Στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» (εκδ. Etra 2011) αλλά και πολύ νωρίτερα σε σχετική αρθρογραφία μου, επέμενα πως η μεγαλύτερη πανδημική απειλή για τον άνθρωπο δεν είναι μια τυχαία μετάλλαξη στην φύση αλλά η ανθρωπογενής επίδραση, κυρίως οι πρακτικές της φαρμακοβιομηχανίας και της βιομηχανίας τροφίμων που οδήγησαν ανάμεσα σε πολλά άλλα, στην κατάχρηση αντιβιοτικών σε κλίμακα παντελώς εξωφρενική.
Στο βιβλίο μου Παρά Φύση (2014) αποκάλυψα πως οι επικίνδυνες πρακτικές αισχροκέρδειας των φαρμακευτικών και της βιομηχανίας τροφίμων ομοιάζουν.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την κατάχρηση των αντιβιοτικών:
Η κατάχρηση αυτή τόσο από τη φαρμακοβιομηχανία όσο και από βιομηχανία του κρέατος, οδήγησε στην ανάπτυξη μικροοργανισμών έναντι των οποίων τα υπάρχοντα φάρμακα είναι παντελώς άχρηστα, με καθέναν από αυτούς τους μικροοργανισμούς να είναι ικανός υπό συνθήκες να δώσει θανατηφόρες επιδημίες, ακόμη και πανδημίες.
Όσο απόλυτο κι αν ακούγεται, είχα απόλυτο δίκιο. Πλέον ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί πως κινούμαστε προς μια εποχή μετααντιβιοτική, όπου πολλά από τα υπάρχοντα φάρμακα είναι πλέον άχρηστα.
Δυστυχώς το κακό έχει ήδη συμβεί. Και το πράγμα πάει από το κακό στο χειρότερο.
Γιατί η κατάχρηση των φαρμάκων δεν αποτελεί μόνο ένα τεράστιο πρόβλημα που δημιουργεί γιγαντιαία προβλήματα δημόσιας υγείας: Δημιουργεί επίσης τεράστια οικολογικά προβλήματα.
Φανταστείτε έναν άνθρωπο να παίρνει ένα οποιοδήποτε φάρμακο. Ας δούμε τώρα την αλυσίδα που ακολουθεί: Ένα ποσοστό του φαρμάκου μεταβολίζεται. Ένα άλλο όχι. Το ποσοστό του φαρμάκου που δεν μεταβολίζεται, αφοδεύεται εις την τουαλέτα μαζί με μεταβολίτες του φαρμάκου που κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι κι αυτοί επικίνδυνοι.
Από κει το φάρμακο κι οι μεταβολίτες του περνάν στο αποχετευτικό σύστημα, αν υπάρχει, κι από εκεί σε εργοστάσια επεξεργασίας, αν υπάρχουν, για να αποδοθεί το νερό όσο το δυνατό καθαρότερο στο φυσικό περιβάλλον. Μοιραία, το νερό αυτό θα φτάσει σε ποτάμια, λίμνες, θάλασσες.
Σε κανένα απολύτως στάδιο αυτής της διαδικασίας δεν υπάρχει επεξεργασία και απομάκρυνση αυτού του φαρμάκου ή οποιοδήποτε άλλου. Ένα σημαντικό ποσοστό δηλαδή του φαρμάκου θα καταλήξει στον υδροφόρο ορίζοντα.
Αν αυτός ο άνθρωπος του παραδείγματός μας είναι εν γνώσει του ή εν αγνοία του θύμα/θύτης της πολυφαρμακίας, από ένα και μόνο άνθρωπο φτάνει στα νερά καθημερινά ένα κοκταίηλ φαρμάκων.
Προσθέστε τώρα σε αυτόν τον άνθρωπο κι αυτόν που πετάει περιττά φάρμακα στην τουαλέτα ή στα σκουπίδια. Κι άλλα κοκτέηλ φαρμάκων φτάνουν στα νερά της φύσης.
Πολλαπλασιάστε τώρα αυτά τα κοκτέηλς με τον αριθμό των ανθρώπων που τα χρησιμοποιούν: Δισεκατομμύρια φαρμακευτικών ουσιών φτάνουν στα νερά της φύσης κάθε μέρα.
Και δεν έχουμε τελειώσει. Προσθέστε τώρα και τα φαρμακευτικά εργοστάσια που ρυπαίνουν με φάρμακα (ως παρενέργεια της παρασκευής τους) το περιβάλλον χιλιάδες φορές περισσότερο από το μέσο φαρμακευτικό καταναλωτή.
Όχι, δεν έχουμε τελειώσει ακόμη: Προσθέστε σε αυτό το βουνό φαρμάκων και τα δισεκατομμύρια κιλών κοπράνων και ούρων από τα ζώα που εκτρέφονται από τις μεγάλες βιομηχανίες κρέατος και είναι γεμάτα με αντιβιοτικά και ορμόνες που δίνονται για να αποκτούν τα ζώα μεγαλύτερη μυϊκή μάζα.
Κι αν νομίζετε ότι έχουμε επιτέλους τελειώσει, κάνετε λάθος. Γιατί πρέπει να προσθέσουμε και τα φυτοφάρμακα που καταλήγουν στα νερά της φύσης, κάποια από αυτά νευροκτόνα κάποια καρκινογόνα και άλλα που προκαλούν διαταραχές φύλου… Ψάρια που θηλυκοποιούνται με αποτέλεσμα το είδος τους να αντιμετωπίζει πολλές φορές ολέθρια αναπαραγωγικά προβλήματα.
Έτσι παίρνουμε κάποια ποτάμια και λίμνες που είναι φαρμακευτικές σούπες. Προσθέστε τώρα σε αυτό το Έβερεστ προβλημάτων και την γονιδιακή πισίνα που χει γεμίσει με γονίδια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά ακριβώς λόγω της χρόνιας κατάχρησής τους.
Τα περισσότερα ποτάμια στον πλανήτη έχουν πλέον σημαντικούς φαρμακευτικούς ρύπους.
Ψάρια και ζωοπλαγκτόν που παίρνουν, αντικαταθλιπτικά, αντιβιωτικά, αντιυπερτασικά, καρδιολογικά, χημειοθεραπείες, «φάρμακα» για τη χοληστερίνη… Ότι μπορεί να φανταστεί ο νους σας, ότι φάρμακο καταναλώνει ο άνθρωπος, θα το φαν και τα ψάρια.
Και μετά εμείς θα φάμε κάποια από αυτά τα ψάρια.
Και δεν τελειώσαμε εδώ.
Ένα κομμάτι από αυτά τα φάρμακα που έχουν απελευθερωθεί, μέσα από το υδρευτικό σύστημα περνάνε στις βρύσες μας. Και μπορεί οι ποσότητες τους να είναι μικρές, από την άλλη όμως πίνουμε πολύ νερό και μάλιστα κάθε μέρα και δια βίου…
Με άλλα λόγια, πίνουμε, έστω και σε ένα μικρό ποσοστό καταναγκαστικά και εν αγνοία μας, τα φάρμακα των άλλων, έστω και σε μικροσκοπικά σφηνάκια. Τα φάρμακα των γέρων, των αρρώστων, των ηλιθίων, των κατά φαντασίαν ασθενών, των παραπλανημένων, των παραπληροφορημένων.
Και δεν τελειώσαμε εδώ. Μαζί με τα φάρμακα, οι άνθρωποι καταναλώνουν και ναρκωτικά. Κι αυτά επίσης σε κάποια βαθμό ακολουθούν την αλυσίδα που ακολουθούν τα φάρμακα για να καταλήξουν τελικά σε κάποιο ποσοστό στη φύση κι από κει στη βρύση μας, σε μικροποσότητες φυσικά που δεν μπορούν να έχουν αντιληπτή εγκεφαλική επίδραση.
Ώρε γλέντια που κάνουν τα γριβάδια κι οι πέστροφες. Κάποιες ζαργάνες δε, έχουν γίνει πρεζα-ργάνες.
Όσο για τη χλωρίωση του νερού, αυτή μπορεί να εξουδετερώνει κάποιες φαρμακευτικές ουσίες, από την άλλη όμως αλληλεπιδρά με κάποιες άλλες κάνοντας τες ακόμη πιο τοξικές.
Αυτός, ακριβώς όπως σας τον περιγράψαμε, είναι ο φαύλος κύκλος της κατάχρησης φαρμάκων/ναρκωτικών και της υπερδημιουργίας φαρμακευτικών ρύπων.
Ένας φαύλος κύκλος που δεν είναι μόνο οικολογικός αλλά κι αφορά τη δημόσια υγεία. Ένας κύκλος που δεν αφορά μόνο την δημόσια υγεία αλλά και την οικολογία.
Ένας κύκλος που διαρκώς επεκτείνεται, αλλοιώνοντας και καταστρέφοντας όλο και περισσότερα είδη και απειλώντας την υγεία πολύ περισσοτέρων, ανάμεσα σε αυτά και του αρχιφταίχτη, του ανθρωπίνου είδους που οι συνήθειες και η απληστία του αποτελούν για τον πλανήτη το μεγαλύτερο καρκίνωμα, μια ραγδαία επιδεινούμενη γάγγραινα.
Τα επόμενα χρόνια, όλο και περισσότεροι αρμόδιοι φορείς θα αναγνωρίζουν το πρόβλημα. Για μια ακόμη φορά, θα το κάνουν όταν θα είναι πολύ αργά. Το κακό συμβαίνει ήδη και σε συμβαίνει σε τεράστια κλίμακα.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παίρνει όσα φάρμακα κι όσα ναρκωτικά θέλει. Είναι δικαίωμα όμως των άλλων ανθρώπων και των ζώων και των ψαριών και του πλαγκτόν και του μαστροκάστορα και της βίδρας ακόμη και του κροκόδειλου που δακρύζει πλέον από τα ναρκωτικά και τα φάρμακα να μην παίρνουν εν αγνοία τους τα φάρμακα και τα ναρκωτικά του άλλου.
Μέχρι λοιπόν να καταφέρουμε να φτιάξουμε εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων που θα περιλαμβάνουν και τα φάρμακα, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε την κατάχρηση φαρμάκων και να φροντίζουμε για τη σωστή αποκομιδή τους.
Πηγή: https://www.holisticlife.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/inbox/item/1847-%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82
(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», «Θανάσιμες Θεραπείες», «Παρά Φύση» από τις εκδόσεις ETRA)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου