Εγώ, πατέρας ενός θύματος, δεν θα πάω στο Invalides
Η κόρη μου σκοτώθηκε στο Μπατακλάν στις 13 Νοεμβρίου. Ήταν 17 χρονών. Δεν θα παρευρεθώ στην εκδήλωση μνήμης για τα θύματα στις 10.30 στο Invalides, γιατί θεωρώ ότι το κράτος και οι τελευταίοι ηγέτες του φέρουν τεράστια ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη.
Μια καταστροφική πολιτική έχει εφαρμοστεί από την Γαλλία στην Μέση Ανατολή εδώ και πολλά χρόνια. Ο Σαρκοζί συνέβαλε καθοριστικά στην πτώση του καθεστώτος του Καντάφι στέλνοντας γαλλικά στρατεύματα στην Λιβύη, κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που απαγόρευαν κάθε παρέμβαση στο συγκεκριμένο έδαφος. Επιπλέον, αποδεικνύεται από πολλές πηγές της εποχής ότι είχε δοθεί ιδιαίτερο βάρος στις Ειδικές Δυνάμεις και αυτές είχαν δραστηριοποιηθεί στα εδάφη αυτά. Η Λιβύη δεν ήταν εχθρός της Γαλλίας, ο Σαρκοζί υποδέχτηκε τον Καντάφι με τις τιμές ενός αρχηγού κράτους- τελικά, όμως, από τότε αυτή η χώρα μετατράπηκε σε έναν χαωτικός εφιάλτης όπου ελεύθερα κυκλοφορούν στρατεύματα και μαχητές. ADVERTISEMENT
Ο Ολάντ και ο Φαμπιούς, στην συνέχεια, εργάστηκαν σκληρά εναντίον του Bachar Al-Assad, ωθώντας ακούραστα τις δυτικές δυνάμεις σε στρατιωτική παρέμβαση για την ανατροπή του συριακού καθεστώτος, ενώ η Συρία δεν ήταν εχθρός της Γαλλίας. Οι προγραμματισμένες επιδρομές ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή, αφού ο Μπαράκ Ομπάμα αρνήθηκε να εμπλέξει τις ΗΠΑ σ’ αυτήν την περιπέτεια.
Αυτή η εμπλοκή της Γαλλίας σε εσωτερικά κυριαρχικά ζητήματα άλλων χωρών έγινε με το επιχείρημα ότι οι ηγέτες της Συρίας και της Λιβύης σφαγιάζαν τους ανθρώπους τους. Σίγουρα. Όπως ο Σαντάμ Χουσείν και ο Μουαμάρ Καντάφι, έτσι και ο Bachar al- Assad είναι ένας απαίσιος δικτάτορας του χειρίστου είδους. Ωστόσο, δεν είναι περισσότερο αποτρόπαιος από εκείνους που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία στο Κατάρ και στην Σαουδική Αραβία, με τους οποίους η Γαλλία διατηρεί άριστες διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις, και οι οποίοι έχουν χρηματοδοτήσει το ISIS (Daesh). Αυτή η διάβρωση των πολιτικών ικανοτήτων είναι δραματική για την χώρα μας. Οι προηγούμενοι πρόεδροι ενήργησαν με απίστευτη ελαφρότητα, θέτοντας μόνον βραχυπρόθεσμους στόχους. Ωστόσο, η πτυχή αυτή δεν σχετίζεται μόνον με την ευθύνη του πολιτικού κόσμου.
Εδώ και πολλές δεκαετίες, η Δημοκρατία έχει αφήσει να αναπτυχθούν ζώνες απελπισίας, τις οποίες ο φιλόσοφος Jean-Paul Dollé, με την ακρίβεια που τον χαρακτηρίζει, ονομάζει «το έδαφος του τίποτα». Μια απάνθρωπη αστυφιλία, χωρίς μέρη αναψυχής, κουλτούρας/ καλλιέργειας, χωρίς να έχουν δοθεί στα σχολεία τα μέσα για να ανταποκριθούν στις ανάγκες που προκύπτουν, μια αστυφιλία στην οποία κανένα συναίσθημα ανθρωπισμού και κανένας αληθινός πολίτης δεν μπορεί να εκκολαφθεί. «Πόλεις κοιτώνες», «ευαίσθητες γειτονιές», οι όροι έχουν εξελιχθεί, αλλά το πρόβλημα παραμένει και οι πολιτικοί το αντιμετωπίζουν πάντα με αδιαφορία. Ο Ρειμόντ Μπαρ υποσχέθηκε ότι θα σταματήσει η φυσική και κοινωνική υποβάθμιση των μεγάλων πόλεων. O Μπερνάρ Ταπί έγινε υπουργός της πόλης, ο Σαρκοζί ανακοίνωσε ένα σχέδιο Μάρσαλ για τα προάστια και διόρισε την Fadela Amara γραμματέα του κράτους, επιφορτισμένη με την άσκηση πολιτικής για την πόλη. Ο Patrick Kanner βρίσκεται σήμερα εκεί και συνεχίζει τα 40 χρόνια αποτυχίας.
Το διαζύγιο ανάμεσα στους Γάλλους και τους ηγέτες τους έχει επιτευχθεί, το κοινωνικό συμβόλαιο έχει σπάσει, το χάσμα μεταξύ του λαού και της ελίτ διευρύνεται όλο και περισσότερο. Οι σημαντικές παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών, που ψηφίστηκαν με μεγάλη βιασύνη από την Εθνοσυνέλευση, δεν θα λύσουν τίποτα. Η ακροδεξιά θα μπορεί πάντα να πλειοδοτεί και οι δολοφόνοι θα μπορούν να διασχίζουν τα σύνορα.
Η Γαλλία είναι ανίκανη να προτείνει ένα μέλλον στην νεολαία της, η Ευρώπη είναι ανίκανη να ξεπεράσει την σημερινή της στασιμότητα στον φιλελευθερισμό. Οι εκλεγμένοι μας είναι ανίκανοι να προτείνουν ένα πολιτικό όραμα. Οι διανοούμενοί μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι ανίκανοι να βγουν από την μιντιακή τους κατάσταση και την προβολή που αυτή τους χαρίζει. Είμαι συγκλονισμένος από την κατεστραμμένη μου χώρα και είμαι κατεστραμμένος από τον θάνατο της κόρης μου.
πηγή: huffingtonpost.fr
πηγή: huffingtonpost.fr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου