Το σύστημα του πλανήτη μοιάζει με έναν γιγαντιαίο, ασταθή χάρτινο πύργο, ο οποίος κάποια στιγμή θα καταρρεύσει – ενώ όποιος πιστεύει πως η μεγαλύτερη φούσκα χρέους στην παγκόσμια ιστορία δεν θα εκραγεί, είναι κάτι παραπάνω από αισιόδοξος.
Όπως αναφέρει το Analyst.gr, όταν ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα νιώθει την ανάγκη να προειδοποιήσει τον πλανήτη για την επερχόμενη καταιγίδα, λέγοντας ότι “Έχει φτάσει ο χρόνος για να προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε την επόμενη κρίση”, τότε πολύ δύσκολα μπορεί να παραμείνει κανείς αισιόδοξος – ισχυριζόμενος πως, αφού μέχρι σήμερα δεν συνέβη τίποτα, παρά τις «καταστροφολογίες» και τις προβλέψεις χιλιάδων ειδικών, τότε δεν θα συμβεί ποτέ.
Άλλωστε, σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ασία, στις Η.Π.Α. και στην Αφρική τα προβλήματα επιδεινώνονται συνεχώς – ενώ κανένας δεν γνωρίζει εάν η Δύση «βυθιστεί» στον αποπληθωρισμό ή στον υπερπληθωρισμό. Ενδεχομένως δε, να προκύψει ένας παράδοξος πληθωρισμός κυρίως στις τιμές των τροφίμων, όπως συμβαίνει σήμερα στις Η.Π.Α. (γράφημα) – ο οποίος όμως θα μπορούσε να αποβεί θανατηφόρος για ορισμένες, πολυπληθείς περιοχές του πλανήτη.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς τα συνεχώς κλιμακούμενα γεωπολιτικά προβλήματα στη Μέση Ανατολή, στην κινεζική θάλασσα και στην Ουκρανία – ούτε τις κατηγορίες της Γερμανίας, σε σχέση με την κατασκοπεία της κυβέρνησης της από την υπερδύναμη, η οποία λαμβάνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις.
Τέλος, τις επιθέσεις εναντίον του δολαρίου, όπου η Γαλλία πήρε πρόσφατα τη σκυτάλη από τη Ρωσία και την Κίνα – απειλώντας πως θα αντικαταστήσει το κυρίαρχο αποθεματικό νόμισμα με το ευρώ, στις διεθνείς συναλλαγές της. Σε γενικές γραμμές πάντως, τα σήματα κινδύνου είναι τα εξής:
(α) Η BIS (άρθρο) προειδοποιεί με μία καινούργια μελέτη της, για τη δημιουργία νέων, επικίνδυνων υπερβολών (φούσκες) στα αξιόγραφα – οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν μία επόμενη «βαριά» χρηματοπιστωτική κρίση. Προφανώς η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών γνωρίζει πολύ περισσότερα από όλους τους υπόλοιπους, σε σχέση με το σύστημα – ενώ έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το παρακάτω γράφημα, με τους μετόχους της το 1931.
(β) Η Αργεντινή είναι προ των πυλών της επόμενης χρεοκοπίας της, αφού δεν εξυπηρέτησε μία δόση του χρέους της, ύψους 539 εκ. $ – ενώ έχασε την αγωγή της στο αμερικανικό δικαστήριο, το οποίο αρνείται να αναιρέσει την απόφαση του εναντίον της.
Εάν συμβεί το μοιραίο στη χώρα, ολόκληρη η Λατινική Αμερική και ιδιαίτερα η Βραζιλία θα βυθιστούν στο χάος – με την τελευταία να έχει εκλογές τον Οκτώβρη, όπου η κυβέρνηση της ελπίζει να κερδίσει, εάν βοηθηθεί από την επιτυχή διεξαγωγή των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
(γ) Οι τραπεζικές επιθέσεις στη Βουλγαρία, οι οποίες δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαίες ή ως ένα μεμονωμένο γεγονός (άρθρο) – αφού υποφέρει ολόκληρη η Ανατολική Ευρώπη και εξ αυτής η Αυστρία, καθώς επίσης η Ελλάδα.
(δ) Η κατάρρευση του χρηματιστηρίου του Ντουμπάι, καθώς επίσης η φούσκα ακινήτων στην περιοχή – η οποία υπήρξε «προπομπός» της κρίσης του 2008 (άρθρο).
(ε) Η μείωση στα δάνεια των νοικοκυριών στην Ευρωζώνη, σε επίπεδα ρεκόρ – γεγονός που τεκμηριώνει τους φόβους των εμπορικών τραπεζών, σε σχέση με τις δυνατότητες των καταναλωτών να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους.
(στ) Η αύξηση της ανεργίας στη Γαλλία, η οποία αντιμετωπίζει αφενός μεν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, αφετέρου πολιτικά – με την ακροδεξιά να πλειοψηφεί και τον πρώην Γάλλο πρόεδρο να κατηγορείται από τις δικαστικές αρχές.
(ζ) Οι μηδενικοί ή αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες – στην Ιταλία (0,1%), στη Γαλλία (0%), στην Πορτογαλία (-0,7%), στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία κοκ.
(η) Η τεράστια αύξηση στις τιμές καταναλωτή στην Ιαπωνία (πηγή), η μεγαλύτερη των τελευταίων 32 ετών, η ραγδαία μείωση των δαπανών των νοικοκυριών (-8%), τα δίδυμα ελλείμματα και το τεράστιο δημόσιο χρέος της χώρας – τα οποία, σε συνδυασμό με την αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης, οδηγούν την Ιαπωνία στη χρεοκοπία.
(θ) Η υπερχρέωση πολλών αμερικανικών επιχειρήσεων, οι οποίες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν με το δανεισμό τους – επίσης, η ακόμη μεγαλύτερη των κινεζικών εταιρειών (πηγή).
(ι) Οι «πλαστές» εγγυήσεις με χρυσό (πηγή), ύψους περί τα 80 δις $ στην Κίνα – οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα, αφενός μεν στην τιμή του χρυσού, αφετέρου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
(κ) Οι προειδοποιήσεις του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και της ΕΚΤ (άρθρο), καθώς επίσης οι αγωνιώδεις προσπάθειες της κεντρικής τράπεζας να πλημμυρίσει με νέα χρήματα το σύστημα, παράλληλα με τα αρνητικά επιτόκια για τις καταθέσεις των τραπεζών στην ίδια.
(λ) Οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας (άρθρο), οι οποίες δεν έχουν καθόλου μειωθεί – αφού η πολιτική που εφαρμόσθηκε ήταν απολύτως αποτυχημένη.
(μ) Η ύφεση στις Η.Π.Α., με το ρυθμό ανάπτυξης να υποχωρεί σε ετήσια βάση στο -2,9%. Σε επίπεδα δηλαδή πολύ πιο χαμηλά από τις προβλέψεις, τα οποία δεν αιτιολογούνται από τον ψυχρό χειμώνα που προηγήθηκε, όπως αναφέρθηκε – αφού σε μία τέτοια περίπτωση θα συνέβαινε κάτι ανάλογο και στον Καναδά.
(ν) Η τεράστια υπερχρέωση πολλών χωρών στον πλανήτη – με το συνολικό χρέος των Η.Π.Α. στα 60.000 δις $, με το αντίστοιχο του πλανήτη στα 233.000 δις $, με τα παράγωγα των μεγάλων τραπεζών πάνω από τα 700.000 δις $ (75.000 δις $ της Deutsche Bank) κοκ.
(ξ) Η συμμαχία εναντίον τουδολαρίου, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, στην οποία εισήλθε πρόσφατα και η Γαλλία – με τον υπουργό οικονομικών της να δηλώνει ότι, “Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να σκεφθούν, εάν είναι αναγκαίες οι συναλλαγές εντός της Ευρώπης με δολάρια – όπως συμβαίνει στην κατασκευή αεροπλάνων”.
Ο δε πρόεδρος της γαλλικής Total ανέφερε πως δεν διακρίνει κάποια σοβαρή αιτία, λόγω της οποίας οι παγκόσμιες συναλλαγές πετρελαίου θα έπρεπε να γίνονται με δολάρια (πηγή).
Λίγο πιο πριν ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας είχε πει πως η χώρα του εξετάζει τη μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε δολάρια – γεγονός που σημαίνει ίσως ότι, η αντίστροφη μέτρηση για το δολάριο ξεκίνησε ήδη, όπως συνέβη και με τα άλλα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα στο παρελθόν (γράφημα).
Το δολάριο πάντως δεν είναι ανίκητο – θεωρείται δε πολύ πιο αδύναμο, συγκριτικά με τα άλλα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα στην ιστορία. Με δεδομένο όμως το ότι, η αξία του εξαρτάται κυρίως από τη θέση του αυτή, τυχόν απώλεια της θα ήταν θανατηφόρα για τις υπερχρεωμένες Η.Π.Α. – οι οποίες δεν θα μπορούσαν πλέον να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους, τυπώνοντας απλά χαρτονομίσματα, οπότε δεν θα ήταν «άτρωτες» στη χρεοκοπία.
Οι απειλές όμως της Ρωσίας, της Κίνας και της Γαλλίας δεν είναι καθόλου θεωρητικές – οπότε, όταν γίνουν πράξη, θα τελειώσει η βασιλεία του δολαρίου (αν και μάλλον θα αμυνθεί σθεναρά η υπερδύναμη, με όλα τα μέσα που διαθέτει).
Βέβαια, οι Γερμανοί υποθέτουν πως ο έμμεσος στόχος της Γαλλίας είναι η εκτύπωση μεγάλων ποσοτήτων ευρώ, έτσι ώστε να αποδυναμωθεί το νόμισμα και να αυξηθούν οι εξαγωγές της – κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν σε καμία περίπτωση. Εν τούτοις, οι χώρες του Νότου είναι καθαρά υπέρ της λύσης του πληθωρισμού και του αδύναμου ευρώ – γεγονός που θα οδηγήσει την Ευρωζώνη σε νέες συγκρούσεις.
Ολοκληρώνοντας, φαίνεται καθαρά πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη μοιάζει με έναν γιγαντιαίο, ασταθή χάρτινο πύργο, ο οποίος κάποια στιγμή θα καταρρεύσει κάτω από το ίδιο του το βάρος – ενώ όποιος πιστεύει πως η μεγαλύτερη φούσκα χρέους στην παγκόσμια ιστορία δεν θα εκραγεί, είναι κάτι παραπάνω από αθεράπευτα αισιόδοξος.
[Πηγή άρθρου: www.analyst.gr]
[Πηγή: NEWMONEY.GR, 08/07/2014]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου