Ονομάστηκε
το «ντέρμπι της χρονιάς», θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί και «το
ντέρμπι των απατεώνων», αφού οι δύο πρωταγωνιστές αντάλλαξαν
«φιλοφρονήσεις», μεταξύ των οποίων το «απατεώνας» ήταν μάλλον η πιο
ελαφριά. Αναφερόμαστε, φυσικά, στο ποδοσφαιρικό παιχνίδι ΑΕΚ-
Ολυμπιακός, δηλαδή μια αναμέτρηση μεταξύ δύο ανωνύμων εταιρειών, όπως θα
λέγαμε για μια αναμέτρηση «Σκλαβενίτη»- «Βερόπουλου». Ή μήπως υπάρχει
καμιά διαφορά ως προς τη φύση μιας Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας
(ΠΑΕ) και μιας άλλης, οποιασδήποτε, Ανώνυμης Εταιρείας (Α.Ε); Πουθενά αλλού, στον «πολιτισμένο» ποδοσφαιρικό κόσμο, δεν παρατηρείται αυτό που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δηλαδή, το παιχνίδι, το θέαμα, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές (ποδοσφαιριστές- ομάδες), να επισκιάζονται από το «ξεκατίνιασμα» των προέδρων και των παραγόντων των ΠΑΕ. Άλλο ένα γνώρισμα του στρεβλού τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε ο επαγγελματικός αθλητισμός στη χώρα μας.
Έτσι, τα παιχνίδια Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού, μετατρέπονται σε αναμετρήσεις Αλαφούζου- Μαρινάκη, τα παιχνίδια ΑΕΚ- ΠΑΟΚ σε κόντρα Μελισσανίδη- Σαββίδη, και πάει λέγοντας…
Τι κρίμα! Σε πιάνει θλίψη, το λαϊκότερο και δημοφιλέστερο άθλημα να βρίσκεται στα χέρια «μαφιόζων», με, ότι αυτό συνεπάγεται.
Είναι όμως και αυτά, τα χιλιάδες παιδιά, κυρίως φτωχά και άνεργα, που θέλουν να έχουν την ταυτότητα του οπαδού της ομάδας τους και δεν καταλαβαίνουν ότι οι «αρχηγοί» τους είναι υπάλληλοι του αφεντικού της κάθε ΠΑΕ. Φωνάζουν, καταστρέφουν, δέρνουν, μαχαιρώνονται και στο τέλος, επιστρέφουν σπίτι τους υπερήφανοι που πολέμησαν για την… ομάδα τους και κοιμούνται ήσυχοι, νηστικοί τις περισσότερες φορές.
Ασφαλώς, το εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο είναι ένα κομμάτι του καθρέφτη της σημερινής κοινωνίας. Έτσι έχουν σήμερα τα πράγματα.
Αυτά τα παιδιά λοιπόν είναι ο «στρατός» των ιδιοκτητών των ΠΑΕ για την υποστήριξη των πάσης φύσεως επιχειρηματικών συμφερόντων τους, νόμιμων, ή παράνομων.
Σκεφθείτε όμως ότι την ώρα που γίνεται το «έλα να δεις» στην περιοχή μας, με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, με τον πόλεμο στη Συρία, με την ανεργία, τη φτώχεια, την πείνα, αυτό το κομμάτι της νεολαίας ασχολείται με το αν έχει δίκιο ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδη, ο Μποροβήλος και τα άλλα αφεντικά των ΠΑΕ… Με δυο λόγια, «βούτυρο στο ψωμί» του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Μόνο που, όταν γίνει το πρώτο «μπραφ» αυτοί οι κύριοι θα μπουν στα ιδιωτικά τους αεροπλάνα και θα την «κάνουν» για Καραϊβική, Μπαχάμες και άλλας εξοχάς… Οι άλλοι, θα τους κουνάνε το μαντίλι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου