Στις 17 Ιανουαρίου του 1942 θα ερχόταν στη ζωή ο Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, που έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος πυγμάχος όλων των εποχών αλλά κι ένα ιερό σύμβολο για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Μοχάμεντ Άλι.Ο Κάσιους Κλέι γεννήθηκε στο Λούισβιλ της πολιτείας του Κεντάκι στο νότο των ΗΠΑ. Ο πατέρας του, συντηρούσε την οικογένειά του εργαζόμενος ως σχεδιαστής πινακίδων και η μητέρα του, Οντέσα Γκρέιντι Κλέι, εργαζόταν ως οικιακή βοηθός. Η ενασχόλησή του με την πυγμαχία ξεκίνησε όταν ήταν στην ηλικία των δώδεκα ετών, αρχικά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το 1960 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, στην κατηγορία των 87.5 κιλών, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στην πυγμαχία.
Οι πρώτες επαγγελματικές εμφανίσεις του προκάλεσαν εντύπωση περισσότερο εξαιτίας της συμπεριφοράς του, καθώς συνήθιζε να απευθύνεται με υπεροπτικό και ειρωνικό ύφος προς τους αντιπάλους του, υιοθετώντας για τον εαυτό του το παρωνύμιο «Μέγας» και χρησιμοποιώντας στίχους ή φράσεις με τις οποίες αυτοχαρακτηριζόταν, όπως η περίφημη ρήση του πως «πετά σαν πεταλούδα, τσιμπά σαν μέλισσα». Η συμπεριφορά του και ο τρόπος που αγωνιζόταν προκάλεσαν τόσο το θαυμασμό μέρους του κοινού και των ειδικών του αθλήματος όσο και την οργή άλλων. Στη διάρκεια των αγώνων, ο Κλέι διατηρούσε τα χέρια του αρκετά χαμηλά και επιχειρούσε να αποφεύγει τα χτυπήματα περισσότερο με την κίνηση του σώματός του, αντί της συνηθισμένης παθητικής άμυνας. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1964 διεκδίκησε για πρώτη φορά τον τίτλο του πρωταθλητή, από τον Σόνι Λίστον, νικώντας στην αναμέτρησή τους μετά από έξι γύρους. Δύο ημέρες αργότερα, ο Κλέι προκάλεσε την αντίδραση της αμερικανικής ομοσπονδίας της πυγμαχίας, ανακοινώνοντας πως είχε ασπαστεί το Ισλάμ και προσχωρήσει στην οργάνωση του Έθνους του Ισλάμ (γνωστή και ως «Μαύροι Μουσουλμάνοι»). Η θρησκευτική μεταστροφή του συνοδεύτηκε από αλλαγή του ονόματός του και στις 6 Μαρτίου 1964 υιοθέτησε το όνομα Μοχάμεντ Άλι που του δόθηκε από τον πνευματικό καθοδηγητή του, Ελάιτζα Μοχάμεντ. Οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις εξελίχθηκαν στη διάρκεια του χρόνου και τo 1975, μετά το θάνατο του Ε. Μοχάμεντ, στράφηκε προς το «ορθόδοξο» Ισλάμ.
Τα επόμενα χρόνια, ο Μοχάμεντ Άλι κυριάρχησε στους αγωνιστικούς χώρους όπως λίγοι πυγμάχοι στην ιστορία του αθλήματος. Κατόρθωσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του απέναντι στον Λίστον το Μάιο του 1965, επικρατώντας του αντιπάλου του με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο του αγώνα, ενώ ακολούθησαν και άλλες επιβλητικές νίκες επί σπουδαίων πυγμάχων.
Αδιαφιλονίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών, ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούσαν «The Greatest» (Ο μέγιστος) είχε συγκλονίσει τις ΗΠΑ το 1967 αρνούμενος να υπηρετήσει τη στρατιωτική του υπηρεσία και να πολεμήσει στο Βιετνάμ, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.
Φυλακίστηκε, του αφαιρέθηκαν οι τίτλοι του και του απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε αγώνες πυγμαχίας για τρία χρόνια και έξι μήνες πριν ξαναγίνει παγκόσμιος πρωταθλητής το 1974, κερδίζοντας τους τίτλους του WBA και του WBC, όταν νίκησε με νοκ αουτ (στον 8ο γύρο) τον Τζορτζ Φόρεμαν σε έναν αγώνα που διοργανωθεί στην Κινσάσα του τότε Ζαΐρ, σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, και έμεινε στην ιστορία ως «βροντή στη ζούγκλα».
Έχασε τον τίτλο του από τα σημεία από τον Λέον Σπινκς στις 15 Φεβρουαρίου του 1978 και τον ανέκτησε στη ρεβάνς στις 15 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
Τελείωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με ήττα στα σημεία από τον Τζαμαϊκανό Τρέβορ Μπέρμπικ, στις 11 Δεκεμβρίου του 1981 στο αθλητικό κέντρο Βασίλισσα Ελισάβετ στο Νασάου.
Ο 'Αλι έπασχε για περισσότερα από 30 χρόνια από τη νόσο Πάρκινσον και είχε ήδη νοσηλευτεί δύο φορές στα τέλη του 2014 και στις αρχές του 2015 με πνευμονία και ουρολοίμωξη. Το βράδυ της 4ης Ιουνίου του 2016 έχασε την τελευταία του μάχη, αυτή για τη ζωή, σε ηλικία 74 ετών, στο Φοίνιξ της Αριζόνα.
Οι ατάκες που έκαναν τον Μοχάμεντ Άλι πρωταθλητή... των ανθρώπων
Πριν την ύστατη μάχη όμως, είχε δώσει πολλές μάχες όχι μόνο εντός ρινγκ αλλά και στο τερέν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ήταν ένας μεγάλος αθλητής αλλά κι ένας μεγάλος άνθρωπος.
O ίδιος είχε πει ότι είναι ο καλύτερος. Κι έτσι έμεινε στην ιστορία, ως ο «the gratest». «Είμαι ο σπουδαιότερος. Το είπα πριν καν καταλάβω ότι ήμουν. Σκέφτηκα ότι αν το λέω αρκετά, θα πείσω τον κόσμο ότι ήμουν πράγματι ο σπουδαιότερος», θα έλεγε αργότερα για την ατάκα του. «Είμαι βασιλιάς. Πετάω σαν πεταλούδα και "τσιμπάω" σαν μέλισσα», είχε δηλώσει περιγράφοντας τον ευατό του.
«Ξέρω που πηγαίνω και ξέρω την αλήθεια και δεν θα γίνω αυτό που θες να γίνω. Είμαι ελεύθερος να γίνω αυτό που θέλω», υποστήριζε ο Μοχάμεντ Αλί. Κι αυτό έκανε.
«Το Κάσιους Κλέι είναι ένα όνομα που έδωσαν οι λευκοί στους σκλάβους προγόνους μου. Τώρα που είμαι ελεύθερος και δεν ανήκω πουθενά και σε κανέναν, τώρα που δεν είμαι πια σκλάβος, τους δίνω πίσω το "λευκό" όνομά τους και διαλέγω ένα όμορφο αφρικάνικο», είχε πει όταν ασπάστηκε το Ισλάμ κι αποφάσισε να γράψει αθλητική κι ακτιβιστική ιστορία, ως… Μοχάμεντ Άλι.
«Ποτάμια, λίμνες, ρυάκια. Όλα έχουν διαφορετικά ονόματα, αλλά όλα περιέχουν νερό. Όπως οι θρησκείες. Όλες περιέχουν αλήθειες», είχε πει για την απόφαση του να ασπαστεί το Ισλάμ. Μεγαλύτερη του πίστη όμως, η πίστη στον άνθρωπο. «Η έλλειψη πίστης κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Για αυτό πίστευε στον εαυτό σου», έλεγε.
Με πρότυπο του τον ριζοσπάστη Μάλκολμ Χ. και το κίνημα των «Μαύρων Μουσουλμάνων» ο Μοχάμεντ Αλι έδειξε από νωρίς ποιος πραγματικά ήταν.
«Οι αρχές μου είναι σημαντικότερες από τα χρήματα και τον τίτλο», έλεγε και δεν έμεινε μόνο στα λόγια αφού για αυτές τις αρχές του ήταν που έχασε και τα δύο.
Ήταν το 1967, όταν ο κορυφαίος πυγμάχος όλων των εποχών πήρε την απόφαση να μην πολεμήσει στον πόλεμο του Βιετνάμ συγκλονίζοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη. «Δεν γνωρίζω τίποτα για το Βιετνάμ και δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ. Δεν θα βρεθώ 10.000 μίλια μακριά για να σκοτώσω άλλους φτωχούς ανθρώπους που δεν είναι εχθροί μου. Οι εχθροί της χώρας μου είναι εδώ. Τουλάχιστον, αυτοί δεν με φωνάζουν βρωμο-νέγρο», δήλωνε τότε. «Τα έθνη πολέμησαν για να αλλάξουν τους χάρτες, αλλά τους χάρτες άλλαξαν οι πόλεμοι της φτώχειας», είχε σημειώσει σε συνέντευξη του.
«Είμαι η Αμερική. Είμαι η πλευρά που δεν αναγνωρίζεις. Αλλά συνηθίστε με. Μαύρος, σίγουρος, αναιδής. Το όνομά μου, όχι το δικό σας. Η θρησκεία μου, όχι η δική σας. Οι στόχοι μου, οι δικοί μου. Συνηθίστε με», είχε δηλώσει για όσους είχαν εναντιωθεί στην απόφαση του. Όμως, όπως πίστευε «η θέληση πρέπει να είναι πιο δυνατή από την ικανότητα» κι έτσι με πάθος συνέχιζε να υποστηρίζει τις επιλογές του.
Πέραν από πρωταθλητής της πυγμαχίας ο Μοχάμεντ Αλί είχε αναδειχτεί και πρωταθλητής στην κούρσα για την ανεύρεση του νοήματος της ζωής. «Αυτός που δεν είναι αρκετά θαρραλέος και δεν παίρνει ρίσκα, δεν θα εκπληρώσει τίποτα στη ζωή του», έλεγε και υπογράμμιζε ότι «το ''αδύνατον'' είναι μία λέξη που λένε μικροί άνδρες που το βρίσκουν πιο εύκολο να ζουν στον κόσμο που τους δίνεται παρά να εξερευνήσουν τη δύναμη που έχουν να τον αλλάξουν. Το αδύνατον δεν είναι γεγονός. Είναι άποψη. Είναι προσωρινό. Τίποτα δεν είναι αδύνατο».
«Μην μετράς τις μέρες, κάνε τις μέρες να μετρούν», ήταν η συμβουλή που έδινε στους νεότερους που τον αγαπούσαν σαν Θεό και έδινε μια ευχή: «Εύχομαι οι άνθρωποι να αγαπούσαν όλους τους άλλους όπως αγαπούν εμένα. Θα ήταν καλύτερος ο κόσμος».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου