Ποιός κινδυνεύει να καταρρεύσει από το Brexit, η Βρετανία, ή η ΕΕ;

Δημήτρης Καζάκης 

Καθώς η ψήφος υπέρ της εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία αποκτά δυναμική επικράτησης, οι διεθνείς αγορές αρχίζουν και παραπαίουν. Τα διεθνή αρπακτικά εκδίδουν ανακοινώσεις επικείμενης «καταστροφής» σε περίπτωση εξόδου. Μια ψήφος ναι την επόμενη εβδομάδα στο λεγόμενο Brexit θα ήταν μια «οικονομική καταστροφή για το Ηνωμένο Βασίλειο και πολιτική καταστροφή για την ΕΕ,» δήλωσε ο πρόεδρος της Deutsche Bank AG, Paul Achleitner σε δείπνο το βράδυ της Τετάρτης στη Νέα Υόρκη από το Αμερικανικό Συμβούλιο για τη Γερμανία.

Άλλοι ηγέτες γνωστών τραπεζικών γιγάντων που έπαιξαν και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια ύφεση, ο πρόεδρος της JPMorgan Chase & Co., Jamie Dimon και της HSBC Holdings Plc, Stuart Gulliver, έχουν εκδώσει, επίσης, προειδοποιήσεις εναντίον μιας πιθανής εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ μετά το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου. Τα στελέχη τους έχουν προβλέψει αναταράξεις της αγοράς, μακροχρόνια αβεβαιότητα για το Ηνωμένο Βασίλειο και περικοπές στις θέσεις εργασίας του χρηματοπιστωτικού κλάδου του Λονδίνου, αν οι χρηματιστικές επιχειρήσεις μεταφέρουν δράσεις τους στην Ήπειρο.

Βέβαια, η κοινή λογική λέει ότι από την στιγμή που ανησυχούν τόσο πολύ οι δήμιοι της οικονομίας και της κοινωνίας, οι Αλ Καπόνε της παγκόσμιας τραπεζικής και χρηματιστικής αγοράς, αυτό είναι καλό μαντάτο για τους εργαζόμενους και την πραγματική οικονομία. Ο λόγος είναι απλός. Αν η Βρετανία φύγει από την ΕΕ θα είναι υποχρεωμένη να στηριχθεί περισσότερο σε εθνικές ρυθμίσεις και εθνικές πολιτικές με έμφαση πρωτίστως στην πραγματική οικονομία.

Αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύει η λογική της «ποσοτικής χαλάρωσης», των bail-out και bail-in που το τραπεζικό και χρηματιστικό καρτέλ έχει επιβάλλει διαμέσου της ΕΕ για να διασωθεί το ίδιο σε βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας. Η Τράπεζα της Αγγλίας, παρά το γεγονός ότι δεν έχει υιοθετήσει το ευρώ, διατηρεί ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες αξίας £375 δις, ή $532 δις, ή €473 δις.

Μόνο και μόνο για να μπορούν οι μεγάλες τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια να κερδοσκοπούν στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές. Μεταφέροντας διαμέσου των κεντρικών τραπεζών το ρίσκο και τις ζημιές τους στην πραγματική οικονομία και τον φορολογούμενο.

Σε περίπτωση εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ, ποιός διασφαλίζει τους Αλ Καπόνε της Deutsche Bank AG, της JPMorgan Chase, της HSBC και των υπολοίπων ότι θα συνεχίσει να ρέει τσάμπα και άφθονο το χρήμα από τις κεντρικές τράπεζες; Ποιός τους εξασφαλίζει ότι δεν θα γίνουν πολύ πιο αυστηροί οι θεσμικοί κανόνες των εθνικών αρχών ενάντια στη χειραγώγηση των αγορών, για την οποία ήδη έχουν συλληφθεί και καταδικαστεί οι συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί;

Είναι πολλά τα τσάμπα λεφτά για να τα ρισκάρουν οι Αλ Καπόνε της χρηματαγοράς. Ενώ η υπερεθνική ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, η οποία δεν λογοδοτεί σε κανέναν, συνιστά το πιο αποτελεσματικό μέσο πίεσης και προάσπισης των συμφερόντων των εν λόγω αρπακτικών έναντι των εθνικών αρχών και των λαών σ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό φωνάζουν και ωρύονται. Γι’ αυτό μιλάνε για «καταστροφή».

Από κοντά και οι αγέλες των ευρωλιγούρηδων όλων των κομμάτων και αποχρώσεων. Κάθε λογής τυχοδιώκτης και κοινός απατεώνας μιλά για κατάρρευση της λίρας και της οικονομίας της Βρετανίας. Οι τερατώδεις προβλέψεις – παντελώς ανυπόστατες – για τις συνέπειες μιας πιθανής εξόδου έχουν σαν στόχο να τρομοκρατήσουν τον κακομοίρη που βλέπει τη χώρα του, τη δουλειά του και την ίδια τη ζωή του να σπαράσσεται κυριολεκτικά από τα αρπακτικά των αγορών υπό την κατοχική προστασία της ΕΕ.

Η αλήθεια είναι άλλη. Μεγαλύτερη ταραχή στο ενδεχόμενο εξόδου δεν έχει υποστεί τόσο η Βρετανία και η λίρα, όσο οι παγκόσμιες αγορές τίτλων. Σύμφωνα με ανάλυση του Bloomberg (15/6) σχεδόν ποτέ ξανά δεν υπήρξαν τόσο πολλοί παγκόσμιοι τίτλοι σε παρακμή. «Εν μέσω των αποδεικτικών στοιχείων ότι το στρατόπεδο «Αφήνω» κερδίζει την υποστήριξη, οι παγκόσμιες μετοχές έχουν έρθει κάτω από οξεία πίεση, με το δείκτη MSCI All World Index δίνει πίσω περισσότερο από 4% κατά τους τέσσερις συνεδρίες της Τρίτης. Αυτό που τρομάζει σχετικά με τη συγκεκριμένη υποχώρηση είναι πως ο αριθμός των μετοχών που αυξάνονται ήταν, κατά το χθεσινό κλείσιμο, επισκιάστηκε απολύτως από τον αριθμό σε παρακμή, παρατηρούν αναλυτές της Bespoke Investment Group.»

Την ίδια ώρα, παρά την κερδοσκοπική πίεση, η λίρα αντέχει στις αγορές Forex. H ισοτιμία της με το ευρώ βρίσκεται 1:1,26 και με το δολάριο 1:1,42. Οι περισσότεροι επενδυτές πιστεύουν πώς μια πιθανή έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, θα επιτρέψει στην Τράπεζα της Αγγλίας να αυξήσει το τρέχων τραπεζικό επιτόκιο, το οποίο σήμερα διατηρεί στο 0,5%. Κι αυτό φυσικά θα φέρει ροή κεφαλαίων στο Λονδίνο. Κυρίως από την ΕΕ, μιας και η EKT αναγκάζεται να διατηρεί το τραπεζικό της επιτόκιο στο 0,0%.

Με τη Βρετανία εκτός ΕΕ τόσο η χρηματαγορά της, όσο και η οικονομία της θα έχει κάθε ευκαιρία να λειτουργήσει ως καταφύγιο κεφαλαίων σε μια παγκόσμια οικονομία που βρίσκεται σε αναταραχή και συνεχιζόμενη ύφεση. Επομένως, η Βρετανία θα δει να σταθεροποιείται η οικονομία και το νόμισμά της έναντι της ΕΕ, που θα δει να ενισχύεται η υποχώρηση της οικονομίας και του ευρώ. Η φυγή κεφαλαίων από το αποθεματικό ευρώ θα είναι τέτοια, που είναι αμφίβολο αν η ΕΚΤ θα μπορεί να το σταθεροποιήσει έναντι του δολαρίου στο σημερινό επίπεδο. Ακόμη και με τη συνδρομή της αμερικανικής Fed.

Κι ενώ οι ανυπόστατες κασσανδρικές προφητείες περί μακρόχρονης αβεβαιότητας για τη Βρετανική οικονομία σε περίπτωση εξόδου από την ΕΕ δίνουν και παίρνουν προκειμένου να τρομοκρατηθεί ο μέσος Βρετανός ψηφοφόρος, αλλά και οι υπόλοιποι λαοί της Ένωσης που αρχίζουν να σκέφτονται την έξοδο, τα στοιχεία λένε μια άλλη ιστορία. Το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 5% κατά τους τρεις μήνες μέχρι τον Απρίλιο, στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2005, δήλωσε την Τετάρτη η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία στο Λονδίνο. Ο αριθμός των ανθρώπων στην εργασία αυξήθηκε κατά 55.000 στα επίπεδα ρεκόρ των 31,6 εκατ.

Ο λόγος είναι απλός. Οι πιέσεις στις αμοιβές χαλάρωσαν με το βασικό μισθό να αυξάνεται. επίσης το υψηλότερο. Ο βασικός μισθός αυξήθηκε κατά 2,3% από 2,2% το πρώτο τρίμηνο. Μόνο τον Απρίλιο, το ποσοστό αυξήθηκε στο 2,5% από 1,9% το Μάρτιο, αντανακλώντας εν μέρει την εισαγωγή ενός υψηλότερου κατώτατου μισθού.

Όταν ο Κάμερον εισήγαγε National Living Wage την 1η Απριλίου 2016, το οποίο απαιτούσε από τους εργοδότες να καταβάλλουν στους εργαζομένους άνω των 25 ετών τουλάχιστον £7,20 ανά ώρα, οι περισσότεροι προέβλεπαν καταστροφή με την ανεργία να αυξάνει. Στην πράξη αποδεικνύεται ότι ο μισθός και η άνοδός του δεν συνδέεται με την αύξηση της ανεργίας, όπως ισχυρίζεται η οικονομική θεολογία της αγοράς, αλλά με την αύξηση της απασχόλησης και μάλιστα στην πραγματική οικονομία.

Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει μια οικονομία που διαθέτει το δικό της νόμισμα και τη δυνατότητα να ασκεί εθνικές πολιτικές υπέρ των αμοιβών και της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Πώς είναι δυνατόν να μιλά κανείς για μακρόχρονη αβεβαιότητα μιας τέτοιας οικονομίας; Ιδίως όταν μιλάμε για μια οικονομία με το εκτόπισμα της βρετανικής. Μόνο οι κατ’ επάγγελμα απατεώνες της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και των χρηματαγορών.

Posted in: πολιτική