Του Γιώργου Καισάριου
Έχω πει πολλές φορές ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε πρόβλημα θεσμών. Πολλοί από τους θεσμούς που έχουμε επινοήσει, εκτός από αναχρονιστικοί, είναι και βλαβεροί στην οικονομική μας υγεία.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει αυτή η χώρα είναι η χρήση γης και ποιος αποφασίζει για αυτό.
Έχω πει πολλές φορές ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε πρόβλημα θεσμών. Πολλοί από τους θεσμούς που έχουμε επινοήσει, εκτός από αναχρονιστικοί, είναι και βλαβεροί στην οικονομική μας υγεία.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει αυτή η χώρα είναι η χρήση γης και ποιος αποφασίζει για αυτό.
Το βασικό πρόβλημα, όπως το βλέπω εγώ, είναι ότι η
χρήση γης έχει καθοριστεί από κάποια κεντρική αρχή, που δεν έχει ιδέα τι
ανάγκες υπάρχουν 500 χιλιόμετρα μακριά από το υπουργείο που πάρθηκε η
απόφαση. Για παράδειγμα, τι ξέρει ο τάδε υπουργός και το τάδε υπουργείο,
για τις ανάγκες του νόμου Ηλείας ή κάποιου άλλου νομού;
Τι δουλειά έχει να καθορίζει τη χρήση γης κάποια κεντρική εξουσία; Θα
σας πω τι δουλειά έχει... η ελληνική γραφειοκρατία θέλει να
κάνει κουμάντο. Είναι στην κουλτούρα μας. Οι γραφειοκράτες σε αυτή τη
χώρα θέλουν και καλά να παίρνουν αυτοί τις αποφάσισες, και κανένα άλλος,
για να νομίζουν όλοι ότι κάτι κάνουν και αξίζει να πληρώνονται αυτά τα υπερβολικά ποσά που πληρώνονται.Αποτέλεσμα είναι ότι δεν γίνεται η βέλτιστη χρήση γης και πόρων, διότι κάποιος αποφάσισε (πολλές φορές πριν πολλά χρόνια) ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα και δεν μπορεί να είναι αλλιώς... και κανένας μα κανένας δεν μπορεί αυτό να το αλλάξει.
Ένα μικρό παράδειγμα είναι το εξής: Τι δουλειά έχει να αποφασίσει η όποια κεντρική εξουσία της Αθήνας για την χρήση γης εκτός σχεδίου της επαρχίας; Για ποιο λόγο έχει αποφασιστεί ότι απαιτούνται 4 στρέμματα για να μπορεί κανείς να χτίσει εκτός σχεδίου; Και για ποιο λόγο μέσα σε 4 στρέμματα μπορείς να χτίσεις μόνο 200 τμ; Που το βρήκαν τα 200 τμ;
Το πιο σημαντικό είναι το εξής: Για ποιο λόγο δεν μπορεί μια τοπική αρχή να καταργήσει αυτές τις οδηγίες και να αποφασίζει ότι θέλει, σχετικά με το αν κάτι είναι εκτός ή εντός σχέδιο και πόσα τ.μ. χτίσματος μπορεί να χτίσει κανείς είτε σε τέσσερα στρέμματα είτε σε 104 στρέμματα;
Και δεν φτάνει το γεγονός ότι δεν μπορούν οι τοπικές αρχές να αποφασίσουν για τίποτα, έχουμε και το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) που μπορεί και αποφασίζει για τα πάντα.
Έτσι λοιπόν ενώ οι Τούρκοι σε λίγο καιρό θα εγκαινιάσουν το Tekno Park στην Κωνσταντινούπολη, το ΣτΕ αποφάσισε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει το Τεχνολογικό Πάρκο Ακρόπολις, διότι οι δικαστές αποφάσισαν ότι ο συγκεκριμένος χώρος βρίσκεται εντός της ζώνης προστασίας αλλά και στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, το οποίο προβλέπει προστασία των ορεινών όγκων και ανάσχεση της εξάπλωσης των πόλεων.
Και τούτο, παρ΄ ό,τι το έργο έχει πάρει άδεια εδώ και 8 χρόνια!!! Φανταστείτε δηλαδή να μην έχει πάρει και άδεια!!!
Στο μεταξύ, το τεχνολογικό πάρκο στην Κωνσταντινούπολη, υπό την αιγίδα και της Γραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) έχει έκταση 920 χιλ. τ.μ. και θα επικεντρώνεται στην Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D) με έμφαση στις αμυντικές εφαρμογές. Η αρχική επένδυση του έργου φτάνει τα $4 δισ. και αναμένεται να αποφέρει κέρδη της τάξης των $10 δισ. δημιουργώντας πάνω από 30.000 θέσεις εργασίας.
Στον αντίποδα, η δημιουργία της αντίστοιχης ελληνικής Silicon Valley, όπου θα στεγάζονταν 127 ελληνικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, όπου οι εταιρείες αυτές είχαν επενδύσει τα τελευταία χρόνια περίπου 12 εκατ. για την προώθηση του Τεχνολογικού Πάρκου, που θα δημιουργούσε περίπου 8.000 νέες θέσεις εργασίας για επιστήμονες και διοικητικούς υπαλλήλους και θα έφερνε επενδύσεις συνολικού ύψους 200 εκατ. ευρώ δεν υφίσταται πια, στο όνομα του ότι έχουμε δώσει όλες τις αρμοδιότητες για την χρήση γης σε κάποιους γραφειοκράτες στην Αθήνα, που δεν έχουν ιδέα που πάνε τα τέσσερα και συνεχίζουν να ταλαιπωρήσουν τη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας.
george.kesarios@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου