Ματθαίος Γιωσαφάτ: Η μητέρα, η κοινωνία, η οικογένεια, ο γάμος

Πολλοί άνθρωποι, ακόμα και μορφωμένοι, φοβούνται την ψυχανάλυση και την ψυχοθεραπεία. Φοβούνται να εκτεθούν σ’έναν ξένο, έναν επαγγελματία, έναν ιατρό της ψυχής.

Φοβούνται ν’αποκαλυφθούν στον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν έχουν, διερωτώμαι, περιέργεια να μάθουν ποιους θησαυρούς κρύβει η ψυχή τους, ποιες πληγές κρατάει ακόμα που χρειάζονται γιατρειά; Πολλοί άνθρωποι διαθέτουν μαθηματική ευφυία αλλά τους λείπει η συναισθηματική.

Κάνω αυτές τις σκέψεις καθώς διαβάζω τα βιβλία του Ματθαίου Γιωσαφάτ, «Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια» και «Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί».

Όσο κι αν φαίνονται απλά διατυπωμένα τα όσα γράφει ο Γιωσαφάτ στα βιβλία του και όσα λέει στις συνεντεύξεις του, χρειάζονται κότσια ή εξυπνάδα για να τα αντιληφθεί κανείς, να τα παρατηρήσει, να τα εντοπίσει στον εαυτό του, να τα δεχτεί και μετά να προχωρήσει στην βελτίωση και την θεραπεία.

Κρίμα, λέω μέσα μου καθώς συνεχίζω το διάβασμα, τώρα που υπάρχουν αυτές οι γνώσεις, να μην μπορώ ν’αρχίσω απ’την αρχή. Να γίνω ένα ασφαλές έμβρυο στη μήτρα μιας χαρούμενης και ατρόμητης μητέρας. Να πάρω όλη την στοργή και την φροντίδα στον πρώτο χρόνο της ζωής μου από το ίδιο σταθερό πρόσωπο.

Οι σημερινές μέλλουσες μητέρες είναι καλό, νομίζω, να γνωρίζουν το περιεχόμενο του βιβλίου «Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια». Αλλά και για όλους εμάς που μεγαλώσαμε μέσα στην ελληνική οικογένεια έχουν ενδιαφέρον οι επισημάνσεις του κυρίου Γιωσαφάτ. Γιατί έχουν προεκτάσεις σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

«Υπάρχουν φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι και αναλυτές», γράφει, «...που μελέτησαν ολόκληρους λαούς για να καταλάβουν τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα τους...»»Και απέδωσαν στο φάσκιωμα το ότι οι Ρώσοι ήταν πάντα υποταγμένοι σε έναν τσάρο. Οι Έλληνες επίσης, παρ’όλο που «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει», εξ ού και αφ’ότου υπάρχουμε με ζυγό ζούσαμε».

Και συνεχίζει: «τους Τούρκους, δικτατορίες εξ Ελλήνων, βασιλιάδες.»...» Η Ελλάδα είναι υποταγμένη ως προς πολλά. Γι’αυτό μιλάμε συνέχεια για δημοκρατία, γιατί δεν υπάρχει σε μας καμία σχέση με τις εκτός Ελλάδας ανεπτυγμένες δημοκρατίες. Μια αντίδραση σ’αυτό είναι η αναρχικότητα που καθορίζει ένα τμήμα του πληθυσμού».

Στο άλλο του βιβλίο με τίτλο «Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί» αναφέρεται, όπως είναι προφανές από τον τίτλο, στον γάμο και στους λόγους που ωθούν τους ανθρώπους σήμερα να κάνουν αυτό το βήμα. Περιγράφει τους επτά τύπους ανθρώπων και μιλάει για το πώς αυτοί συνδυαζόμενοι μεταξύ τους δίνουν εικοσιοκτώ είδη γάμων. Στη συνέχεια αναλύει τις πιθανότητες επιτυχίας αυτών των γάμων. Έχει πολύ ενδιαφέρον ν’αναγνωρίσει ο αναγνώστης βάσει αυτών των χαρακτηριστικών σε ποιόν τύπο ανήκει ο ίδιος και ο/η σύντροφός του και τι είδους γάμου έχουν κάνει.

Γράφει εδώ ο Ματθαίος Γιωσαφάτ: «Αγάπη σημαίνει να νοιάζομαι για κάποιον πέρα από τον εαυτό μου. Όχι ότι δεν νοιάζομαι για μένα, αυτό είναι άλλο. Αυτοθυσίες και τα τοιαύτα είναι πολύ ύποπτες».

Σε άλλο σημείο του ίδιου βιβλίου λέει πως «η κοινωνία είναι η μητέρα». Και πράγματι, αν προεκτείνει κανείς αυτή την σκέψη μπορεί να πει πως μάνα είναι και η πατρίδα. Αυτήν που εμείς οι Έλληνες την μισούμε, την χτίζουμε με τσιμέντο ώς εκεί που δεν πάει άλλο, την καίμε γιατί την βλέπουμε ως κακιά μάνα. Εννοείται ότι δεν αντιλαμβανόμαστε καθαρά το χώμα, τα βουνά, την θάλασσα ως κακιά μητέρα, αλλά το σύνολο των συμπολιτών μας, κατά συνέπεια την κοινωνία για να επανέλθουμε στο αξίωμα του Γιωσαφάτ.

Αν ανήκετε στους ορκισμένους εχθρούς της ψυχανάλυσης ή στους φανατικούς υπερασπιστές της, μπορείτε να διαβάσετε τα βιβλία του Ματθαίου Γιωσαφάτ. Αν δεν είστε ούτε το ένα ούτε το άλλο, διαβάστε τα και πάλι. Μπορείτε επίσης να αναζητήσετε βίντεο στα οποία δίνει συνεντεύξεις. Είναι ένας πολύ συμπαθής, γλαφυρός και ενδιαφέρων άνθρωπος.

Η φωτογραφία είναι από το σάϊτ των εκδόσεων Αρμός

Λητώ Σεϊζάνη

Πηγή: peopleandideas.gr

Posted in: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ