Εργαζόμενοι Amazon: «Είμαστε άνθρωποι, όχι ρομπότ!»

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Συνθήκες εργασιακής «γαλέρας» επικρατούν στην Amazon, με τα υπερκέρδη για τον ιδιοκτήτη της και τους μετόχους να προκύπτουν από την υπερεντατικοποίηση της δουλειάς σε όλη τη γραμμή διαλογής και μεταφοράς του εμπορικού επιχειρηματικού γίγαντα.

Ο Guardian δημοσίευσε μαρτυρίες εργαζομένων, από τις οποίες προκύπτει ότι ο κολοσσός του λιανικού εμπορίου «πρωταγωνιστεί» αρνητικά ακόμη και στα ποσοστά εργατικών ατυχημάτων στις αποθήκες του.

Η Ρίνα Κάμινγκς δούλευε τρεις 12ωρες βάρδιες κάθε εβδομάδα στην τεράστια αποθήκη της Amazon στην Νέα Υόρκη, στο Staten Island, από την αρχή της λειτουργίας της στα τέλη του 2018. Ως ταξινομήτρια στην αποβάθρα, η δουλειά της ήταν να επιθεωρεί και να σκανάρει 1.800 δέματα την ώρα, δηλαδή περίπου 30 δέματα το λεπτό, προς διανομή.

Εργαζόμενοι όπως Κάμινγκς οδήγησαν την Amazon να επιτύχει τα καλύτερά της Χριστούγεννα. Η ταχύτερη διανομή εκτόξευσε τα έσοδά της στα 87 δισεκατομμύρια δολάρια για το τέταρτο τρίμηνο του 2019, στέλνοντας ακόμη 12,8 δισεκατομμύρια δολάρια στις τσέπες του αφεντικού της, του Τζεφ Μπέζος, η περιουσία του οποίου ανέρχεται σε 128,9 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Amazon έχει υπογράψει μια συμφωνία για να πάρει άλλα 40.000 τ.μ αποθηκευτικών χώρων στο νησί για να επιταχύνει ακόμη περισσότερο τις παραδόσεις.

Αλλά ενώ ο Μπέζος και οι μέτοχοι έχουν ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά, τον περασμένο Νοέμβριο, η Κάμινγκς ήταν μία από τους 600 εργαζόμενους της αποθήκης που συνυπέγραψε μια αναφορά προς τη διοίκηση για να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας.

Οι εργαζόμενοι ζήτησαν μεταξύ άλλων να ενοποιηθούν τα δύο δεκαπεντάλεπτα διαλείμματα σε 30 λεπτά,, αφού, σε πολλές περιπτώσεις, χρειάζονται 15 λεπτά περπάτημα μόνο για να πάνε από τις θέσεις εργασίας τους στον προκαθορισμένο χώρο διαλείμματος. Επίσης, επέστησαν την προσοχή στις αναφορές σχετικά με τα υψηλά ποσοστά τραυματισμών στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, τα οποία βρέθηκαν να είναι τριπλάσια του εθνικού μέσου όρου για τους εργαζόμενους σε αποθήκες, με βάση τα στοιχεία της αμερικανικής Υπηρεσίας Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (OSHA).

Η ανησυχία των εργαζομένων μετατράπηκε σε οργή, όταν η διοίκηση της εταιρείας απάντησε στην αναφορά… τοποθετώντας οθόνες γύρω από την αποθήκη, που μετέδιδαν το μήνυμα ότι «η ασφάλεια των εργαζομένων αποτελεί την προτεραιότητα της εταιρείας»…

Ανασφάλεια... και «μεγάλος αδελφός»

«Δεν υπήρξε πραγματική αλλαγή» λέει η Κάμινγκς στον Guardian. «Υπάρχουν ακόμα τραυματισμοί. Είπαν ότι η έκθεση (σσ. για τα ατυχήματα) δεν είναι ακριβής, αλλά ήταν απλώς ένας τρόπος για να αποφύγουν την ευθύνη».

Οι τραυματισμοί είναι πολύ συχνοί. Η ίδια κινδύνευσε να χάσει το χέρι της όταν έφυγε ένας πείρος από τον ιμάντα μεταφοράς και έσκισε το γάντι της. Μεγάλα δέματα που πέφτουν στους ιμάντες μεταφοράς μπορεί να πέσουν και στα κεφάλια των εργατών, ενώ, όταν ανοίγουν, ιδιαίτερα συσκευασίες με υγρά, το χάλι που προκαλείται πρέπει να καθαριστεί από τους εργάτες… χωρίς όμως να πέσει ο ρυθμός διαλογής!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η ψυχολογική πίεση εντείνεται και από την μεγάλη ευκολία της εταιρείας να απολύει συνεχώς προσωπικό. Αρκούν δύο ή τρία «παραπτώματα» - πολύ εύκολο να μαζευτούν σε τέτοιες συνθήκες - για απολυθείς από την Amazon.

Λόγω προβλημάτων όρασης, η Κάμινγκς δικαιούται από τον νόμο να εργαστεί σε θέσεις που να εγγυώνται την ασφάλειά της. Όταν η διεύθυνση αρχικά αμφισβήτησε και το πρόβλημά της, η αρμόδια υπηρεσία έστειλε στην εταιρεία αναλυτικό μήνυμα για την κατάσταση της υγείας της Κάμινγκς και των υποχρεώσεων της εταιρείας. Για παράδειγμα, οι διαγραμμίσεις και οι ενδείξεις στο χώρο δουλειάς, θα έπρεπε να βαφτούν με εντονότερα χρώματα για λόγους ασφαλείας. Όλα αγνοήθηκαν από την διεύθυνση.

Ο Ρέιμοντ Βελέζ εργάστηκε ως συσκευαστής στην αποθήκη της Amazon στο Staten Island. Ήταν υποχρεωμένος να συσκευάζει 700 τεμάχια ανά ώρα. Λέει ότι οι εργαζόμενοι απολύονταν πολύ συχνά όταν δεν μπορούσαν να πιάσουν αυτούς τους ρυθμούς. Ακόμη και όταν απευθύνονται στο ιατρείο της εταιρείας, τους δίνουν μια ασπιρίνη και τους στέλνουν πίσω στην γραμμή παραγωγής.

Ο Χουάν Εσπινόζα δούλεψε ως διαλογέας στην ίδια αποθήκη και έφυγε  λόγω των εξαντλητικών συνθηκών εργασίας. Ήταν υποχρεωμένος να διαχειριστεί 400 δέματα την ώρα, ένα ανά 7 δευτερόλεπτα. «Δεν μπορούσα να το χειριστώ. Είμαι άνθρωπος, όχι ρομπότ».

Ο Ιλιά Γκέλερ, επίσης εργάτης της εταιρείας, είπε ότι η παραγωγικότητα των εργατών παρακολουθείται και καταγράφεται από υπολογιστές. Ένας αλγόριθμος παρακολουθεί κάθε θέση εργασίας και οι εργάτες πρέπει να βρίσκονται σε αυξανόμενο ρυθμό συνεχώς, γιατί αν υπάρχει μη επιτρεπτός χρόνος μεταξύ δύο πακέτων, καταγράφεται και απολύονται.

Εκπρόσωπος της εταιρείας παραδέχθηκε, με πολύ κυνισμό, στην εφημερίδα ότι «όπως και οι περισσότερες εταιρείες, έχουμε προσδοκίες απόδοσης και μετράμε την πραγματική απόδοση ενάντια στις προσδοκίες αυτές».

Η εφημερίδα φιλοξενεί πλήθος καταγγελιών για χρόνιες παθήσεις από την εντατική δουλειά και για την απαξίωση της ασφάλειας και της υγιεινής στον χώρο εργασίας, από τη διοίκηση. Ένας συνεργάτης της Amazon που κατάρτισε νέους εργαζόμενους στην αποθήκη της Νέας Υόρκης είπε ότι τους μετέφεραν σε άλλη αποθήκη, επειδή εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ασφάλειά τους στη δουλειά.

Ενδιαφέρον έχει η αντιμετώπιση της εταιρείας στις καταγγελίες. Σε ό,τι αφορά στους τραυματισμούς, για παράδειγμα, εκπρόσωπός της δήλωσε ότι είναι «ανακριβές» πως δεν υπάρχει ασφάλεια στον χώρο δουλειάς, απλά, «ενώ πολλές εταιρείες δεν καταγράφουν περιστατικά ασφάλειας για να διατηρήσουν τα ποσοστά τους χαμηλά, η Amazon κάνει το αντίθετο - παίρνουμε μια επιθετική στάση για την καταγραφή των τραυματισμών ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες ή μικρές».

Συνεπώς, σύμφωνα με την παραπάνω λογική, το βασικό δεν είναι να μην συμβαίνουν εργατικά ατυχήματα… αλλά να καταγράφονται.

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ