Άνθρωποι
σε κάθε γωνιά του πλανήτη κοιμούνται και ξυπνούν πεινασμένοι. Άνθρωποι
σε όλο τον κόσμο μένουν μέρες χωρίς τροφή ή υποσιτίζονται. Ο αριθμός των
υποσιτισμένων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο αυξήθηκε σε σχεδόν 821
εκατομμύρια το 2017, σηματοδοτώντας το τρίτο συνεχόμενο έτος αύξησης και
αποτελώντας τον υψηλότερο αριθμό από το 2009, σύμφωνα με νέα έκθεση του
Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ που δόθηκε πρόσφατα στη
δημοσιότητα!!!Η πείνα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, σε μια περίοδο που ο ΟΗΕ ζήτησε την συνεργασία όλων των ανεπτυγμένων κρατών προκειμένου να …εξαλειφθεί η πείνα μέχρι το 2030. Όμως οι πεινασμένοι αυξάνονται, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα.
Συνολικά 821 εκατομμύρια άνθρωποι πεινούσαν το 2017 –έναντι 804 εκατομμυρίων το 2016– και η «Αφρική είναι η χειρότερα πληγείσα ήπειρος», με σχεδόν το 21% του πληθυσμού της να υποσιτίζεται.
Σύμφωνα με έκθεση, η οποία συντάχθηκε από το Διεθνές Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (FIDA), την UNICEF, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού (PAM) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ): Το 11,4% του πληθυσμού υποσιτίζεται στην Ασία, το 6,1% στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, το 7% στην Ωκεανία και λιγότερο από 2,5% στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή που άνθρωποι στον πλανήτη πεθαίνουν από την πείνα, ο παγκόσμιος πλούτος αυξάνεται. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το παγκόσμιο ΑΕΠ υπολογίζεται στα 74 τρισ. δολάρια για το 2016!
Αυτός ο τεράστιος πλούτος που θα ήταν ικανός να εξαλείψει την πείνα, τη φτώχεια, τη δίψα, τις ασθένειες καταλήγει σε λίγα χέρια. Την ίδια ώρα που μερικά χιλιάδες δισεκατομμυριούχοι αυξάνουν τα προσωπικά τους πλούτη, παιδιά γυρίζουν πεινασμένα σε όλο τον πλανήτη… Επιπρόσθετα οι πολεμικές συγκρούσεις και οι καπιταλιστικές κρίσεις δημιουργούν νέες στρατιές πεινασμένων.
Ωστόσο στα παραπάνω, για την άνοδο της παγκόσμιας πείνας, έρχεται να προστεθεί ολοένα και περισσότερο, το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Η κλιματική αλλαγή, φυσικά …έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό.
Η βαριά βιομηχανία που μολύνει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον σε συνδυασμό με τις πολυεθνικές που «ρουφούν» και αρπάζουν τις πρώτες ύλες στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα.
Από τις 51 χώρες που αντιμετώπισαν κρίσεις στον τομέα των τροφίμων το 2017, 34 είχαν κλιματολογικές διαταραχές, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ. Η απειλή για την επισιτιστική ασφάλεια εντάθηκε στις 14 χώρες που αντιμετώπιζαν ταυτόχρονα συγκρούσεις και περιφερειακή αστάθεια, εκτός από τις κλιματικές κρίσεις.
Η Υεμένη, όπου 22 από τους 27 εκατομμύρια πολίτες χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτού του συνδυασμού. Μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, η Υεμένη αντιμετωπίζει το συνδυασμό ενός συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου και ενός σοβαρού λιμού.
Είναι ενδεικτικό ότι η επισιτιστική ανασφάλεια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, διαπιστώθηκε ότι είναι σημαντικά χειρότερη στις χώρες όπου οι άνθρωποι εξαρτώνται από τη γεωργία για την επιβίωσή τους, ειδικά όταν δεν διαθέτουν συστήματα για την αντιμετώπιση των συνεπειών των κλιματικών κρίσεων, της καταστροφής και αρπαγής των φυσικών πόρων.
Καλλιέργειες καταστρέφονται από τα καιρικά φαινόμενα. Περιοχές μολύνονται και δεν μπορούν να καλλιεργηθούν. Φυσικοί πόροι γίνονται βορά στις ορέξεις των μονοπωλίων. Μια χούφτα πολυεθνικές πλουτίζουν απομυζώντας τον πλανήτη και αυξάνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων λαών.
Οι κεφαλαιοκράτες καταστρέφουν τον πλανήτη, αρπάζουν τους πόρους του, οδηγούν ανθρώπους ακόμα στο θάνατο από την πείνα. Δεν διστάζουν να διαπράξουν αυτά τα εγκλήματα για ένα πολύ απλό λόγο…
«Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά και στάζοντας αίμα απ’ όλους τους πόρους …Με 10% κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνέψει να το διαπράξει…». (Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος 1, σελίδα 785, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου