Ο Ευγένιος Ο’ Νηλ αποτελεί ένα από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς δραματουργούς και τον μοναδικό θεατρικό συγγραφέα των ΗΠΑ που κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1936.
Ο Ευγένιος Ο’ Νηλ γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1888 σε ένα ξενοδοχείο στο Broadway και την 43η Λεωφόρος της Νέας Υόρκης από τον James O’Neill, έναν από τους διασημότερους αμερικανούς ηθοποιούς από το 1880 έως τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα εφτά χρόνια της ζωής του ο νεαρός τότε Ευγένιος τα πέρασε ταξιδεύοντας με τον πατέρα του σε όλη την Αμερική καθώς εκείνος είχε εγκαταλείψει την μέχρι τότε καριέρα του ως σαιξπηρικός ηθοποιός και έκανε περιοδεία με το έργο Monte Cristo που του απέφερε σημαντικά κέρδη.
Τα επόμενα έξι χρόνια ο Ο’ Νηλ τα πέρασε σε ένα Καθολικό οικοτροφείο και τρία από αυτά στην Ακαδημία Betts στο Stamford του Connecticut. Συνέχισε τις σπουδές του για ένα μικρό διάστημα στο
Princeston αλλά όταν αποβλήθηκε προς το τέλος του πρώτου έτους αποφάσισε να μην επιστρέψει και αντ’ αυτού ξεκίνησε ένα ταξίδι στην Ονδούρα ψάχνοντας να βρει χρυσό αλλά δυστυχώς το μόνο που κέρδισε ήταν να γυρίσει σπίτι του έξι μήνες αργότερα άρρωστος με τροπικό πυρετό.
Princeston αλλά όταν αποβλήθηκε προς το τέλος του πρώτου έτους αποφάσισε να μην επιστρέψει και αντ’ αυτού ξεκίνησε ένα ταξίδι στην Ονδούρα ψάχνοντας να βρει χρυσό αλλά δυστυχώς το μόνο που κέρδισε ήταν να γυρίσει σπίτι του έξι μήνες αργότερα άρρωστος με τροπικό πυρετό.
Την περίοδο που ακολούθησε δούλεψε ως διευθυντής σκηνής, ηθοποιός, ρεπόρτερ αλλά και ναύτης. Μάλιστα, η θητεία του στα καράβια και η επαφή του με ναύτες, λιμενεργάτες και άλλους ανθρώπους του περιθωρίου κυρίως, τον έκαναν να εμπνευστεί αντίστοιχους χαρακτήρες στα έργα του όταν αργότερα άρχισε να γράφει που μέχρι τότε κανείς δεν ήθελε να αναφέρει. Ωστόσο, η συναναστροφή του με ανθρώπους του περιθωρίου είχε σαν αποτέλεσμα να προσληφθεί από φυματίωση και να περάσει 6 μήνες σε σανατόριο τον Δεκέμβριο του 1912. Η παραμονή του ωστόσο στο σανατόριο έστρεψε την προσοχή του στο διάβασμα και τότε γνώρισε όχι μόνο σπουδαίους κλασσικούς συγγραφείς αλλά ήρθε σε επαφή και με αναγνώσματα του Ίψεν, του Βέντεκιντ και του ιδιαίτερα αγαπημένου του Στρίντμπεργκ όπως είχε ο ίδιος αποκαλύψει. Τότε ήταν που στράφηκε στην δραματουργία, γράφοντας μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, 11 μονόπρακτα, 2 μεγάλα θεατρικά έργα αλλά και έναν αριθμό ποιημάτων.
Στη συνέχεια το 1916, ο Ευγένιος Ο’ Νηλ συνάντησε στο Provincetown στη Μασσαχουσέτη την ιδρυτική ομάδα των Provincetown Players, καθώς και τους Susan Glaspell και Robert Edmond Jones. Λίγο αργότερα η ομάδα ανέβασε ένα από τα μονόπρακτα του συγγραφέα, το Bound East for Cardiff στο Mary Heaton Vorse’s Wharf Theatre στο Provincetown, ενώ ακολούθησαν και άλλα έργα του και έτσι σύντομα τα θεατρικά του Ο’ Νηλ αποτέλεσαν τον βασικό κορμό του ρεπερτορίου τους. Ο συνδυασμός ήταν εξαιρετικός καθώς ο Ο’ Νηλ είχε βρει μια εταιρεία παραγωγής για τα έργα του αλλά και η ομάδα είχε απέναντί της έναν συγγραφέα που με τα έργα του μπορούσε να τους βπηθήσει να αποτελέσουν την εναλλακτική αμερικανική θεατρική σκηνή της εποχής.
Με το έργο του Beyond the Horizon το οποίο ανέβηκε σε παραγωγή του Broadway το 1920, η φήμη του συγγραφέα άρχισε να ανατέλλει. Ανέλαβε πολλές θεατρικές παραγωγές σε ΗΠΑ και εξωτερικό και όταν οι Provincetown players διαλύθηκαν έγινε ο βασικός συγγραφέας του Theatre Guild. Ωστόσο, όταν κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1936 η καριέρα του εκτοξεύτηκε ενώ η νέα γενιά κριτικών είχε αρχίσει να εξετάζει πιο αυστηρά τα έργα του χωρίς να αρκούνται στο γεγόνός της καλής του φήμης πέρα από τα σύνορα των ΗΠΑ.
Τα έργα όμως του συγγραφέα ιδιαίτερα εκείνη την περίοδο της έντονης κριτικής γίνονταν όλο και καλύτερα και η ωριμότητα και η καλλιτεχνική ειλικρίνεια έπαιρναν τη θέση άλλων πρώιμων στοιχείων με αποτέλεσμα την δημιουργία μερικών από τα σημαντικότερα έργα του Ο’ Νηλ όπως τα A Touch of the Poet, More Stately Mansions, The Iceman Cometh, A Long Day’s Journey into Night και A Moon for the Misbegotten. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά τα έργα δεν εκδόθηκαν όσο ο Ο’ Νηλ ήταν εν ζωή αλλά μετά το θάνατό του.
Τα έργα όμως του συγγραφέα ιδιαίτερα εκείνη την περίοδο της έντονης κριτικής γίνονταν όλο και καλύτερα και η ωριμότητα και η καλλιτεχνική ειλικρίνεια έπαιρναν τη θέση άλλων πρώιμων στοιχείων με αποτέλεσμα την δημιουργία μερικών από τα σημαντικότερα έργα του Ο’ Νηλ όπως τα A Touch of the Poet, More Stately Mansions, The Iceman Cometh, A Long Day’s Journey into Night και A Moon for the Misbegotten. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά τα έργα δεν εκδόθηκαν όσο ο Ο’ Νηλ ήταν εν ζωή αλλά μετά το θάνατό του.
Ο Ο’ Νηλ άφησε την τελευταία του πνοή τον Αύγουστο του 1953 όντας φοβερά καταβεβλημένος τόσο από τα γεγονότα που είχαν συμβεί στην οικογένειά του όσο και από τα δικά του προβλήματα υγείας. Τα τελευταία πέντε χρόνια πριν τον θάνατό του και ενώ μετά από μια ασθένεια είχε χάσει τη δυνατότητά του να γράφει είχε απογοητευτεί πλήρως. Αδυνατώντας να εργαστεί αναζητούσε τη λύτρωση του θανάτου παραμένοντας κλεισμένος σε ένα ξενοδοχείο στη Βοστώνη και δεχόμενος τις επισκέψεις μόνο του γιατρού του, μιας νοσοκόμας και της τρίτης του συζύγου, Carlotta Monterey. Πολλοί παρομοιάζουν το τέλος του όπως εκείνο των άτυχων ηρώων του που δημιούργησε για το θεατρικό σανίδι.
Ένα από τα αξιοσημείωτα στην συγγραφική του καριέρα παραμένει το γεγονός ότι παρά την αναγνώριση του από την εγχώρια λογοτεχνική κοινότητα, ο Ευγένιος Ο’ Νηλ υπήρξε και ιδιαίτερα αγαπητός συγγραφέας και εκτός της αμερικανικής ηπείρου ιδιώς στην Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα και στην ελληνική θεατρική σκηνή σχεδόν κάθε χρόνο ανεβαίνει τουλάχιστον μια παράσταση επάνω σε δικό του θεατρικό έργο αποδεικνύοντας το πόσο σημαντικός δραματουργός υπήρξε.
Πηγή:www.capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου