Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Ένα διαρκές έγκλημα από το 1950 έως σήμερα

Τελικά και αυτή η υπόθεση των δομημένων ομολόγων, ένα ακόμη μεγάλο σκάνδαλο των τελευταίων χρόνων, φαίνεται ότι κλείνει με τον καταλογισμό ποινικών ευθυνών σε δύο μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή, τον Πέτρο Δούκα και τον Σάββα Τσιτουρίδη. Σε άλλους τέσσερις συναδέλφους τους, τον Γιώργο Αλογοσκούφη, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τον Αναστάση Παπαληγούρα και τον Σωτήρη Χατζηγάκη καταλογίζονται απλώς πολιτικές ευθύνες.

Θα «πληρώσουν» κάτι και κάποια μη πολιτικά πρόσωπα και πάπαλα και αυτή η ιστορία. Όπως και τα άλλα μεγάλα σκάνδαλα. Κι όμως η αποκάλυψη του σκανδάλου των ομολόγων ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να ανοίξει η συζήτηση και να αποκαλυφθεί αυτό το διαρκές έγκλημα που συντελέστηκε εδώ και εξήντα χρόνια σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και εκατομμυρίων Ελλήνων ασφαλισμένων που έβλεπαν τις εισφορές τους να υπεξαιρούνται από ένα κράτος-τζογαδόρο και να εξαφανίζονται για την κάλυψη διάφορων «αναγκών». Για να έρθουν μετά οι κυβερνώντες οι ίδιοι σε όλο αυτό το διάστημα (είτε με τη μορφή της «μαμάς» ΕΡΕ ή της «κορούλας» Ν.Δ., είτε με τη μορφή της Ε.Κ. και των άλλων κεντρώων σχηματισμών ή του ΠΑΣΟΚ) και να τους ανακοινώνουν πως λεφτά δεν υπάρχουν και γι’ αυτό θα κουτσουρευτούν μέχρις εξαθλιώσεως οι συντάξεις τους. Τη δεκαετία του ’50 με τον Αναγκαστικό Νόμο 1611/50 τα χρήματα των Ταμείων κατετίθεντο στην Τράπεζα της Ελλάδος και τοκίζονταν από την αρμόδια Νομισματική Επιτροπή με επιτόκιο χαμηλότερο του πληθωρισμού και των τραπεζικών καταθέσεων. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, ερήμην των ασφαλισμένων, χρησιμοποιούσαν τα λεφτά των Ταμείων για να χρηματοδοτήσουν όχι μόνο δημόσιες αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις (κυρίως κομματικών φίλων). Τη δεκαετία του ’90 τα πράγματα «εκσυγχρονίσθηκαν». Τα Ταμεία άρχισαν να επενδύουν τα αποθεματικά τους σε μετοχές και ομόλογα. Και άρχισε το μεγάλο πάρτι με πρωταγωνιστές υπουργούς, διορισμένες διοικήσεις, «κουμπάρους», χρηματιστές, μεσάζοντες, προμηθευτές, κερδοσκόπους, «συμβούλους», τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα. Έτσι φτάσαμε στο σημερινό χάλι. Και το χειρότερο: ουδείς γνωρίζει πού θα τελειώσει ο κατήφορος. Μόνο τα θύματα ήταν και είναι γνωστά: εμείς, τα εκατομμύρια των Ελλήνων ασφαλισμένων, ζώντες και τεθνεώτες. Οι παπούδες μας, οι γονείς μας και αύριο τα παιδιά μας.

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ