Με αφορμή την επίθεση με χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης που εξαπέλυσαν τα ΜΑΤ εναντίον φοιτητών, μαθητών, σπουδαστών και εργαζομένων (και τις προσαγωγές που μετατράπηκαν σε συλλήψεις με βαρύ κατηγορητήριο ) για να προστατέψουν το άγαλμα του Τρούμαν, ας θυμηθούμε λίγο ποιος ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρυ Τρούμαν.
Πριν ξεκινήσουμε να σημειώσουμε πως δεν είναι η πρώτη… περιπέτεια του συγκεκριμένου αγάλματος. Πάρα πολλές φορές έχει αντιμετωπιστεί ως σύμβολο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε αντιπολεμικές και άλλες εκδηλώσεις. Χαρακτηριστικό είναι, δε, πως την περίοδο που είχε έρθει ο Μπιλ Κλίντον στην Ελλάδα, λίγους μήνες μετά την έναρξη των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, το 1999, οι αρμόδιοι έσπευσαν να το επανατοποθετήσουν. Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες αντιδράσεις, όπως το 2007 και το 2013. Πάντως, καμία κυβέρνηση δεν έχει δείξει τόσο… ζήλο για το συγκεκριμένο άγαλμα όπως η «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.
Ας επανέλθουμε, όμως, στον Χάρυ Τρούμαν.
Πρόκειται για τον καλό αυτό άνθρωπο που στη θητεία του έγινε ένα από τις μεγαλύτερες καταστροφές του περασμένου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε η ατομική βόμβα ως όπλο και σκορπίστηκε ο θάνατος και ο όλεθρος στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι (Αύγουστος 1945).
Είναι ο ίδιος καλός αυτός κύριο που έστειλε το 1948 τον Βαν Φλιτ για να «εποπτεύσει» την εφαρμογή του «Δόγματος» του, του «Δόγματος Τρούμαν».
Αρκεί να υπενθυμίσουμε εκείνη τη φράση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου προς το Βαν Φλιτ:
«Στρατηγέ, ιδού ο στρατό σας»
Με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβουμε πως «βοήθησαν» οι ΗΠΑ του Τρούμαν, χρησιμοποιώντας τις ναπάλμ στον ελληνικό εμφύλιο, ενάντια στους αντάρτες του ΔΣΕ, στο Γράμμο. Ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλίας (12 Μαρτίου 1947) του Τρούμαν στο Κογκρέσο, που αποτέλεσε το «Δόγμα Τρούμαν»:
«Πιστεύω
ότι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών οφείλει να είναι η υποστήριξις
των ανθισταμένων εις την υποδούλωσιν ελευθέρων λαών. Εάν η Ελλάς ήθελεν
περιέλθει υπό τον έλεγχον ενόπλου τινός μειοψηφίας, σύγχυσις και
ανωμαλία θα ηδύνατο να εξαπλωθούν ευχερώς εις ολόκληρον τη Μέσην
Ανατολήν. Ετι μάλλον ο αφανισμός της Ελλάδος ως ανεξαρτήτου κράτους, θα
είχεν βαθείαν επίδρασιν εφ’ όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ων οι λαοί
αγωνίζονται, αντιμετωπίζοντες μεγάλας αντιξοότητας, προς διατήρησιν της
ελευθερίας και ανεξαρτησίας των, καθ’ ον χρόνον επανορθώνουν τας εκ του
πολέμου καταστροφάς. Αν παραλείψωμεν να βοηθήσωμεν την Ελλάδα κατά την
κρίσιμον ταύτην στιγμήν, βαρύταται θα είναι αι συνέπειαι τόσον διά την
Δύσιν όσο και διά την Ανατολήν. Οφείλομεν να αναλάβωμεν άμεσον και
αποτελεσματικήν δράσιν…».
Μετά την εξαγγελία του, χαράσσοντας τις κατευθύνσεις της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ όλα ήταν έτοιμα για την επίσημη έναρξη της αμερικανικής επέμβασης.Το «Δόγμα Τρούμαν» καταγγέλθηκε από το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, καλώντας το λαό να υπερασπίσει την εθνική του ανεξαρτησία. Δεξιά και Κέντρο αποδέχθηκαν την ωμή επέμβαση.
Η συνέχεια γνωστή. Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ με το «Δόγμα Τρούμαν», έθεσε υπό την προστασία της τα αντιδραστικά καθεστώτα της Αθήνας και της Αγκυρας. Ζήτησε την έγκριση από τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ, για την παροχή «βοήθειας» ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Τρούμαν, με την εξαγγελία του «Δόγματος» διακήρυξε τους στόχους του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για την Ελλάδα και δεν άργησε να εφαρμοστεί.
Από τις 24 Μαΐου 1947 άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι Αμερικανοί αξιωματικοί του στρατού και του ναυτικού. Αποστολή ο ανεφοδιασμός του κυβερνητικού στρατού και την εκπαίδευσή του στο χειρισμό και στη συντήρηση του αμερικανικού υλικού. Στις τις 22 του ίδιου μήνα τα αντιπροσωπευτικά σώματα των ΗΠΑ ψήφισαν νόμο, που προέβλεπε τη χορήγηση στην Ελλάδα και στην Τουρκία 400 εκατομμυρίων δολαρίων. Στις 20 Ιουνίου 1947 υπογράφτηκε η ελληνοαμερικανική συμφωνία με την οποία έμπαινε σε εφαρμογή ο νόμος αυτός.
Το «Δόγμα Τρούμαν» και στη συνέχεια το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν «πακέτα» που βοήθησαν την άρχουσα τάξη της χώρας να «στεριώσει» το σύστημα της στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, για να «χρυσώσει» το κεφάλαιο της χώρας και να στραφεί με κάθε τρόπο ενάντια στο λαό αυτής της χώρας.
Διαβάστε τι πραγματικά ήταν αυτή η περίφημη «αμερικανική βοήθεια» και σε ποιους πήγε ΕΔΩ (Σχέδιο Μάρσαλ: 70 χρόνια… «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»! – του Νίκου Μπογιόπουλου)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου