26 Φεβ 2013

Ο λαός έχει αποφανθεί για το μέλλον του


Του Κώστα Καίσαρη
ΦΤΕΡΝΙΖΕΤΑΙ ένας και λέει: «Πες μου ένα νούμερο». Κι αμέσως έρχεται η απάντηση: «Αδωνις Γεωργιάδης». Ολα τα νούμερα βέβαια δεν είναι ίδια. Ο Αδωνις στην προκειμένη περίπτωση δεν ξεφύτρωσε μόνος του. Δεν κάνει σόλο καριέρα, όπως λέγεται για τους καλλιτέχνες. Απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης του ελληνικού λαού. Τον Κάτμαν, τον Ταμπάκη και τους λοιπούς τους είχε ανακαλύψει η Αννίτα Πάνια.
Τον Μίστερ Μπούτια η Βίκυ Μιχαλονάκου.
Τον Αδωνι τον έστειλε στη Βουλή και κατ’ επέκταση στην τηλεόραση ο ελληνικός λαός. Δεν εκφράζει τον εαυτό του όταν περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι ο Αδωνις. Εκφράζει τις χιλιάδες των ψηφοφόρων του.
Ετσι πάει. Αλλοι μπορεί να τον δείχνουν με τα πέντε δάχτυλα, άλλοι όμως τον καμαρώνουν. Αυτό είναι άλλωστε το μεγαλείο της Δημοκρατίας. Ο λαός να επιλέγει.
Για τα πάντα: για την κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση, για τους συνδικαλιστές. Που έβγαλαν χθες το μεροκάματο με μια ακόμη απεργία. Ετσι πάει: οι παπάδες κάνουνε λειτουργία κάθε Κυριακή. Οι ποδοσφαιριστές παίζουν μπάλα άπαξ ή δις την εβδομάδα κι οι συνδικαλιστές κάνουνε απεργία κάθε σαράντα μέρες.
Ποιος να κάνει απεργία όμως όταν οι άνεργοι κοντεύουνε να είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους; Ποιος να κάνει απεργία στον ιδιωτικό τομέα; Εκλεισε χθες καμιά καφετέρια ή καμιά ταβέρνα επειδή απήργησε το προσωπικό; Ή μήπως μπήκε λουκέτο σε κανένα σούπερ μάρκετ ή εμπορικό κατάστημα λόγω απεργίας; Απεργία στην Ελλάδα κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και μόνο. Αντε και οι τραπεζικοί. Αφού λοιπόν πρώτα φιλήσανε τις κατουρημένες ποδιές των πολιτικών για να προσληφθούνε, τώρα τους βρίζουνε και τους καταριούνται επειδή τους έχουνε πετσοκόψει τους μισθούς. Τι νόημα έχει λοιπόν μια απεργία στο τόσο; Για να δείξουν οι συνδικαλιστές ότι είναι απέναντι στην ανάλγητη τρικομματική κυβέρνηση; Και ποιος καρπώνεται αυτές τις απεργίες; Μέχρι κι αυτός ο Παππάς της Χρυσής Αυγής φώναζε από το βήμα της Βουλής: «Ο λαός θα δώσει βροντερό “παρών” αύριο στην απεργία».
Ο εν λόγω λαός, θα προσθέσω εγώ, έχει αποφανθεί για το μέλλον του διά της ψήφου του. Ούτε πριν από δέκα χρόνια έγιναν εκλογές ούτε πριν από τέσσερα. Πριν από κάτι μήνες πήγε ο κυρίαρχος λαός στις κάλπες και ψήφισε με χέρια και με πόδια. Μνημόνιο. Γνωρίζοντας τι τον περιμένει. Δεν προέκυψε από παρθενογένεση αυτή η τρικομματική κυβέρνηση. Ο λαός επέλεξε το ευρώ, τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και τις ανάλογες θυσίες, λέγοντας ένα βροντερό «όχι» στη δραχμή. Προς τι λοιπόν ο θρήνος και ο σπαραγμός για τη φτώχεια, την ανεργία και την ανέχεια; Αλλωστε, όπως τοποθέτησε μετά τόσης σοβαρότητος ο Γρηγόρης Ψαριανός, η αριστερή πλευρά του Αδωνι, θα μπορούσες να πεις «δεν είναι το οικονομικό το μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν οφείλεται δηλαδή η αλματώδης αύξηση των αυτοκτονιών σε οικονομικούς λόγους. Αλλοι αυτοκτονούν επειδή τα έχασαν τα λεφτά τους στο καζίνο κι άλλοι από ερωτική απογοήτευση». Επειδή τους παράτησε η γκόμενα. Από καψούρα δηλαδή. Και σιγοψιθύρισε μάλιστα και το τραγούδι του Νίκου Γούναρη «ένα βράδυ που ‘βρεχε». Αν κάποιος λοιπόν φτερνιστεί και ζητήσει ένα νούμερο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, ποιος θα πρέπει να είναι η απάντηση; Αδωνις ή Ψαριανός; Αυτά.
Στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι 
ΠΕΝΙΑ τέχνας κατεργάζεται έλεγαν οι αρχαίοι ηµών πρόγονοι. Αν είσαι άνεργος και δεν έχεις µπαµπά που να µπορεί να χαρτζιλικώσει, όποια δουλειά σου τύχει θα την κάνεις. Τι νοµίζετε δηλαδή; Ολοι αυτοί που σερβίρουνε στις ταβέρνες και στις καφετέριες έχουνε σπουδάσει στις σχολές τουριστικών επαγγελµάτων κι έχουνε µάθει πώς να κρατάνε τον δίσκο; Η συντριπτική πλειοψηφία κάνει αυτή τη δουλειά από σπόντα. Για τον επιούσιο. Αλλοι είναι πτυχιούχοι, άλλοι είναι ηθοποιοί, άλλοι έχουνε βγάλει κάποια ψευτοσχολή σε κάποιο ΤΕΙ, αλλά µεροκάµατο στην ειδικότητά τους, γιοκ. Οπως αποδεικνύεται, όµως, υπάρχουν κι άλλες πρόχειρες δουλειές τώρα µε την κρίση. Το ρεπορτάζ λοιπόν αναφέρει για 2.000 αιτήσεις µε τα ανάλογα βιογραφικά στη µοναδική εταιρεία παραγωγής ταινιών πορνό.
Είναι κι αυτή µια δουλειά. Και εύκολη µάλιστα ειδικά αν είσαι γυναίκα. Ο άντρας έχει την υποχρέωση να αποδώσει. Και σε ιδιαίτερες συνθήκες µάλιστα. Με πολύ κόσµο γύρω γύρω, µε φώτα, κάµερες κ.λπ. Για τη γυναίκα είναι σχετικά εύκολο. Ούτε το σενάριο είναι δύσκολο. Ο,τι κάνεις κατά τη διάρκεια της πράξης, αυτό λες. Ιδού λοιπόν που µε την ανεργία οι νεαρές Ελληνίδες ζήλεψαν την Τσιτσιολίνα (φωτό) και οι νεαροί Ελληνες τον Τζον Χολµς, για να θυµηθούµε τους ήρωες της δικιάς µας γενιάς. Και µε την κρίση µάλιστα να έχει ρίξει τα σχετικά µεροκάµατα στην ξεφτίλα: από ένα έως τέσσερα χιλιάρικα. Στην αναβροχιά όµως καλό είναι και το χαλάζι. Από το να είναι ρέστος και να τον παίζει, πηδάει και πληρώνεται κι από πάνω.
Η Ελλάδα πλέον είναι κάτι µεταξύ Λετονίας και Αζερµπαϊτζάν 
ΑΦΟΡΜΗΣ δοθείσης, λοιπόν, οφείλουµε να δώσουµε για µια ακόµα φορά συγχαρητήρια στον ελληνικό λαό. Για τη στωικότητα και τη µεγαλοψυχία που επιδεικνύει. Μιλάµε ότι εδώ και τρία χρόνια του έχουνε αλλάξει τον αδόξαστο. Η Ελλάδα πλέον είναι κάτι µεταξύ Λετονίας και Αζερµπαϊτζάν. Και το κυριότερο: καµιά προοπτική. Καµιά ελπίδα για το µέλλον. Δεν είναι να πεις ότι θα κρατήσει αυτό το ζόρι πέντε χρόνια ή δέκα. Ο,τι χάνεται, χάνεται διά παντός. Δεν επιστρέφει: αυτά που λένε για επενδύσεις είναι τρίχες κατσαρές. Ακόµα και στην καλύτερη των περιπτώσεων και που ενδεχόµενα ίσως προκύψει είναι σε βάθος χρόνου να µειωθεί κάπως η ανεργία.
Δηλαδή να υπάρχει για κάποιους ο µισθός των πεντακοσίων ευρώ. Ισως κι ακόµα πιο κάτω. Πώς αλλιώς θα είναι ανταγωνιστική η Ελλάδα σε σχέση µε Βουλγαρία και Τουρκία που είναι δίπλα; Αυτό είναι το µέλλον της χώρας και των κατοίκων της. Που έχουνε βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια. Οπως λέγανε στα τετρακόσια χρόνια των Τούρκων «σφάξε µε αγά µου να αγιάσω», έτσι τώρα λένε «σφάξε µε Αδωνι να το φχαριστηθώ». Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αν είχανε γίνει αυτά θα είχανε πέσει και τα τσιµέντα που λέει κι ο Αλέφαντος. Οι Ελληνες όχι µόνο δεν διαµαρτύρονται, αλλά διασκεδάζουνε και κάθε βράδυ µε τον Σουλεϊµάν τον µεγαλοπρεπή.
Η πατρίδα µπορεί να είναι ήσυχη. Ο Σκανδαλίδης επιστρέφει στην κοινοβουλευτική οµάδα
του ΠΑΣΟΚ.
-Observer 

ΕΡΩΤΗΣΗ Αν δεν κάνανε συγκεντρώσεις τα συνδικάτα, πώς θα έκανε προπόνηση η αστυνοµία;
Πηγή : sentragoal.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More