Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κατάθλιψη.
Πολλοί είναι μάλιστα αυτοί που πάσχουν από κατάθλιψη και δεν το
γνωρίζουν, καθώς τα συμπτώματα ποικίλουν και μπορεί να είναι από ήπια ως
πιο σοβαρά.
Στην κατάθλιψη το άτομο υποφέρει σωματικά και συναισθηματικά, ενώ συχνά στιγματίζεται. Αλλά ίσως ένα από πιο δύσκολα πράγματα σε όσους πάσχουν από κατάθλιψη είναι η αίσθηση ότι κανένας άλλος δεν μπορεί πραγματικά να καταλάβει τι περνούν.
«Το
βασικό είναι να βοηθήσουμε τον [καταθλιπτικό] άνθρωπο να γνωρίζει ότι
καταλαβαίνετε ότι είναι άρρωστος», λέει ο γιατρός Gregory Dalack στη
Huffington Post.
Στην κατάθλιψη, συχνά, δεν ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε σε κάποιον που πιστεύουμε ότι παρουσιάζει τέτοια συμπτώματα. Ο Gregory Dalack, επικεφαλής του τμήματος Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, προτείνει τα κάποιες χρήσιμες συμβουλές για να βοηθήσετε ένα άτομο που έχει κατάθλιψη.
«Είμαι εδώ για σένα»
Όσο απλό κι αν ακούγεται θα έχει θετικό αποτέλεσμα. Λέγοντας σε κάποιον με κατάθλιψη ότι είστε εκεί γι 'αυτόν - και στη συνέχεια το δείξατε πραγματικά - πιθανόν να βοηθήσετε περισσότερο από ό, τι νομίζετε. Τα μέλη της οικογένειας, οι φίλοι και οι σύντροφοι των ατόμων με κατάθλιψη μπορούν να βοηθήσουν με έναν τρόπο που δεν είναι επικριτικός, ακόμα κι αν είναι απλά για να τους μεταφέρουν σε ένα ραντεβού, τους θυμίζουν να παίρνουν τα φάρμακά τους, ή τους βοηθούν στην απλή, καθημερινή ρουτίνα.
«Δεν είσαι μόνος»
Τα άτομα με κατάθλιψη συχνά αισθάνονται ότι δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Είναι σημαντικό, οι άνθρωποι που είναι κοντά τους να τους διαβεβαιώσουν ότι δεν είναι ανάγκη να το περάσουν μόνοι τους όλο αυτό. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά και μόνο η υπενθύμιση ότι αυτό που νιώθουν είναι προσωρινό και πως θα είστε κοντά τους, είναι πολύ σημαντικό.
«Αυτό δεν είναι δικό σου λάθος»
Αφήνοντας τους αγαπημένους να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη δεν είναι δικό τους λάθος είναι ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία επούλωσης, λέει ο Dalack. Πολλοί άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν, αλλά το να πουν σε κάποιον με κατάθλιψη να “ξεκολλήσει” από αυτό που του συμβαίνει, υπονοεί ότι κάτι τέτοιο είναι μια απλή επιλογή του. Αλλά αυτό είναι λάθος. Η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή, είναι ασθένεια. Συνεπώς είναι σημαντικό να πείτε ότι καταλαβαίνετε ότι πάσχουν από μια ασθένεια σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που υποφέρουν από τη γρίπη.
«Θα έρθω μαζί σου»
Αυτό ισχύει για τις συνεδρίες με ψυχολόγο ή ψυχίατρο που χρειάζεται να κάνει ο ασθενής ή ακόμα και στη βόλτα μέχρι το φαρμακείο για να αγοράσει τα φάρμακα του. Το μόνο πράγμα πιο δύσκολο από το να πείσετε κάποιον να αναζητήσει θεραπεία είναι να τους κάνετε να την φέρουν εις πέρας και να την ολοκληρώσουν. Λέγοντας ότι θα πάτε μαζί τους στη συνεδρία, δεν είστε απλά υποστηρικτικοί, αλλά τους λέτε εμμέσως, ότι αυτό που έχουν είναι θεραπεύσιμο.
«Τι μπορώ να κάνω για σένα;»
Ένας άλλος τρόπος να υποστηρίξουμε είναι να κάνουμε πράγματα με το άτομο που πάσχει από κατάθλιψη. Είτε πρόκειται για έναν περίπατο είτε απλά να αράξετε στον καναπέ στέλνετε το μήνυμα ότι είστε ανοιχτοί για συζήτηση. Αυτό σημαίνει επίσης τη διατήρηση ενός κανονικού, καθημερινού χρονοδιαγράμματος.
«Τι είδους σκέψεις έχεις;»
Αυτό περιλαμβάνει τη συζήτηση οποιωνδήποτε σκέψεων αυτοκτονίας, ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστο μπορεί να είναι. Μη φοβάστε να ρωτήσετε τους αγαπημένους σας τι σκέφτονται . Εξηγήστε ότι είναι φυσιολογικό να έχει αυτές τις σκέψεις, αλλά τονίστε ότι η αυτοκτονία ως αποτέλεσμα αυτών των σκέψεων δεν θα πρέπει να είναι μια επιλογή.
Μην πείτε τίποτα απολύτως!
Καμιά φορά και μόνο η φυσική σας παρουσία μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμη για κάποιον που έχει κατάθλιψη. Οι πράξεις σας μπορεί να “λένε” πολλά περισσότερα από τα λόγια σας. Η παρουσία σας δίπλα του, αφήνει τον ασθενή να νιώθει ότι έχει ένα στήριγμα.
Στην κατάθλιψη το άτομο υποφέρει σωματικά και συναισθηματικά, ενώ συχνά στιγματίζεται. Αλλά ίσως ένα από πιο δύσκολα πράγματα σε όσους πάσχουν από κατάθλιψη είναι η αίσθηση ότι κανένας άλλος δεν μπορεί πραγματικά να καταλάβει τι περνούν.
Στην κατάθλιψη, συχνά, δεν ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε σε κάποιον που πιστεύουμε ότι παρουσιάζει τέτοια συμπτώματα. Ο Gregory Dalack, επικεφαλής του τμήματος Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, προτείνει τα κάποιες χρήσιμες συμβουλές για να βοηθήσετε ένα άτομο που έχει κατάθλιψη.
«Είμαι εδώ για σένα»
Όσο απλό κι αν ακούγεται θα έχει θετικό αποτέλεσμα. Λέγοντας σε κάποιον με κατάθλιψη ότι είστε εκεί γι 'αυτόν - και στη συνέχεια το δείξατε πραγματικά - πιθανόν να βοηθήσετε περισσότερο από ό, τι νομίζετε. Τα μέλη της οικογένειας, οι φίλοι και οι σύντροφοι των ατόμων με κατάθλιψη μπορούν να βοηθήσουν με έναν τρόπο που δεν είναι επικριτικός, ακόμα κι αν είναι απλά για να τους μεταφέρουν σε ένα ραντεβού, τους θυμίζουν να παίρνουν τα φάρμακά τους, ή τους βοηθούν στην απλή, καθημερινή ρουτίνα.
«Δεν είσαι μόνος»
Τα άτομα με κατάθλιψη συχνά αισθάνονται ότι δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Είναι σημαντικό, οι άνθρωποι που είναι κοντά τους να τους διαβεβαιώσουν ότι δεν είναι ανάγκη να το περάσουν μόνοι τους όλο αυτό. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά και μόνο η υπενθύμιση ότι αυτό που νιώθουν είναι προσωρινό και πως θα είστε κοντά τους, είναι πολύ σημαντικό.
«Αυτό δεν είναι δικό σου λάθος»
Αφήνοντας τους αγαπημένους να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη δεν είναι δικό τους λάθος είναι ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία επούλωσης, λέει ο Dalack. Πολλοί άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν, αλλά το να πουν σε κάποιον με κατάθλιψη να “ξεκολλήσει” από αυτό που του συμβαίνει, υπονοεί ότι κάτι τέτοιο είναι μια απλή επιλογή του. Αλλά αυτό είναι λάθος. Η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή, είναι ασθένεια. Συνεπώς είναι σημαντικό να πείτε ότι καταλαβαίνετε ότι πάσχουν από μια ασθένεια σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που υποφέρουν από τη γρίπη.
Αυτό ισχύει για τις συνεδρίες με ψυχολόγο ή ψυχίατρο που χρειάζεται να κάνει ο ασθενής ή ακόμα και στη βόλτα μέχρι το φαρμακείο για να αγοράσει τα φάρμακα του. Το μόνο πράγμα πιο δύσκολο από το να πείσετε κάποιον να αναζητήσει θεραπεία είναι να τους κάνετε να την φέρουν εις πέρας και να την ολοκληρώσουν. Λέγοντας ότι θα πάτε μαζί τους στη συνεδρία, δεν είστε απλά υποστηρικτικοί, αλλά τους λέτε εμμέσως, ότι αυτό που έχουν είναι θεραπεύσιμο.
«Τι μπορώ να κάνω για σένα;»
Ένας άλλος τρόπος να υποστηρίξουμε είναι να κάνουμε πράγματα με το άτομο που πάσχει από κατάθλιψη. Είτε πρόκειται για έναν περίπατο είτε απλά να αράξετε στον καναπέ στέλνετε το μήνυμα ότι είστε ανοιχτοί για συζήτηση. Αυτό σημαίνει επίσης τη διατήρηση ενός κανονικού, καθημερινού χρονοδιαγράμματος.
«Τι είδους σκέψεις έχεις;»
Αυτό περιλαμβάνει τη συζήτηση οποιωνδήποτε σκέψεων αυτοκτονίας, ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστο μπορεί να είναι. Μη φοβάστε να ρωτήσετε τους αγαπημένους σας τι σκέφτονται . Εξηγήστε ότι είναι φυσιολογικό να έχει αυτές τις σκέψεις, αλλά τονίστε ότι η αυτοκτονία ως αποτέλεσμα αυτών των σκέψεων δεν θα πρέπει να είναι μια επιλογή.
Μην πείτε τίποτα απολύτως!
Καμιά φορά και μόνο η φυσική σας παρουσία μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμη για κάποιον που έχει κατάθλιψη. Οι πράξεις σας μπορεί να “λένε” πολλά περισσότερα από τα λόγια σας. Η παρουσία σας δίπλα του, αφήνει τον ασθενή να νιώθει ότι έχει ένα στήριγμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου