Σαμαράς ο “Έρχονται Επενδύσεις”: η ανάπτυξη του τεμπέλη και τα μοιραία αποτελέσματά της…

του Ευάγγελου Αχιλλόπουλου

Για να πετύχεις ανάπτυξη σε μια χώρα, υπάρχουν δυο τρόποι. Ο ένας τρόπος είναι να δουλέψουν οι άνθρωποι της χώρας αυτής, δημιουργώντας με ιδία μέσα αξία, και ο άλλος είναι να περιμένεις να σε σώσουν (να σου δώσουν δουλειές) οι ξένοι επενδυτές.

Οι πρώτη επιλογή ονομάζεται οργανική ανάπτυξη. Η δεύτερη επιλογή είναι εξωγενής ανάπτυξη, ή η ανάπτυξη του τεμπέλη, ή ακόμα καλύτερα η ανάπτυξη του επικοινωνιολόγου. 

 

Μόνο η πρώτη επιλογή μπορεί να υποστηρίξει την ευμάρεια μιας χώρας και των πολιτών της. Η δεύτερη επιλογή από την φύση της δεν παράγει προστιθέμενη αξία για τους πολίτες της χώρας. Γιατί όποιος επενδύει από το εξωτερικό στην χώρα το κάνει για να βγάλει κέρδη *έξω* από την χώρα. Τόσο απλά. Αυτό το κάνει με πάρα πολλούς τρόπους, με τον καλύτερο το λεγόμενο price transfer.

Ένα παράδειγμα.
Η προστιθέμενη αξία του τουριστικού προϊόντος (τζίρος/διανυκτερεύσεις) τα χρόνια του μνημονίου έχει πέσει σταδιακά περίπου 7% και η τάση είναι να πέσει και άλλο (δείτε το γράφημα, προσέξτε με τι ρυθμό ανεβαίνουν οι διανυκτερεύσεις). 

 

Ο τρόπος που γίνεται η ανάπτυξη έχει πολύ μεγάλη σημασία. Το All Inclusive, η πώληση των φιλέτων και των διαλυμένων τουριστικών επιχειρήσεων σε ξένα συμφέροντα κάθε άλλο παρά ανάπτυξη είναι.

 

Πως; Πολύ απλά ένας ξένος επενδυτής έχει μια εταιρεία (Α) στα Kayman Islands. Πουλάει η ελληνική εταιρεία του (Β), που κατέχει την ξενοδοχειακή μονάδα, με ένα συμβόλαιο στο κόστος όλη την χωρητικότητα του ξενοδοχείου στην εταιρεία του (Α). Στην συνέχεια η εταιρεία (Α) πουλάει τα πακέτα στους ξένους τουρίστες, παρακράτα όλο το κέρδος αφορολόγητο και φέρνει στην Ελλάδα μόνο το κόστος. Αποτέλεσμα στην Ελλάδα οι φόροι που πληρώνει η εταιρεία (Β) να είναι σχεδόν μόνο ο φόρος μισθωτών και οι ασφαλιστικές εισφορές. Και αυτός όμως ο φόρος/εισφορές, με τις εταιρείες που εισάγουν εργαζόμενους όπως π.χ. από την Ρουμάνια, δεν μένει καν στην χώρα μας…
Είναι κατανοητό πως ο ξένος επενδυτής το μόνο που ΔΕΝ τον νοιάζει είναι το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα… Το μόνο που νοιάζει τον ξένο επενδύτη είναι να έχει ιδιοκτησία τον αιγιαλό και να ψωνίσει τζάμπα τα ξενοδοχειακά ακίνητα.
Αυτή η παθητική ανάπτυξη είναι η λάθος επιλογή για την χώρα. Η παθητική ανάπτυξη είναι ότι ποιο εύκολο για ένα πολιτικό. Η ενεργητική ανάπτυξη προϋποθέτει ενεργές πολιτικές στήριξης της οργανικής ανάπτυξης. Η ενεργητική ανάπτυξη προϋποθέτει ο πολιτικός να ΔΟΥΛΕΨΕΙ! Κάτι που κανείς ΔΕΝ έχει κάνει μέχρι τώρα. Μας πουλάνε επικοινωνία. Σαν νέος που επιχειρώ τόσα χρόνια είμαι πλέον βέβαιος πως μας δουλεύουν. Περιμένω να δω κάτι που να μας αφορά. Μέχρι σήμερα μάταια.
Το τελευταίο επεισόδιο της επικοινωνιακής ανάπτυξης που ζούμε είναι το νέο, νέο, νέο, νέο ταμείο στο Λουξεμβούργο που ξανά και μετά ξανά θα περάσουν όλα από τις ίδιες τράπεζες που έχουν πνίξει τα Jeremy, το ΕΤΕΑΝ και το ΤΕΠΙΧ…

Και σε λίγο θα είναι το νέο, νέο ΤΟΝΕΟ με τους ίδιους ανθρώπους που βάραγαν μύγες 13 χρόνια… 

Και μετά θα είναι οι νέες, νέες, νέες θερμοκοιτίδες από τους ίδιους που τις έχουν τόσα χρόνια… και φυσικά όλα αυτά με το ανάλογο επικοινωνιακό “αφήγημα”… οι προτάσεις του Ισραήλ… 

Από το 1990… 

Τότε που ούτε καν ίντερνετ υπήρχε… Είναι που έλεγα πως η βλακεία τους θα έχει κάποιο όριο…
Αν αυτά που λέω είναι αριστερά τότε μάλλον έχουν έρθει τα πάνω κάτω σε αυτή την κοινωνία…

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ