Του Γιώργου Κράλογλου
Εάν το καράβι της οικονομίας πέσει στα βράχια (όπως πολλοί πιστεύουν) οι ευθύνες των τριών αρχηγών της κυβέρνησης θα ξεπερνούν και εκείνες των υπευθύνων της Μικρασιατικής καταστροφής. Γιατί η Ελλάδα της δραχμής θα περιοριστεί ανταγωνιστικά μόνο στα Βαλκάνια και θα παραδοθεί στις «προοδευτικές δυνάμεις» που γνωρίζουν και από Βαλκάνια και από κλείσιμο συνόρων τύπου Αλβανίας.
Αυτή θα είναι δε και η μοναδική ευκαιρία της συγκεκριμένης ομάδας των Ευρωπαίων αξιωματούχων (και μη) και ιδίως των Γερμανών να Βαλκανοποιήσουν εντελώς την Ελλάδα και να την βγάλουν με μια κίνηση έξω από κάθε μορφής γεωπολιτικό, ενεργειακό, και επιχειρηματικό παιχνίδι στις ανακατατάξεις που θα μορφοποιήσουν τελικά τον οριστικό οικονομικό χάρτη της Ανατολικής Ευρώπης.
Εάν το καράβι της οικονομίας πέσει στα βράχια (όπως πολλοί πιστεύουν) οι ευθύνες των τριών αρχηγών της κυβέρνησης θα ξεπερνούν και εκείνες των υπευθύνων της Μικρασιατικής καταστροφής. Γιατί η Ελλάδα της δραχμής θα περιοριστεί ανταγωνιστικά μόνο στα Βαλκάνια και θα παραδοθεί στις «προοδευτικές δυνάμεις» που γνωρίζουν και από Βαλκάνια και από κλείσιμο συνόρων τύπου Αλβανίας.
Αυτή θα είναι δε και η μοναδική ευκαιρία της συγκεκριμένης ομάδας των Ευρωπαίων αξιωματούχων (και μη) και ιδίως των Γερμανών να Βαλκανοποιήσουν εντελώς την Ελλάδα και να την βγάλουν με μια κίνηση έξω από κάθε μορφής γεωπολιτικό, ενεργειακό, και επιχειρηματικό παιχνίδι στις ανακατατάξεις που θα μορφοποιήσουν τελικά τον οριστικό οικονομικό χάρτη της Ανατολικής Ευρώπης.
Για να αποφύγω να χαρακτηριστώ κινδυνολόγος από όσους διαβάσουν μόνο την εισαγωγή του σημειώματος (όπως δυστυχώς πολλοί το συνηθίζουν) σπεύδω να ισχυροποιήσω την θέση μου (στην οποία μένω αμετακίνητος) με τα δεδομένα που προκύπτουν από την μέχρι τώρα πολιτική μέθοδο των τριών αρχηγών της κυβέρνησης.
Κατ΄ αρχάς από την πρώτη ημέρα σχηματισμού της κυβέρνησης των τριών κομμάτων έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ «παραγωγής» οι μηχανές διαρροής «ειδήσεων και πληροφοριών» για το τι πρόκειται να θέσει σε προτεραιότητα η κυβέρνηση.
Είναι τόσες πολλές οι διαρροές αυτές που έχουν ξεπεράσει, στο σύνολο τους, όλο το σύστημα διαρροών που κατασκευάστηκε και λειτούργησε την φαυλοκρατική περίοδο των 40 ετών της μεταπολίτευσης.
Όλες οι ειδήσεις, όλες οι πληροφορίες, όλη η προπαγάνδα, όλες οι «καινοτομίες» είναι προϊόντα διαρροών σε 2-3 εκδόσεις και 4-5 «μεταφράσεις».
Σκοπός, όπως πάντα, να προκαλέσουν την γνωστή σύγχυση που τελικά δεν επιτρέπει σε κανένα να συγκρατήσει τι είπε ποιος και ποιος αποφάσισε τι.
Στο πληροφοριακό αυτό «μπάχαλο» που ξεκίνησε από διάφορα σενάρια ακόμη και με την υγεία τόσο του πρωθυπουργού όσο και του πρώτου υποψήφιου υπουργού Οικονομίας κ. Β. Ράπανου και επεκτάθηκε με τις ερμηνείες για τις πρώτες παραιτήσεις οι ευθύνες των μέσων ενημέρωσης είναι από ελάχιστες έως καθόλου.
Γιατί οι διαρροές γίνονται από ανώτατα στελέχη και των τριών κομμάτων και από ανώτατους, πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες που είναι μέχρι και αντιδεοντολογικό να αγνοηθούν από τα μέσα ενημέρωσης.
Όταν λοιπόν η επίσημη πολιτική βούληση περιορίζεται μόνο σε κάποιες αναφορές στην Βουλή, και σε δηλώσεις ασαφούς πολιτικής βούλησης. Και όταν την σκυτάλη παίρνουν οι διαρροές, το πρώτο εύλογο συμπέρασμα είναι ότι η φαυλότητα της μεταπολίτευσης επέστρεψε με μεγαλύτερη ορμή αλλά και με... την μέθοδο των τριών.
Παρ΄ όλα αυτά ποια είναι τα ελπιδοφόρα μηνύματα της κυβερνητικής βούλησης και της κυβερνητικής αποφασιστικότητας για την οικονομία αν εξαιρέσουμε την εξαγορά της ΑΤΕ από την Πειραιώς που ήταν υπόθεση «ψημένη» από την μία πλευρά και απλώς έπρεπε να γυρίσει και από την άλλη;
Ότι θέλουν να συγχωνεύσουν Οργανισμούς. Ότι εκτός από Οργανισμούς θα κάνουν και αποκρατικοποιήσεις. Ότι εκτός από κρατικοποιήσεις θα αξιοποιήσουν και κρατική περιουσία. Ότι έχουν σχέδιο για ανάπτυξη. Ότι θα μοιράσουν τους πόρους του ΕΣΠΑ. Ότι θα πατάξουν την γραφειοκρατία. Ότι θα βάλουν τους κρατικούς υπάλληλους να δουλέψουν. Ότι θα ανοίξουν τα επαγγέλματα. Ότι θα κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Με άλλα λόγια έχουμε επανάληψη της εικόνας της πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων από το πρώτο μνημόνιο και μετά.
Ποιος από τους προηγούμενους είχε αρνηθεί όλα αυτά τα μεγαλόπνοα σχέδια για τον τόπο;
Ψάξτε όμως να βρείτε αν πότε ακούστηκαν όλα αυτά ξεκάθαρα από υπεύθυνα χείλη και με συγκεκριμένο σχέδιο και πρόγραμμα.
Θα διαπιστώσετε ότι το 90% όλων αυτών ήταν και είναι διαρροές και τίποτε περισσότερο.
Ακόμη και τα δήθεν προγράμματα που έβγαιναν στην δημοσιότητα δεν τα ακολουθούσαν σχέδια και χρονοδιαγράμματα υλοποίησή τους.
Έτσι τα μόνα χειροπιαστά μέτρα και οι μόνες χειροπιαστές πολιτικές ήταν αυτές των περικοπών των μισθών και των συντάξεων.
Ήταν αυτές της εξαθλίωσης των εργαζομένων.
Ήταν τα χαράτσια, οι φορομπηχτικές πολιτικές και οι έκτακτες εισφορές που μονιμοποιήθηκαν.
Ξεκινούσαν πάντα από διαρροές και μετά βλέπαμε μόνο εγκυκλίους εφαρμογής και τους υπουργούς στην τηλεόραση να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα μέτρα. Και να συμφωνούν, αναιδώς, ότι είναι άδικα μέτρα...
Αυτό έχουμε από το 2009.
Αυτό γίνεται και τώρα.
Έχουμε διαρροές για τις μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν το πρόσωπο της οικονομίας αλλά το κράτος και οι κρατικοί υπάλληλοι θα μένουν στις θέσεις τους...
Το πώς στέκουν αυτά τα δύο μαζί ένας Θεός το ξέρει.
Έχουμε όμως και διαρροές για τα μέτρα που θα διαλύσουν τελικά το σύμπαν στην οικονομία αφού οδηγούν σε αφανισμό την μεσαία τάξη. Τελειώνουν αυτούς που είναι ήδη στο όριο της φτώχιας. Και πνίγουν τους άνεργους.
Το αστείο δε είναι ότι οι διαρροές αυτές συνοδεύονται και από αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις των τριών ανάλογα με την... μέθοδο του καθενός.
Λογικότατα λοιπόν η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ χλευάζει την κυβέρνηση δηλώνοντας ότι πρόκειται για θέατρο και σκηνοθεσία.
Θέατρο στο οποίο δεν συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ μιας και περιμένει να τελειώσει η σημερινή παράσταση των τριών για να ανεβάσει την δική του παράσταση στις επόμενες εκλογές...
george.kraloglou@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου