Οι απίστευτες φρικαλεότητες που έγιναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Αδόλφου Χίτλερ είναι γνωστές, αλλά ένα νέο φωτογραφικό πρότζεκτ ρίχνει φως στους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες του Άουσβιτς.https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2018/17/259558-screen_shot_2018-04-24_at_8.jpg
Η φωτογράφος Marina Amaral έχει ξεκινήσει ένα έργο για να φέρει τις μνήμες του Ολοκαυτώματος στο παρόν. Τα «πρόσωπα του Άουσβιτς», όπως είναι ο τίτλος του πρότζεκτ της, βλέπουν τους φυλακισμένους του στρατοπέδου συγκέντρωσης να επιστρέφουν με εντυπωσιακά χρώματα. Το ασπρόμαυρο μένει πίσω και οι άνθρωποι «ζωντανεύουν» στο σήμερα.
«Η μεγαλύτερη πρόκληση αυτού του έργου είναι να προσθέσουμε χρώματα στις εικόνες που σέβονται την ιστορική τους αξία καθώς και τα θύματα. Για αυτό, το Μουσείο του Άουσβιτς με βοηθά στη διαδικασία, στέλνοντας μου όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε οι φωτογραφίες να αποκατασταθούν με ακρίβεια και τα κείμενα που τα συνοδεύουν να έχουν μόνο αληθινές και σωστές πληροφορίες», δήλωσε η Amaral στο RT.
Όλα ξεκίνησαν το 2016 όταν η Amaral χρησιμοποίησε τον ψηφιακό χρωματισμό για να χρωματίσει την εικόνα μιας 14χρονης κρατούμενης του Άουσβιτς. Η Czesława Kwoka πέθανε στο στρατόπεδο το 1943. «Κοιτάζοντας κατ’ ευθείαν στην κάμερα, τα μάτια της λένε μια ιστορία φόβου και φρίκης που λίγοι από εμάς, στη σύγχρονη εποχή, μπορούν να καταλάβουν ή να συσχετίσουν. Η έκφραση στο πρόσωπο της με ακολουθεί από την πρώτη φορά που την είδα», έγραψε η Amaral στην ιστοσελίδα της.


Ο πρώτος ψηφιακός χρωματισμός έγινε από την Amaral στο Μουσείο του Άουσβιτς τον Μάρτιο και από εκεί γεννήθηκε η ιδέα για τα «πρόσωπα του Άουσβιτς». Η Amaral απέκτησε πρόσβαση σε 40.000 παρόμοιες φωτογραφίες κρατουμένων για να τις χρωματίσει μαζί με μια ομάδα ερευνητών.
Τώρα, η Amaral θα εργαστεί για μια ευρύτερη συλλογή σχετικά με τα θυμάτων του Άουσβιτς. Στόχος του έργου είναι να ζωντανέψουν ξανά οι ιστορίες αυτών των βασανισμένων ανθρώπων και προσελκύσουν νέες και μελλοντικές γενιές.
Ο δημοσιογράφος Seamus Bellamy εργάζεται στο πρότζεκτ για να βοηθήσει στην καταγραφή των ιστοριών. «Οι δεξιότητες της Marina στον χρωματισμό των φωτογραφιών δίνουν νέα ζωή στις εικόνες των κρατουμένων του Άουσβιτς. Είναι καθήκον μου να αντλήσω πληροφορίες από τα λιγοστά αρχεία  που υπάρχουν σε κάθε έναν από τους φυλακισμένους, να πω την ιστορία τους. Η αφήγηση αυτών των ιστοριών είναι μια τεράστια ευθύνη», δήλωσε στην RT.


Ο Salomon Honig είναι ένας άλλος κρατούμενος που εμφανίζεται στα «πρόσωπα του Άουσβιτς». Ένας Πολωνός Εβραίος που στάλθηκε στο Άουσβιτς το 1942 και σκοτώθηκε 13 ημέρες αργότερα. Η Deliana Rademakers παρουσιάζεται επίσης στη συλλογή. Ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά και ήταν κρατούμενη στην Ολλανδία πριν αποσταλεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ravensbruck στη Γερμανία και στη συνέχεια στο Άουσβιτς.


Οι εικόνες των Kwoka, Honig και Rademakers έχουν ένα μελαγχολικό αέρα, δεδομένης της γνώσης μας για τη μοίρα τους. Ωστόσο, δεν είχαν όλα τα πρόσωπα που παρουσιάζονται στο πρότζεκτ άσχημο τέλος. Η Janina Nowak από την Πολωνία στάλθηκε στο Άουσβιτς τον Ιούνιο του 1942 και ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να δραπετεύσει.


Σημειώνεται, ότι οι φωτογραφίες λήφθηκαν στο Άουσβιτς μεταξύ 1941-1943 και αντιπροσωπεύουν μόνο το 10% των φυλακισμένων στα στρατόπεδα θανάτου. Τα «πρόσωπα του Άουσβιτς» σε έγχρωμες φωτογραφίες θα ολοκληρωθούν σύντομα και θα παρουσιαστούν σε μια νέα ιστοσελίδα. «Για μένα, είναι μια μεγάλη πρόκληση, αλλά είναι επίσης και μεγάλη μου τιμή να ρίξω φως στις θλιβερές ιστορίες όλων εκείνων των ανθρώπων μέσα από τη δουλειά μου», πρόσθεσε η Amaral.