Ο Πίτερ Σέλλερς γεννημένος στις 8 Σεπτεμβρίου του
1925 αποτέλεσε έναν από τους πιο ευέλικτους ηθοποιούς της γενιάς του
παίζοντας με ευκολία ρόλους όπως ο Επιθεωρητής Κλουζώ στον Ροζ Πάνθηρα ή
εκείνον της Clare Quilty στη Λολίτα του Κιούμπρικ.
Μάλιστα, ο Κιούμπρικ του πρότεινε να παίξει τρεις ρόλους στην ταινία Dr. Strangelove για την οποία προτάθηκε για Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Με καταγωγή από το Portsmouth της Αγγλίας, ο Πίτερ Σέλλερς θεωρείται σήμερα μια μοναδική κωμική ιδιοφυΐα, γεννημένος και μεγαλωμένος σε μία άκρως καλλιτεχνική οικογένεια καθώς οι γονείς του ήταν και οι δύο ηθοποιοί βαριετέ που δούλευαν στην καλλιτεχνική εταιρεία που διεύθυνε η γιαγιά του.
Από νεαρή ηλικία σπούδασε χορό πριν ακόμα αρχίσει να παρακολουθεί τα μαθήματα στο σχολείο αρρένων St Aloysius’ Boarding and Day School, ενώ ως έφηβος έμαθε να παίζει ντραμς συμμετέχοντας μάλιστα και σε μερικές μπάντες.
Σε ηλικία 18 ετών κατατάχθηκε στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου μαζί με άλλους πραγματοποιούσε παραστάσεις διασκεδάζοντας το στράτευμα. Με την επιστροφή του από τον πόλεμο ξεκίνησε να κυνηγάει την καριέρα του ως κωμικός ηθοποιός για αρκετά χρόνια πριν τελικά κερδίσει την φήμη που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό.
Ύστερα από αρκετές προσπάθειες ο Σέλλερς κατάφερε να συνεργαστεί με το BBC (British Broadcasting Corporation) κερδίζοντας μια θέση στο σταθμό κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον ραδιοφωνικό παραγωγό Roy Speer. Το χάρισμα του στις μιμήσεις τον βοήθησε στο να τον αγαπήσει το κοινό που τον ανέδειξε σε αγαπημένο ραδιοφωνικό κωμικό.
Το 1951, ο Σέλλερς θα συνεργαζόταν με τους συναδέλφους του κωμικούς Spike Mulligan, Harry Secombe και Michael Bentime για το The Goon Show. Το πρόγραμμα αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές στους ακροατές που δεν έχαναν εκπομπή για να απολαύσουν τα εξαιρετικά κωμικά κομμάτια τους.
Η μεγάλη επιτυχία του προγράμματος ήταν εκείνη που έδωσε ώθηση στον Σέλλερς να περάσει και στην μεγάλη οθόνη. Μετά την παρουσία του στην ταινία του 1952 Down Among the Z Men μαζί με τους συναδέλφους του από το ραδιόφωνο, ο Σέλλερς κατάφερε να πάρει ένα μικρό ρόλο στην κωμωδία The Ladykillers με τον Alec Guinness, το 1955. Η καριέρα του απογειώθηκε το 1959 όταν έλαβε μέρος στις ταινίες I’m All Right, Jack και The Mouse that Roared.
Μάλιστα, στην ταινία The Mouse that Roared, ο Σέλλερς υποδυόταν τρεις χαρακτήρες με τέτοια επιτυχία ώστε έγινε γνωστός και στους αμερικανούς κινηματογραφόφιλους.
Η εκπομπή The Goon Show τελείωσε το 1960 αλλά αποδείχθηκε ότι επηρέασε βαθύτατα την βρετανική κωμωδία τα χρόνια που ακολούθησαν, ανοίγοντας το δρόμο για άλλες εκπομπές όπως το Monty Python’s Flying Circus.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 ο Πίτερ Σέλλερς θα έπαιζε δύο από τους ρόλους που θα τον καθιέρωναν στον παγκόσμιο κινηματογράφο ως κορυφαίο κωμικό όλων των εποχών. Η αρχή έγινε το 1963 με το να μας συστήσει τον Επιθεωρητή Ζακ Κλουζώ στην ταινία του Blake Edwards, The Pink Panther. Το φιλμ σημείωσε τεράστια επιτυχία και σύντομα ακολούθησε το σίκουελ του 1964 A shot in the Dark.
Ο επόμενος μεγάλος ρόλος με τον οποίο τον ταυτίσαμε ήταν εκείνος στην ταινία Dr Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb το 1964, όπου και πάλι κράτησε τρεις ρόλους αποδεικνύοντας την μεγάλη του ικανότητα στην εναλλαγή χαρακτήρων.
Δυστυχώς, ενώ η καριέρα του πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, το 1964, ο Σέλλερς θα πάθαινε την πρώτη του καρδιακή προσβολή, ενώ για περίπου δυόμιση λεπτά θα παρέμενε κλινικά νεκρός πριν καταφέρουν να τον επαναφέρουν. Εκείνο ήταν και το πρώτο περιστατικό που θα ξεκινούσε την περιπέτεια της υγείας του σε σχέση με τα καρδιακά προβλήματα, ενώ δεν θα απέφευγε και την τοποθέτηση βηματοδότη για να ελέγξει τους καρδιακούς του παλμούς.
Μετά την αποκατάστασή του συνέχισε κανονικά τις κινηματογραφικές του συμμετοχές, ενώ τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και οι αρχές της δεκαετίας του 1970 βρήκε τον Σέλλερς να έχει συμμετάσχει σε διαφόρων ειδών ταινίες όπου άλλες απέσπασαν θετικά και άλλες αρνητικά σχόλια από κοινό και κριτικούς.
Ο φημισμένος χαρακτήρας του Κλουζώ ωστόσο που υποδύθηκε και πάλι το 1974 στην ταινία The Return θα έδινε εκ νέου ώθηση στην καριέρα του αφού η κινηματογραφική επιτυχία ήταν μονόδρομος. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι θα ακολουθούσαν και τρεις ακόμα ταινίες βασισμένες στον Ροζ Πάνθηρα, με την επιτυχημένη πορεία που σημείωνε, αν και ο καλύτερος ρόλος του ακόμα δεν είχε φτάσει.
Ξεχωριστή ερμηνεία στην καριέρα του θα αποτελούσε ο ρόλος του κηπουρού στην ταινία Chance in Being There, όπου απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και κατάφερε να κερδίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Μετά την εξαιρετικά αξιόλογη ταινία η καριέρα του έμοιαζε να είναι σε μία ανοδική πορεία κάτι όμως που ο ίδιος δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ώστε να υποδυθεί εξίσου ενδιαφέροντες υποκριτικά ρόλους.
Πέθανε σε νοσοκομείο του Λονδίνου στις 24 Ιουλίου του 1980 μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη.
Στην προσωπική του ζωή έκανε τέσσερεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Τα παιδιά του Michael και Sarah τα απέκτησε από το γάμο του με την Anne Howe και την κόρη του Victoria από τον δεύτερο γάμο του με την επίσης ηθοποιό Britt Ekland, ενώ είχε παντρευτεί για μικρό χρονικό διάστημα με την Miranda Quarry από το 1970-1974, ενώ η τελευταία του σύζυγος ήταν η Lynne Frederick, η οποία τον μετέφερε και στο νοσοκομείο μετά την μοιραία καρδιακή προσβολή που θα του κόστιζε τελικά τη ζωή.
Αν και ο Πίτερ Σέλλερς έχει φύγει από τη ζωή περισσότερα από 30 χρόνια ακόμα και σήμερα οι ταινίες του θεωρούνται κλασσικές και αποτελούν πλέον ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου που απολαμβάνουν εξίσου μικροί και μεγάλοι θαυμαστές του.
Μάλιστα, ο Κιούμπρικ του πρότεινε να παίξει τρεις ρόλους στην ταινία Dr. Strangelove για την οποία προτάθηκε για Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Με καταγωγή από το Portsmouth της Αγγλίας, ο Πίτερ Σέλλερς θεωρείται σήμερα μια μοναδική κωμική ιδιοφυΐα, γεννημένος και μεγαλωμένος σε μία άκρως καλλιτεχνική οικογένεια καθώς οι γονείς του ήταν και οι δύο ηθοποιοί βαριετέ που δούλευαν στην καλλιτεχνική εταιρεία που διεύθυνε η γιαγιά του.
Από νεαρή ηλικία σπούδασε χορό πριν ακόμα αρχίσει να παρακολουθεί τα μαθήματα στο σχολείο αρρένων St Aloysius’ Boarding and Day School, ενώ ως έφηβος έμαθε να παίζει ντραμς συμμετέχοντας μάλιστα και σε μερικές μπάντες.
Σε ηλικία 18 ετών κατατάχθηκε στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου μαζί με άλλους πραγματοποιούσε παραστάσεις διασκεδάζοντας το στράτευμα. Με την επιστροφή του από τον πόλεμο ξεκίνησε να κυνηγάει την καριέρα του ως κωμικός ηθοποιός για αρκετά χρόνια πριν τελικά κερδίσει την φήμη που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό.
Ύστερα από αρκετές προσπάθειες ο Σέλλερς κατάφερε να συνεργαστεί με το BBC (British Broadcasting Corporation) κερδίζοντας μια θέση στο σταθμό κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον ραδιοφωνικό παραγωγό Roy Speer. Το χάρισμα του στις μιμήσεις τον βοήθησε στο να τον αγαπήσει το κοινό που τον ανέδειξε σε αγαπημένο ραδιοφωνικό κωμικό.
Το 1951, ο Σέλλερς θα συνεργαζόταν με τους συναδέλφους του κωμικούς Spike Mulligan, Harry Secombe και Michael Bentime για το The Goon Show. Το πρόγραμμα αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές στους ακροατές που δεν έχαναν εκπομπή για να απολαύσουν τα εξαιρετικά κωμικά κομμάτια τους.
Η μεγάλη επιτυχία του προγράμματος ήταν εκείνη που έδωσε ώθηση στον Σέλλερς να περάσει και στην μεγάλη οθόνη. Μετά την παρουσία του στην ταινία του 1952 Down Among the Z Men μαζί με τους συναδέλφους του από το ραδιόφωνο, ο Σέλλερς κατάφερε να πάρει ένα μικρό ρόλο στην κωμωδία The Ladykillers με τον Alec Guinness, το 1955. Η καριέρα του απογειώθηκε το 1959 όταν έλαβε μέρος στις ταινίες I’m All Right, Jack και The Mouse that Roared.
Μάλιστα, στην ταινία The Mouse that Roared, ο Σέλλερς υποδυόταν τρεις χαρακτήρες με τέτοια επιτυχία ώστε έγινε γνωστός και στους αμερικανούς κινηματογραφόφιλους.
Η εκπομπή The Goon Show τελείωσε το 1960 αλλά αποδείχθηκε ότι επηρέασε βαθύτατα την βρετανική κωμωδία τα χρόνια που ακολούθησαν, ανοίγοντας το δρόμο για άλλες εκπομπές όπως το Monty Python’s Flying Circus.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 ο Πίτερ Σέλλερς θα έπαιζε δύο από τους ρόλους που θα τον καθιέρωναν στον παγκόσμιο κινηματογράφο ως κορυφαίο κωμικό όλων των εποχών. Η αρχή έγινε το 1963 με το να μας συστήσει τον Επιθεωρητή Ζακ Κλουζώ στην ταινία του Blake Edwards, The Pink Panther. Το φιλμ σημείωσε τεράστια επιτυχία και σύντομα ακολούθησε το σίκουελ του 1964 A shot in the Dark.
Ο επόμενος μεγάλος ρόλος με τον οποίο τον ταυτίσαμε ήταν εκείνος στην ταινία Dr Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb το 1964, όπου και πάλι κράτησε τρεις ρόλους αποδεικνύοντας την μεγάλη του ικανότητα στην εναλλαγή χαρακτήρων.
Δυστυχώς, ενώ η καριέρα του πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, το 1964, ο Σέλλερς θα πάθαινε την πρώτη του καρδιακή προσβολή, ενώ για περίπου δυόμιση λεπτά θα παρέμενε κλινικά νεκρός πριν καταφέρουν να τον επαναφέρουν. Εκείνο ήταν και το πρώτο περιστατικό που θα ξεκινούσε την περιπέτεια της υγείας του σε σχέση με τα καρδιακά προβλήματα, ενώ δεν θα απέφευγε και την τοποθέτηση βηματοδότη για να ελέγξει τους καρδιακούς του παλμούς.
Μετά την αποκατάστασή του συνέχισε κανονικά τις κινηματογραφικές του συμμετοχές, ενώ τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και οι αρχές της δεκαετίας του 1970 βρήκε τον Σέλλερς να έχει συμμετάσχει σε διαφόρων ειδών ταινίες όπου άλλες απέσπασαν θετικά και άλλες αρνητικά σχόλια από κοινό και κριτικούς.
Ο φημισμένος χαρακτήρας του Κλουζώ ωστόσο που υποδύθηκε και πάλι το 1974 στην ταινία The Return θα έδινε εκ νέου ώθηση στην καριέρα του αφού η κινηματογραφική επιτυχία ήταν μονόδρομος. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι θα ακολουθούσαν και τρεις ακόμα ταινίες βασισμένες στον Ροζ Πάνθηρα, με την επιτυχημένη πορεία που σημείωνε, αν και ο καλύτερος ρόλος του ακόμα δεν είχε φτάσει.
Ξεχωριστή ερμηνεία στην καριέρα του θα αποτελούσε ο ρόλος του κηπουρού στην ταινία Chance in Being There, όπου απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και κατάφερε να κερδίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Μετά την εξαιρετικά αξιόλογη ταινία η καριέρα του έμοιαζε να είναι σε μία ανοδική πορεία κάτι όμως που ο ίδιος δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ώστε να υποδυθεί εξίσου ενδιαφέροντες υποκριτικά ρόλους.
Πέθανε σε νοσοκομείο του Λονδίνου στις 24 Ιουλίου του 1980 μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη.
Στην προσωπική του ζωή έκανε τέσσερεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Τα παιδιά του Michael και Sarah τα απέκτησε από το γάμο του με την Anne Howe και την κόρη του Victoria από τον δεύτερο γάμο του με την επίσης ηθοποιό Britt Ekland, ενώ είχε παντρευτεί για μικρό χρονικό διάστημα με την Miranda Quarry από το 1970-1974, ενώ η τελευταία του σύζυγος ήταν η Lynne Frederick, η οποία τον μετέφερε και στο νοσοκομείο μετά την μοιραία καρδιακή προσβολή που θα του κόστιζε τελικά τη ζωή.
Αν και ο Πίτερ Σέλλερς έχει φύγει από τη ζωή περισσότερα από 30 χρόνια ακόμα και σήμερα οι ταινίες του θεωρούνται κλασσικές και αποτελούν πλέον ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου που απολαμβάνουν εξίσου μικροί και μεγάλοι θαυμαστές του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου