O λογογράφος του Τσίπρα, με αφορμή την παρουσία του πρωθυπουργού στην
Ισπανία, θυμήθηκε τον Θερβάντες και τη ρήση του πως παράλογο είναι να
κοιτάς τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.Ωραία ατάκα.
Άστοχο, όμως, να εκφέρεται μια τέτοια αλήθεια από το στόμα του Τσίπρα. Διότι αμέσως αμέσως το πρώτο που σκέφτεται κανείς είναι ότι όσοι υπηρετούν – όπως ο Τσίπρας – τις δυνάμεις που κρατούν τον κόσμο όπως είναι, τότε αυτόματα βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από εκείνους που μάχονται για να κάνουν να ξημερώσει ένας κόσμος όπως θα έπρεπε να είναι.
Από την άλλη ο Θερβάντες, στον πρόσωπο του ήρωά του, του Δον Κιχώτη, μας άφησε κληρονομιά την ανιδιοτέλεια, τον ασυμβίβαστο ρομαντισμό και τελικά την αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά που δίνουν νόημα και πραγματική υπόσταση στην «ουτοπία» επειδή ακριβώς δεν συνθηκολογούν μπροστά στην δυστοπία.
Το ποια είναι η σχέση του Τσίπρα με όλα αυτά, φάνηκε λίγη ώρα αργότερα από την επίκληση του Θερβάντες, όταν μετά τη συνάντηση των χωρών του Νότου της ΕΕ εκδόθηκε κοινό ανακοινωθέν – η λεγόμενη Διακήρυξη της Μαδρίτης – που υπογράφεται από όλους τους προέδρους και πρωθυπουργούς που συμμετείχαν στη συνάντηση. Δηλαδή και από τον Αλέξη Τσίπρα.
Εκεί, στη Διακήρυξη της Μαδρίτης, στο σημείο 11, αναφέρονται σχετικά με τη Συρία τα εξής:
«Οι χώρες
του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταδικάζουν απερίφραστα τις
αεροπορικές επιθέσεις με χημικά όπλα στις 4 Απριλίου το Ιντλίμπ (Συρία).
Η επανειλημμένη χρήση χημικών όπλων στη Συρία, τόσο από το καθεστώς
Άσαντ από το 2013, όσο και από το Daesh συνιστούν εγκλήματα πολέμου.
Όλοι οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτή την παραβίαση του
διεθνούς δικαίου και θα πρέπει να τους επιβληθούν κυρώσεις στο πλαίσιο
των Ηνωμένων Εθνών. Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη στρατιωτική αεροπορική βάση Ας Σαϊράτ στη Συρία είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων και ήταν περιορισμένη και επικεντρωμένη σε αυτόν τον στόχο (…)».
Αυτή η τοποθέτηση έχει και την υπογραφή του Τσίπρα! Με άλλα λόγια:
α)
Ο Τσίπρας ό,τι δικαιολογία έχει επιστρατευτεί από τον Τραμπ και τη Δύση
περί χρήσης χημικών από τον Ασαντ, ώστε να «νομιμοποιηθεί» η εκτόξευση
πυραύλων κατά της Συρίας, την αποδέχεται, την επικροτεί και την
υπογράφει!
β)
Ο Τσίπρας θεωρεί και υπογράφει πως το χτύπημα των Αμερικανών στη Συρία
δεν είχε ιμπεριαλιστικό, δεν είχε δολοφονικό, δεν είχε εγκληματικό, δεν
είχε γκανγκστερικό αλλά «προληπτικό» και «αποτρεπτικό» χαρακτήρα!
γ)
Ο Τσίπρας προσφέρει την… «κατανόησή του» (!) στον Τραμπ για την επίθεση
που εξαπέλυσε στη Συρία, αφού – κατά τον Τσίπρα – η επίθεση του Τραμπ
δεν είχε ιμπεριαλιστική πρόθεση, αλλά αντιθέτως, πέραν του ότι ήταν
«περιορισμένη» και «επικεντρωμένη», είχε και την «κατανοητή πρόθεση» (ο
Τραμπ) να αντιταχθεί στην εξάπλωση των χημικών όπλων!
Αυτά τα υπέγραψε ο – και «αριστερός» – Τσίπρας!Ο Τσίπρας. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που η θάλασσά της γεμίζει κουφάρια από πνιγμένους πρόσφυγες λόγω του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος που διαπράττεται στη Συρία, δηλώνει «κατανόηση» προς τον Τραμπ όταν εκείνος βομβαρδίζει τη Συρία.
Ο Τσίπρας. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που το έδαφός της έχει μετατραπεί σε γκέτο και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 60.000 πρόσφυγες λόγω του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος που διαπράττεται και στη Συρία, δηλώνει «κατανόηση» προς τον Τραμπ όταν εκείνος βομβαρδίζει τη Συρία.
Μάλιστα, λοιπόν: Δυο βδομάδες μετά την περατζάδα του Τσίπρα στην Αμαλιάδα για το Μουσείο (του δολοφονημένου και από τους Αμερικανούς) Μπελογιάννη, το είδαμε κι αυτό:
Ο Τσίπρας,
- μετά τα παζάρια με τους Αμερικάνους για δεκαετή ανανέωση λειτουργίας της βάσης της Σούδας,
- μετά τα παζάρια με τους Αμερικάνους για ίδρυση νέας ΝΑΤΟικής βάσης σε ελληνικό έδαφος,
- μετά την πρόσκληση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για να… «σώζει» πρόσφυγες,
- μετά τα πανηγύρια για τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τους Αμερικάνους (και το Ισραήλ) επί ελληνικού εδάφους,
Ακόμα και αν δεν είχαμε εκπαιδευτεί σε κάτι τέτοια με τα προ 20ετίας «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Σημίτη, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γεγονός τόσο πρόδηλο και τόσο «στοιχειώδες Γουότσον» που ο ρεαλισμός και ο πραγματισμός του Σάντσο Πάντσα θα το περιέγραφε έτσι:
Τέτοιο «αριστερό» αμερικανάκι δεν ματαβγήκε!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου