Συνεπής όσο και προηγούμενες κυβερνήσεις σε λογιστικές ταχυδακτυλουργίες, υπερέχει στα πρωτογενή της πλεονάσματα έναντι άλλων:
Πρωτογενές πλεόνασμα αλητείας, μισανθρωπίας, ψεύδους, κυνισμού.
Μέσα σε μια τετραετία καταφέραμε να ξεπεράσουμε όλους τους στόχους: Κάποτε περιγράφαμε περιφρονητικά τη Βουλγαρία: Σήμερα ο μέσος Βούλγαρος έχει καλύτερους βιοτικούς όρους από το μέσο Έλληνα όσον αφορά τα οικονομικά του.
Αφού λοιπόν περάσαμε σαν σταματημένη την κάποτε καταφρονεμένη Βουλγαρία πάμε ταχύτατα για τη Λατινική Αμερική, με τις παραγκουπόλεις και τις αγεφύρωτες ανισότητες.Για να φτάσουμε εκεί όμως χρειαζόμαστε ένα σούπερ όχημα, ένα σπορ αμάξι ένα σούπερκαρ. Μια Φεράρι.
Έτσι η κυβέρνηση χαρίζει κατασχεμένες Φεράρι σε πολίτες που μετέχουν στις αντίστοιχες κληρώσεις μέσω αποδείξεων δαπανών. Αυτά είναι: Η φτώχια θέλει καλοπέραση.
Δεν το κάνει για τους φτωχούς. Το κάνει για τις καημένες τις Φεράρι, να μη σαπίζουν στις αποθήκες του ΟΔΔΥ.
Καπιταλισμός Λόττο, για Λωτοφάγους.
Η «κυβέρνηση» δίνει προεκλογικά δίνει ότι έχει: πολιτική αλητεία, εξαπάτηση, εμπαιγμό.
Το ρεάλιτι σόου «ας τον φτωχό στη μοίρα του», γιατί η πολιτική έχει καταντήσει ένα φτηνό ρεάλιτι σόου, δίνει στους τυχερούς μέρισμα πρωτογενούς πλεονάσματος και Φεράρι. Μόνο για τους τυχερούς.
Και φυσικά η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει στο λαό αυτά που δεν έχει: Αξιοπρέπεια, τσίπα, όραμα και μέλλον.
Για αυτό τους δίνει Φεράρι.
Μπορεί λοιπόν το ελληνικό όνειρο να δολοφονήθηκε το αμερικανικό όμως καλά κρατεί στα σάπια μυαλά των κυβερνώντων.
Μόνο αμερικανοκίνητες χούντες στη Λατινική Αμερική είχαν τέτοιο θράσος να εμπαίζουν τόσο ξεδιάντροπα το λαό τους.
Οι ξεπεσμένοι γόνοι της βλαχοαριστοκρατίας του παρελθόντος που μας κυβερνούν σήμερα δείχνουν ξεκάθαρα το πόσο αντικοινωνικά τομάρια είναι.
Μπροστά τους, η Μαρία Αντουανέτα φαινόταν ουμανίστρια.
Κάποτε, όταν της διαμαρτυρήθηκαν πως ο λαός δεν έχει ψωμί ο θρύλος θέλει την Βασίλισσα της Γαλλίας να απαντά «ας φάνε παντεσπάνι», τόσο μακριά ήταν από τη λαϊκή πραγματικότητα και την απελπισία του καθημερινού άκαρπου μόχθου.
Σήμερα όταν διαμαρτύρονται στον Σαμαρά πως ο λαός δεν έχει να φάει, απαντά νοητά «ας δώσουνε τις αποδείξεις του σούπερ μάρκετ για να πάνε με φεράρι στα συσίτια της Εκκλησίας», γιατί, πώς να το κάνουμε, πολλοί ακροδεξιοί θεομπαίχτες είναι και παιδιά της εκκλησίας.
Όταν λοιπόν ο εξουσιαστής δεν πάει στο λαό, πάει ο λαός στον εξουσιαστή. Και μετά ο εξουσιαστής πάει από κει που ήρθε, στο διάολο δηλαδή.
Όταν ο λαός πήγε στη Μαρία Αντουανέτα, δεν έπεσε μόνο το τουπέ της. Αργότερα θα έπεφτε και το κεφάλι της.
Τα τελευταία της λόγια ήταν προς τον δήμιο της που του πάτησε κατά λάθος το πόδι: «Συγχωρέστε με κύριε».
Συγχωρεμένος να είσαι Αντωνάκη. Που μας τσαλαπάτησες τη ζωή. Αλλά δεν έπρεπε να μας πατήσεις τον κάλο.
Είναι δεδομένο ότι η κεφαλή της πολιτικής ηγεσίας στη χώρα πρέπει να απομακρυνθεί.
Κύριοι της ξεδιάντροπης εξουσίας:
Μήπως θα μας πείτε να καταδικάσουμε και τη Γαλλική επανάσταση; Από όπου και αν αυτή προέρχεται;
Ή μήπως την επανάσταση του 21; Από όπου και αν αυτή προέρχεται;
Όταν οι Γάλλοι βροντοκραυγάζαν και διεκδικούσαν «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη» δεν εννοούσαν την ισότητα ανάμεσα στην αδερφότητα των Ελευθέρων αγορών.
Ξεφτιλίσατε τη Δημοκρατία.
Πουλάτε τρέλα και χαρίζετε απλόχερα φτώχια και Φεράρι.
Τις Φεράρι μπορεί να της βάλετε εκεί που ξέρετε.
Μπροστά στο μεγάλα ονόματα της μακραίωνης αρχαίας και νεώτερης ιστορίας.
Τον Φεραριστοτέλη
Τον Φεραρη Βελουχιώτη.
Εμάς, Φερ-άρια φυλή δε θαμας κάνετε γελοία ανθρωπάρια.
Επειδή καταδικάζετε και τον αντιδικτατορικό αγώνα από όπου κι αν προέρχεται, είναι καιρός να ξανακουστεί ένα από τα κυρίαρχα συνθήματα της εποχής που ξεχάστηκε γιατί δεν εγκρίθηκε από την αριστερή νομενκλατούρα:
«Κάτω ο Τύραννος»
Κάτω, ο τύραννος. Και οι Έλληνες ξέρουν ποιους τους τυραννάει.
Συγχωρημένος να σαι Αντωνάκη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου