Ο Κίπλινγκ γεννήθηκε το 1865 στη Βομβάη της Βρετανικής Ινδίας από τους Τζον Λόκγουντ Κίπλινγκ και Άλις Μακντόναλντ δύο εξαιρετικά δραστήριους ανθρώπους. Ο πατέρας του ήταν γνωστός γλύπτης και εργαζόταν ως καθηγητής αρχιτεκτονικής γλυπτικής στη Βομβάη ενώ η μητέρα του ήταν ένα σπινθηροβόλο πνεύμα από καλή οικογένεια που είχε άλλες τρεις αδερφές που έκαναν εξαιρετικά επιτυχημένους γάμους με αποτέλεσμα ο Κίπλινγκ να έχει συγγενείς τους ζωγράφους Έντουαρντ Μπερν – Τζόουνς και Έντουαρντ Πόυντερ, ενώ ο πρώτος του ξάδερφος Στάνλεϊ Μπάλντουιν εκλέχθηκε 3 φορές πρωθυπουργός με το Συντηριτικό Κόμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο ανάμεσα στο 1920 και το 1930.
Μέχρι την ηλικία των έξι ετών ο Κίπλινγκ έμενε μαζί με τους δικούς του αλλά σύντομα τα πράγματα θα άλλαζαν καθώς όπως συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια ο ίδιος και η μικρότερη αδερφή του Άλις στάλθηκαν στο Πόρττσμουθ της Αγγλίας στο σπίτι του εμπορικού ναυτικού Πριζ Άγκαρ Χόλογουεϊ. Δυστυχώς, τα παιδιά διέμειναν με την οικογένια τα επόμενα έξι χρόνια και τα βιώματα που είχαν αποτυπώθηκαν για πάντα στην ψυχή του Κίπλινγκ. Η οικογένεια συχνά τα εκφόβιζε και τα κακομεταχειριζόταν ενώ η μικρή του αδερφή τύχαινε ελάχιστα καλύτερης αντιμετώπισης καθώς την προόριζαν για νύφη για το νεαρό γιο τους.
Η μόνη όαση στην εξάχρονη φυλακή του αποτελούσαν οι μηνιαίες διακοπές του στο σπίτι των θείων του στο Λονδίνο κάθε Χριστούγεννα. Το 1877 η μητέρα του θα τους έπαιρνε οριστικά από το σπίτι των Χόλογουεϊ και τον επόμενο χρόνο ο νεαρός Κίπλινγκ θα ξεκινούσε να παρακολουθεί ένα στρατιωτικό κολέγιο στο Ντέβον όπου αρχικά αν και είχε δυσκολίες να προσαρμοστεί τελικά απέκτησε φίλους και οι εμπειρίες του θα τον ενέπνεαν για τις ιστορίες του στο βιβλίο Εταιρεία Στάλκι και Σία.
Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο και αφού τα οικονομικά της οικογένειας δεν ήταν ικανοποιητικά για να τον στείλουν στο Πανεπιστήμιο, ο Ράντγιαρντ έπιασε δουλειά ως βοηθός συντάκτη σε μία τοπική εφημερίδα στη Λαχόρη με τη βοήθεια του πατέρα του και γύρισε στην Ινδία.
Η δουλειά του σύντομα θα τον έστρεφε σε αυτό που πάντα πιθανότατα γνώριζε ότι προοριζόταν. Την συγγραφή, την ποίηση και τη λογοτεχνία. Το 1886 θα κυκλοφορούσε και η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Επαρχιακά Τραγούδια ενώ άρχισε να δημοσιεύει στην εφημερίδα που συνεργαζόταν και μυθιστορήματα. Οι ιστορίες του αγαπήθηκαν από το κοινό και ήδη από τα 20 του άρχισε να ακούγεται στους συγγραφικούς κύκλους σε Ινδία και Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι λογοτεχνικές του περιπέτειες μόλις ξεκινούσαν και τα ταξίδια που θα έκανε θα γέμιζαν τα χαρτιά του με άπειρες ιστορίες. Το 1887 θα αποδεχόταν τη θέση στην εφημερίδα Pioneer στο Αλλαχαμπάντ, ενώ παράλληλα δεν θα σταματούσε να γράφει μετά μανίας. Εξέδωσε μέσα σε ένα χρόνο έξι διηγηματικές συλλογές στις οποίες περιέλαβε 41 ιστορίες. Η παραγώγικότητά του ήταν πάντα αξιοσημείωτη.
Μετά την απόλυσή του από την Pioneer επάνω σε μία διαφωνία, ο Κίπλινγκ έφυγε για το Λονδίνο αφού πούλησε τα δικαιώμα 6 συλλογών του έναντι κάποιου ποσού ώστε να συλλέξει χρήματα για το ταξίδι του και να καταφέρει να κάνει το ξεκίνημα μίας νέας αρχής. Πριν καταλήξει στο Λονδίνο ταξίδεψε σε μέρη που ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να επισκεφθούν. Πήγε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Σιγκαπούρη, στην Ιαπωνία, σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ, στον Καναδά για να καταλήξει στο Λίβερπουλ σημειώνοντας επιτυχία από την αρχή της καριέρας του, ενώ αργότερα ύστερα από έναν νευρικό κλονισμό θα επισκεπτόταν μετά από παρότρυνση των γιατρών, τη Νότιο Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Στο Λονδίνο ο Κίπλινγκ έστησε πραγματικά τη ζωή του. Πολλές από τις ιστορίες του δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά ενώ γνώρισε και την σύζυγό του Κάρολιν Σταρ Μπαλεστιέρ, η οποία ήταν αδερφή του πολύ καλού του φίλου Μπαλεστιέρ που έχασε από τύφο.
Μετά τον γάμο τους το ζευγάρι ταξίδεψε στην Αμερική όπου και παρέμεινε για τέσσερα χρόνια. Εκεί ο Κίπλινγκ θα έγραφε μερικά από τα πιο σημαντικά του έργα ανάμεσα στα οποία τα Βιβλία της Ζούγκλας, το μυθιστόρημα Δαίμονες των Κυμάτων και την ποιητική συλλογή Επτά Θάλασσες. Αν και η ζωή του στο Βερμόντ των ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα απολαυστική η επιστροφή του ζευγαριού στην Αγγλία μαζί πλέον με την κόρη που απέκτησαν έγινε ύστερα από την αγγλοαμερικανική διαμάχη σχετικά με τη Βρετανική Γουιάνα που ανησύχησε την οικογένεια του Κίπλινγκ αλλά και τις οικογενειακές διαμάχες της συζύγου του με τον έτερο αδερφό της Μπίτι Μπαλεστιέρ.
Από το 1896 έως το 1898 ο Κίπλινγκ έμεινε στο Ντέβον ενώ εξέδωσε τα ποιήματά του Recessional και The White Man’s Burden τα οποία προκάλεσαν πολλές αντικρουόμενες απόψεις για το αν πρόκειται για προπαγανδιστικά κείμενα υπέρ του ιμπεριαλισμού ή εμπεριέχουν έντονα ειρωνικά στοιχεία για τον ρατσισμό και την επεκτατική πολιτική. Εκείνη την περίοδο ο Κίπλινγκ θα αποκτούσε μαζί με τη γυναίκα του και το δεύτερο παιδί τους τον γιο τους, Τζον.
Τα επόμενα χρόνια η οικογένεια θα έμενε τόσο στη Νότια Αφρική όσο και στο Σάσσεξ όπου θα ήταν και η τελευταία κατοικία του Κίπλινγκ. Η δημοτικότητά του και η αναγνώρισή του ως μεγάλος λογοτέχνης ήταν πλέον ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, ενώ την ίδια στιγμή μεγάλες ιστορικές εξελίξεις συνέβαιναν σε όλο τον κόσμο.
Ο Κίπλινγκ έγραψε βιβλία όπως το Απλές Ιστορίες Μόνον, As Easy As A.B.C, Ο Πακ από το Λόφο Πουκ, Rewards and Fairies και πλήθος άλλων, ενώ απέσπασε το 1907 το Νόμπελ Λογοτεχνίας όντας ο πρώτος αγγλόφωνος που το παραλάμβανε.
Τα πολιτικά του πιστεύω που τόσο έχουν συζητηθεί φαίνεται ότι από τη μία προωθούσαν τον αγγλικό σοβινισμό και την αποικιοκρατική πολιτική της Βρετανίας ενώ είναι γνωστό ότι ήταν πολέμιος του Μπολσεβικισμού.
Η σβάστικα που χρησιμοποιούσε στα βιβλία του με τελείως διαφορετικό νόημα από εκείνο των Ναζιστών αποκλείστηκε από τα βιβλία του μετά την υιοθέτησή της από το φαστιστικό κίνημα, ενώ γνωστή είναι από την άλλη η αγάπη του για το κίνημα του προσκοπισμού αλλά και η συμμετοχή του σε μασονιστικές στοές από τις οποίες επηρεάστηκε γράφοντας μάλιστα και το ποίημα Η Μητέρα Στοά.
Ο σπουδαίος αυτός λογοτέχνης άφησε την τελευταία του πνοή στις 18 Ιανουαρίου του 1936 σε ηλικία 71 ετών ύστερα από διάτρηση πεπτικού έλκους. Αν και πολλές φορές τα όσα έγραψε τάραξαν τα λογοτεχνικά στερεότυπα της εποχής ωστόσο η αριστοτεχνική χρήση της αγγλικής γλώσσας δικαίως τον κάνουν έναν από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες σε ολόκληρο τον κόσμο σε συνδυασμό με μία μοναδικά ανεξάντλητη φαντασία που τροφοδοτούσε τα βιβλία του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου