Σχετικά με τα «θερμά» επεισόδια (ελληνοτουρκικά)

 

Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α.
Επειδή τελευταία υπάρχει σωρεία παραπληροφόρησης και οι διάφοροι «αναλυτές» αντί να ενημερώσουν τον κόσμο, τον παραπληροφορούν. Κρίνω σκόπιμο να γράψω δυο αράδες απευθυνόμενος στον μέσο έλληνα, ο οποίος μπορεί να μην έχει γνώσεις υψηλής στρατηγικής, αλλά έχει τον κοινό νου.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ «ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ»
Από στρατιωτικής άποψης δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός της…

παραπάνω φράσης, σε κανένα στρατιωτικό εγχειρίδιο. Αλλά στην πράξη και στην καθομιλουμένη όταν λέμε θερμό επεισόδιο, εννοούμε μια στρατιωτική εμπλοκή μικρής σχετικά έντασης και όχι πόλεμο.

Ουσιαστικά λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας εκτόνωσης σε μια περιοχή όπου έχουμε υπερσυσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων. Σε πολλές δε περιπτώσεις, επέρχεται η νηνεμία και λειτουργεί λυτρωτικά προς αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης.
Ως εκ τούτου δεν πρέπει να πανικοβάλλεται ο ελληνικός λαός στο άκουσμα της φράσης «θερμό επεισόδιο» καθόσον δεν σημαίνει πόλεμος, αλλά μια μικρή στρατιωτική εμπλοκή ολίγων  ωρών ή και ημερών με λίγες στρατιωτικές δυνάμεις.
ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ;
Απλά η Τουρκία προσπαθεί να «γκριζάρει» την ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και της Μεσογείου, προκειμένου σε βάθος χρόνου να επιτύχει επεκτατικές γεωστρατηγικές βλέψεις και ενδεχομένως εθνικό ακρωτηριασμό σε βάρος της Ελλάδας.
Απ’ ό,τι συμπεραίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου και της Μεσογείου στον 25 μεσημβρινό. Ο οποίος πρακτικά υλοποιείται, εάν χαράξουμε μια ευθεία από την Καβάλα- Κρήτη- Κύπρος.
Διαχρονικά το Αιγαίο αλλά και τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου εθεωρείτο μια ελληνική λίμνη όπου οι Έλληνες συνωστίζονταν σαν τα βατράχια στα παράλια (κατά τον Πλάτωνα).
Μετά τα γεγονότα του 74 στην Κύπρο, η Τουρκία αρχίζει τις παραβιάσεις τόσο στον εναέριο χώρο αλλά και στον θαλάσσιο. Στη συνέχεια οι παραβιάσεις μετατράπηκαν σε αμφισβητήσεις της εθνικής κυριαρχίας μας και με τα γεγονότα των Ιμίων σε διεκδικήσεις προσάρτησης πλήθους ελληνικών νησιών σε πρώτη φάση και την διχοτόμηση του Αιγαίου σε δεύτερη φάση.
Ουσιαστικά η Τουρκία με το «πες πες όλο και κάτι θα μείνει», επέτυχε τον αντικειμενικό σκοπό της δηλαδή στο «γκριζάρισμα» της περιοχής.
Όσο για τις ανακοινώσεις των Ελλήνων πολιτικών ότι τα Ίμια είναι και θα παραμείνουν ελληνικά, είναι λόγια άνευ περιεχομένου και για του λόγου το αληθές, ας τολμήσει αυτός που λέει τα παραπάνω ή ακόμη και ένας απλός Έλληνας πολίτης να πάει ακόμη και ολιγόλεπτη παραμονή.
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ.
Ο ενδοτισμός του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, είναι διαχρονικός με κορυφαίες αποτρόπαιες πράξεις:
1. Το 74 όπου ο εξωμότης Ιωαννίδης διέπραξε το ολέθριο λάθος του πραξικοπήματος στην Κύπρο και όταν εισέβαλαν οι τούρκοι έδωσε εντολή της μη αντίστασης (παρά την συντριπτική υπεροχή του ελληνικού στρατού.
2. Την περίφημη φράση από τον «εθνάρχη» Κωνσταντίνο Καραμανλή, «Η Κύπρος κείται μακράν», όταν οι τούρκοι πραγματοποιούσαν τον Αττίλα 2 και από 2% του προγεφυρώματος το μετέτρεψαν σε 38 % με αποτέλεσμα την δημιουργία του ψευδοκράτους.
3. Το 96 όταν κυβέρνηση του Σημίτη υπέστειλε την σημαία από τα Ίμια με το αχαρακτήριστο « πέστε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας.
4. Στις 8 Ιούλιου 1997 όπου στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και Τουρκίας (κκ Σημίτης Και Οζάλ), συμφώνησαν ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να ανοίξει η κερκόπορτα των τουρκικών διεκδικήσεων στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
5. Έτσι με αυτά και τούτα φτάσαμε στο σήμερα όπου στις 23:40 της 12ης Φεβρουαρίου, όπου ένα παλαιάς τεχνολογίας (πλην όμως ογκώδες και οπλισμένο) το τουρκικό πλοίο «UMUT» εμβόλισε την ναυαρχίδα της ελληνικής ακτοφυλακής «Γαύδος», το οποίο είναι τελευταίας τεχνολογίας, πλην όμως άοπλο.
Στο παραπάνω περιστατικό πρέπει να καταλογιστούν οι τεράστιες ευθύνες της πολιτικής αλλά και λιμενικής ηγεσίας, γιατί άφησαν αυτό το υπερσύχρονο σκάφος εντελώς άοπλο, ενώ θα μπορούσαν να το είχαν εξοπλίσει τουλάχιστον στοιχειωδώς και άνευ κόστους μιας και υπάρχει πληθώρα πυργίσκων και πυροβόλων στο ναύσταθμο, από πολεμικά πλοία που έχουν αποσυρθεί.
Είναι αδιανόητο να στέλνεις την ναυαρχίδα του λιμενικού να περιπολεί στην περιοχή των Ιμίων εντελώς άοπλη, εκτός και αν λειτούργησαν με το γνωστό φοβικό σύνδρομο της …..«αυτοσυγκράτησης» και….. «ψυχραιμίας».
ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Προς το παρόν δεν υπάρχει κίνδυνος γενικής σύρραξης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθόσον οι συσχετισμοί είναι υπέρ της Ελλάδας για τους παρακάτω λόγους.
1. Από γεωστρατηγικής άποψης το νησιωτικό σύμπλεγμα με την πληθώρα των νήσων και βραχονησίδων δίνουν ένα σοβαρό πολλαπλασιαστή ισχύος στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας.
Περιληπτικά και απλοϊκά θα μπορούσα να πω ότι λειτουργούν σαν αβύθιστα αεροπλανοφόρα και εύκολα με την τοποθέτηση των οπλικών συστημάτων να επιφέρουν τεράστιες απώλειες στον επιτιθέμενο.
2. Η Τουρκία στερείται παντελώς αντιαεροπορικής άμυνας μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς. Σε αντίθεση με την Ελλάδα (patriot- S300- TOR M1 κλπ)
3. Η Ελλάδα διαθέτει τα πλέον σύγχρονα υποβρύχια και υπερτερεί σε ναυτική ισχύ. Η Τουρκία γνωρίζει ότι τυχόν πολεμικές επιχειρήσεις στο θαλάσσιο χώρο θα γίνει ο υγρός της τάφος.
4. Η Ελλάδα διαθέτει πυραύλους Exocet οι οποίοι σε συνδυασμό με τα Μιράζ 2000 μπορούν να καταστρέψουν την όποια αποβατική τουρκική επιχείρηση. Υπόψη ότι στον πόλεμο των Φώκλαντς το 1982 ο συγκεκριμένος πύραυλος βύθισε δύο από τα έξι πλοία των άγγλων.
ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Στην παρούσα φάση και σε βάθος επταετίας, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εξοπλίζονται πυρετωδώς με ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα 120 δις $. Περιληπτικά θα μπορούσα να αναφέρω.
1. 100 με 150 F-35 τα οποία θα της εξασφαλίσουν συντριπτική αεροπορική υπεροχή.
2. Μεγάλο αριθμό υποβρυχίων ιδίου τύπου με τα δικά μας, αλλά πιο σύγχρονα και βελτιωμένα, εξασφαλίζοντας υποθαλάσσια υπεροχή.
3. Κατασκευή «μίνι» αεροπλανοφόρου.
4. Μεγάλο αριθμό επιφανειακών θαλάσσιων πολεμικών πλοίων (φρεγάτες, κορβέτες, αποβατικά κλπ).
5. Κατασκευάζουν δικό τους πολεμικό αεροπλάνο προκειμένου να μην εξαρτούνται από ξένες αγορές.
6. Πληθώρα πυραυλικών συστημάτων κλπ.
Κατόπιν των ανωτέρω εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα, ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μόλις αποκτήσουν την κατάλληλη αλλά και συντριπτική υπεροχή θα επανέλθουν, για να διεκδικήσουν με δυναμικό τρόπο τις περιοχές που σήμερα γκριζάρουν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το παρόν γιγαντιαίο τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 120 δις δολλ, το οποίο είναι εν εξελίξει και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025, θα ανατρέψει τους συσχετισμούς στρατιωτικής ισχύος δραματικά υπέρ της Τουρκίας.
Το δεν διεκδικούμε τίποτε και δεν παραχωρούμε τίποτα, είναι άνευ ουσίας, όταν δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε τα υπάρχοντα. Τίποτε δεν χαρίζεται και τίποτε δεν κρατιέται, αν δεν μπορείς να το κρατήσεις . Το γεωπολιτικό παίγνιο είναι σκληρό και ο πλέον αδύναμος θα υποστεί τις συνέπειες του αδήριτου νόμου της εξέλιξης.
Στη γεωπολιτική τα κράτη αντιμετωπίζονται ως ζώντες οργανισμοί: τα κράτη ιδρύονται (γεννώνται), εξελίσσονται και ακμάζουν (ζουν), παρακμάζουν (γερνούν ) και διαλύονται (πεθαίνουν). Τα σύνορα είναι προσωρινά στη φυσική κίνηση των κρατών.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, ακέφαλη από ισχυρή πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ηγεσία.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, όταν όλα στην περιοχή μας επαναπροσδιορίζονται γεωπολιτικά, η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση με καταλυτικές συνέπειες στο κύρος και στην ισχύ της.
Η άμυνα της χώρας απαιτεί μιαν ακμαία εθνική οικονομία. Το λεχθέν από τον Δημοσθένη «δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέ εστί γενέσθαι των δεόντων», είναι διαχρονικό.
Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας και το σημερινό ΑΕΠ είναι γνωστά. Το σημερινό ΑΕΠ της Τουρκίας είναι εικοσαπλάσιο του ελληνικού.
Εκτός των παραπάνω πώς να συνεγείρεις ένα λαό, όταν η πολιτική ηγεσία περιφρονεί τα σύμβολά της λέγοντας «πέστε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας»;
Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος συντριβή.
Οι μετριότητες και ανθυπομετριότητες που απαρτίζουν την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού συστήματος καθώς και των όσων διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους-ίσως να καταρρεύσουν ακόμα και στην περίπτωση όπου θα βρεθούν μπροστά στην μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν έναν πόλεμο. Γιατί αν ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής , ποιος πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική.
Κοζάνη 19/2/2018

Posted in: πολιτική