του με την ηθοποιό Faye Dunaway, η οποία κράτησε δύο ολόκληρα χρόνια.
Στην οικογένειά του και ο αδερφός του Ruggero Mastroianni, είχε ασχοληθεί με τον χώρο του θεάματος καθώς υπήρξε πολύ γνωστός παραγωγός ταινιών. Πολλές φορές ήταν εκείνος που έκανε την παραγωγή σε αρκετές από τις πιο γνωστές ταινίες του Marcello, ενώ είχε εμφανιστεί και δίπλα του στην ταινία Scipione detto anche l’ Africano που κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1971.
Εκτός από την απόκτηση της πρώτης του κόρης, ο Mastroianni απέκτησε και μία κόρη με την ηθοποιό Catherine Deneuve με την οποία διατηρούσε μακροχρόνια σχέση τη δεκαετία του 1970, την Chiara Mastroianni, η οποία ακολούθησε και αυτή την οικογενειακή παράδοση των γονιών της και ασχολήθηκε με την υποκριτική.
Η τελευταία σχέση του Mastroianni υπήρξε με την συγγραφέα και σκηνοθέτη Anna Maria Tato, με την οποία συζούσαν τα τελευταία 21 χρόνια της ζωής του, ενώ και οι δύο κόρες του και οι σύντροφοι της ζωής του Katherine Deneuve και Tato στάθηκαν δίπλα στη μάχη που έδινε με τον καρκίνο και από τον οποίο νικήθηκε το 1996.
Η αγάπη των ιταλών θαυμαστών του όλα αυτά τα χρόνια ήταν τόση που προς τιμή του, η Fontana di Trevi στη Ρώμη που αποτέλεσε σταθμό στην ταινία του Φεντερίκο Φελλίνι, La Dolce Vita, όπου πρωταγωνιστούσε ο Mastroianni, έμεινε κλειστεί και με μαύρα πανιά να την σκεπάζουν στην είδηση του θανάτου του.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1945, όταν ο νεαρός ακόμα Mastroianni, ξεκίνησε να εργάζεται για την κινηματογραφική εταιρεία ‘Eagle Lion Films’, λαμβάνοντας παράλληλα και μαθήματα υποκριτκής. Ο πρώτος του ρόλος ήταν στην ταινία του 1948, Meserabili, η οποία σύντομα θα του άνοιγε τις πόρτες για κάτι πολύ μεγαλύτερο, αφού το έμπειρο μάτι του Luchino Visconti θα τον ανακάλυπτε.
Το 1957, ο Visconti του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Le notti bianche, που αποτελούσε προσαρμογή του ομώνυμου έργου του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι για να ακολουθήσει η ταινία I soliti ignoti.
Σύντομα στο πρόσωπό του οι εταιρείες παραγωγής βρήκαν τον επόμενο ζεν πρεμιέ με ένα εξαιρετικό συνδυασμό υποκριτικού ταλέντου και φυσικής χάρης. Η φήμη του ξέφυγε από τα στενά όρια του Ιταλικού κινηματογράφου θέτοντάς τον στην ελίτ των παγκόσμιων διασημοτήτων της έβδομης τέχνης, ύστερα από τις συμμετοχές του στις ταινίες Big Deal on Madonna Street και La Dolce Vita, του Φελλίνι το 1960 δίπλα στην Anita Ekberg, υποδυόμενος έναν απογοητευμένο κοσμικογράφο που περνά τις μέρες του εξερευνώντας την υψηλή κοινωνία της Ρώμης.
Μετά το La Dolce Vita, ο Mastroianni δεν θα μπορούσε εύκολα να αποχωριστεί τον Φελλίνι με τον οποίο ξανασυνεργάστηκε για την ταινία 8½.
Ανάμεσα στις ταινίες που ξεχωρίζουν κατά τη διάρκεια της καριέρα του βρίσκονται τα έργα, La Notte, Divorzio all’ italiana, Ieri, Oggi, Domani, Marriage Italian Style, Una giornata particolare και Oci ciornie με παρτενέρ του την Σοφία Λόρεν. Μαζί το κινηματογραφικό αυτό δίδυμο υπήρξε ένα από τα πιο επιτυχημένα αλλά και μακροβιότερα της εποχής του με χιλιάδες θαυμαστές αλλά και κριτικούς να τους αποθεώνουν.
Ο Marcello Mastroianni και η Σοφία Λόρεν γύρισαν μαζί 14 ταινίες σε περισσότερα από 20 χρόνια ενώ, ο Mastroianni μαζί με τους Jack Lemmon και Dean Stockwell αποτέλεσαν τους μοναδικούς ηθοποιούς που κατάφεραν να κερδίσουν εις διπλούν το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών κατά τη διάρκεια της καριέρας τους.
Ο Mastroianni απέσπασε το Βραβείο για τις ταινίες του Dramma della gelosia- tutti I particolari in cronaca και Dark Eyes το 1970 και το 1987 αντίστοιχα.
Τρεις φορές προτάθηκε για Βραβείο Όσκαρ για τις ταινίες Divorzio all’ italiana, το 1961, Una giornata particolare, το 1977 και Oci ciornie το 1987, ενώ την τελευταία δεκαετία της ζωής του συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο Bertrand Blier και ο Raoul Ruiz.
Ο θάνατός του ήταν ένα ιδιαίτερα λυπηρό γεγονός για την Ιταλία και ο τάφος του βρίσκεται σήμερα στο Cimitero Monumentaledel Verano στη Ρώμη, ενώ το Φεστιβάλ της Βενετίας θέσπισε δύο χρόνια μετά τον θάνατό του το Βραβείο Marcello Mastroianni για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου