25 Νοε 2015

Οι αδίστακτες ελίτ κατασκευάζουν τους νέους εχθρούς

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.”
                                                                                                             Κ. Π. Καβάφης
του system failure
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAcypIq4LHGwUkG5dCeBKHgikt9vbZNbwrqmlAv08hir22y7h7FQL2StP2lbxSxZLfuhafTNJEWC8VXWWxSJHhr_98iINutDAVpLS6zWRoo50lT4iB_FPi8JUokOKozFLnD0PkLnnU0BpE/s1600/Inequality.pngΠώς συνδέονται οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι με την Ελλάδα και την κατεστραμμένη της οικονομία; Η πιο προφανής απάντηση που θα έδινε κάποιος, είναι ότι η Ελλάδα αδυνατεί να ελέγξει αποτελεσματικά τα κύματα των προσφύγων μέσα στα οποία διεισδύουν τζιχαντιστές και από κει στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλά υπάρχει ένας βαθύτερος συσχετισμός μεταξύ των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη και της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας ως αποτέλεσμα του Ελληνικού νεοφιλελεύθερου πειράματος.
Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, κυρίως τις δεκαετίες του 50, 60 και 70, οι Δυτικές ελίτ είχαν στη διάθεσή τους έναν έτοιμο και χρήσιμο εχθρό, αυτόν του Σοβιετικού Κομμουνισμού. Ο εχθρός αυτός ήταν απαραίτητος προκειμένου να επιδεικνύεται ως παράδειγμα προς αποφυγή και να αναδεικνύεται η υποθετική υπεροχή του Δυτικού τρόπου ζωής. Ένας τρόπος ζωής που βασίστηκε στις πολυδιαφημισμένες ατομικές ελευθερίες, την απεριόριστη οικονομική δραστηριότητα και την μαζική κατανάλωση.
Οι επιχειρήσεις προβοκάτσιας που οργανώνονταν κυρίως από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στην Ευρώπη (Gladio στην Ιταλία, Κόκκινη Προβιά στην Ελλάδα κ.λ.π.), είχαν ως στόχο τον αποκαλούμενο Αριστερό εξτρεμισμό και απώτερο σκοπό να στρέψουν την κοινή γνώμη κατά οποιουδήποτε τολμούσε να αμφισβητήσει την Δυτικοποίηση της Ευρώπης. Με αυτό τον τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, δεν υπήρχε πια το αντίπαλο δέος. Η Δύση έπαιζε μόνη της το παιχνίδι στην παγκόσμια αρένα. Το τραπεζικό-κορπορατικό κατεστημένο ήταν ελεύθερο να διεξάγει πολέμους οπουδήποτε και οποτεδήποτε, προκειμένου να εκτοξεύσει τα κέρδη του. Όλοι φαινόταν να είναι ευχαριστημένοι (εκτός από εκείνους που κατέστρεψαν οι πόλεμοι της Δύσης), μέσα από την οικονομία της φούσκας και την πλασματική ευημερία. Αλλά δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ, ως συνήθως.
Μετά την μεγάλη οικονομική κρίση του 2008, τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Το Δυτικό νεοφιλελεύθερο κατεστημένο χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να επιβάλλει τις νέες συνθήκες. Καθώς οι ελίτ σπάνε το κοινωνικό συμβόλαιο, η ανάγκη για περισσότερα μέτρα καταστολής μέσα στις αυξανόμενα στρατιωτικοποιημένες Δυτικές κοινωνίες, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Αλλά ο παλιός εχθρός δεν υπήρχε πια. Έπρεπε να κατασκευαστεί ένας νέος. Οι νέοι βάρβαροι έκαναν το θεαματικό τους ντεμπούτο το πρωί της Τρίτης, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Αυτό ήταν ότι χρειάζονταν οι ελίτ για να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας με τον πόλεμο στο Ιράκ.
Η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, η πρωτοφανής ανεργία, οι δραματικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας στο Ελληνικό πείραμα, δεν αποτελούν αστοχίες. Είναι το νέο μοντέλο που έχει σχεδιαστεί με επιμέλεια για να εφαρμοστεί σε ολόκληρη τη Δύση. Πώς θα μπορούσαν οι Δυτικές κοινωνίες να ανεχθούν τόσο δραματικές αλλαγές ενάντια σε όλα όσα κατέκτησαν με τόσες θυσίες στο παρελθόν; Η απάντηση είναι απλή: οι ελίτ έπρεπε να κατασκευάσουν ένα νέο μπαμπούλα, πιο τρομακτικό από οποιονδήποτε άλλο στο παρελθόν.
Πώς, λοιπόν, οι βάρβαροι τζιχαντιστές γίνονται χρήσιμοι και απαραίτητοι για τις ελίτ στην εποχή μας; Τουλάχιστον με τρεις τρόπους:
Πρώτον: αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από τον αληθινό εχθρό, που είναι οι ίδιες οι ελίτ, οι οποίες είναι αποκλειστικά υπεύθυνες τόσο για τους πολέμους και το χάος στη Μέση Ανατολή, όσο και για τις νέες συνθήκες που απορρέουν από το Ελληνικό πείραμα.
Δεύτερον: γίνονται το πρόσχημα για περισσότερα μέτρα καταστολής μέσα στις Δυτικές κοινωνίες, χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση, προκειμένου να δικαιολογηθεί η εξάλειψη των - πολυδιαφημισμένων κατά το παρελθόν - ατομικών ελευθεριών. Σταδιακά, κανένας δεν θα μπορεί να διαδηλώνει ενάντια στη λιτότητα, καθώς αυτό θα απαγορεύεται στο όνομα της ασφάλειας από τρομοκρατικές επιθέσεις.
Τρίτον: αυξάνουν τη δύναμή τους οι ακραίοι εθνικιστές και φασίστες. Αυτοί που αποτελούν ένα ακόμη χρήσιμο εργαλείο για τις ελίτ και το χρησιμοποιούν κάθε φορά που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή από πάνω τους. Στην συγκεκριμένη περίοδο είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι καθώς είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν τη βρόμικη δουλειά, δηλαδή να διώξουν το "περιττό φορτίο" των χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων, αλλά, και να αντιμετωπίσουν την Αριστερή απειλή που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια για την επιβολή των νέων συνθηκών.
Οι Ευρωπαίοι πρέπει να αποσπαστούν από τον πραγματικό πόλεμο και να στραφούν εναντίον των Μουσουλμάνων.
Επιπλέον, οποιοσδήποτε θα τολμούσε να αμφισβητήσει τις νέες συνθήκες, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την προπαγάνδα των παπαγάλων του συστήματος, οι οποίοι θα είχαν στη διάθεση τους έτοιμη την στερεότυπη απάντηση: αυτό είναι ότι καλύτερο μπορούμε να έχουμε. Αποδεχθείτε τις νέες συνθήκες, ή, σας περιμένει το χάος. Στην ουσία, πρόκειται για μια έμμεση απειλή: αν δεν κάτσετε φρόνιμα σας περιμένει ο μπαμπούλας του ISIS.
Σε μια ακραία έκδοση του "θαυμαστού καινούργιου κόσμου" που προετοιμάζεται στο άμεσο μέλλον, ερήμην μας, δεν θα επιτρέπεται ούτε καν να του ασκούμε κριτική, ή, να τον αμφισβητούμε. Η δικαιολογία θα είναι πάντα η ίδια: η κριτική μπορεί να παρακινήσει τους εξτρεμιστές σε νέες τρομοκρατικές ενέργειες ...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More