Νόμοι της αγο­ράς

Για χι­λιά­δες οι­κο­γέ­νειες, που τα παι­διά τους «πέ­ρα­σαν» σε κά­ποια σχολή μα­κριά από τον τόπο κα­τοι­κί­ας, οι μέρες αυτές είναι ένας πραγ­μα­τι­κός εφιάλ­της, στην προ­σπά­θεια να βρουν κά­ποιο σπίτι να νοι­κιά­σουν. 

Τα απλη­σί­α­στα ενοί­κια προ­κα­λούν ακόμα και δεύ­τε­ρες σκέ­ψεις σε πολ­λούς φοι­τη­τές, να εγκα­τα­λεί­ψουν την ιδέα των σπου­δών μα­κριά από το σπίτι. 

Στην «κα­λύ­τε­ρη» πε­ρί­πτω­ση, μια λαϊκή οι­κο­γέ­νεια θα χρεια­στεί να ξη­λω­θεί για να τα κα­τα­φέ­ρει, κό­βο­ντας από άλλες επεί­γου­σες ανά­γκες. Παρ’ όλα αυτά, όταν πριν από λίγες μέρες συ­ζη­τιού­νταν στη Βουλή ο νόμος για το άσυλο, ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δια­γκω­νί­ζο­νταν για το ποιος είναι ο κα­λύ­τε­ρος θε­μα­το­φύ­λα­κας της «δη­μό­σιας και δω­ρε­άν» Τρι­το­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης, χωρίς βέ­βαια να λένε κου­βέ­ντα για την απου­σία στοι­χειώ­δους φοι­τη­τι­κής μέ­ρι­μνας, είτε μι­λά­με για τη στέ­γα­ση, είτε για τη σί­τι­ση, είτε για άλλες ανά­γκες που απο­γειώ­νουν το κό­στος των σπου­δών για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά. 

Αντί­θε­τα, ακόμα και αυτές οι λίγες εστί­ες που υπάρ­χουν (σε άθλια κα­τά­στα­ση οι πε­ρισ­σό­τε­ρες) ή οι φοι­τη­τι­κές λέ­σχες είτε ιδιω­τι­κο­ποιού­νται, είτε προ­σφέ­ρουν στέγη και σί­τι­ση με απα­γο­ρευ­τι­κά κρι­τή­ρια και επί πλη­ρω­μή. Ακόμα όμως και αυτή η συ­ζή­τη­ση για τη φοι­τη­τι­κή στέγη εγκλω­βί­ζε­ται σκό­πι­μα στο «πόσο επη­ρέ­α­σε τα νοί­κια το Airbnb», από όλους όσοι χύ­νουν κρο­κο­δεί­λια δά­κρυα για το κό­στος των σπου­δών, αλλά θε­ω­ρούν δε­δο­μέ­νο ότι για να σπου­δά­σεις μα­κριά από το σπίτι θα πρέ­πει η οι­κο­γέ­νειά σου να «μα­τώ­σει», αφού έτσι είναι οι «νόμοι της αγο­ράς». 

Κά­νουν δη­λα­δή ό,τι περ­νά­ει από το χέρι τους για να κρυ­φτούν οι ευ­θύ­νες του κρά­τους και προ­πά­ντων η ανά­γκη να δυ­να­μώ­σει η πάλη ερ­γα­ζο­μέ­νων και φοι­τη­τών για δη­μό­σιες και δω­ρε­άν υπο­δο­μές σί­τι­σης και στέ­γα­σης, με βάση τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανά­γκες.

Πηγή: Ρι­ζο­σπά­στης

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ