Έχουμε χαθεί στην νεοφιλελεύθερη μετάφραση του καπιταλισμού, των τραπεζιτών , του καταναλωτισμού ,όμως αδυνατούσαμε να δούμε που οδηγούμαστε .
Ο μεγάλος Λιβανέζος ποιητής Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) μεταξύ των αριστουργημάτων που έγραψε, είναι και το έργο του "ο Κήπος του Προφήτη" .
To ποιημα εκδόθηκε το 1923 !!! ( λες και ..."προφητευε" για την Ελλαδα...του σημερα)
Να ενα απόσπασμα :
Να ενα απόσπασμα :
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του. Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
1 σχόλια:
ΤΟ ΟΛΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ...
«Nα λυπάστε το έθνος που είναι γεμά
το πίστη κι άδειο από θρησκεία.
Να λυπάστε το έθνος που φορά ένα ρούχο
που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί που
δεν το έχει θερίσει και πίνει κρασί που δεν
έχει τρέξει από το πατητήρι του.
Να λυπάστε το έθνος που ονομάζει το βίαιο
άνθρωπο ήρωα, και βλέπει το λαμπροφορε-
μένο κατακτητή γενναιόδωρο.
Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το
πάθος στ' όνειρό του, κι ωστόσο γίνεται σκλά-
βος του στον ξύπνιο του.
Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη
φωνή του παρά μόνο σα βρίσκεται σε κηδεία.
δεν περηφανεύεται παρά μονάχα σα βρίσκεται
μέσα στ' αρχαία μνημεία του, και δεν ξεσηκώ-
νεται παρά μονάχα όταν ο λαιμός του βρίσκε-
ται ανάμεσα στο σπαθί και στην πέτρα.
Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης
του είναι αλεπού, ο φιλόσοφός του ταχυδακτυ-
λουργός, και η τέχνη του, τέχνη μπαλώματος
και μιμικής.
Να λυπάστε το έθνος που υποδέχεται τον
καινούργιο κυβερνήτη του με σαλπίσματα και
τον αποχαιρετά με γιουχαίσματα, για να κα-
λωσορίσει και πάλι κάποιον άλλο με σαλ-
πίσματα.
Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του
123
είναι βουβοί από τα χρόνια και που οι δυνατοί
του άντρες ακόμα στην κούνια.
Να λυπάστε το έθνος που είναι χωρισμένο
σε κομμάτια, και που κάθε κομμάτι θεωρεί
τον εαυτό του ένα έθνος»
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ…σελ. 122-123
Δημοσίευση σχολίου