Το βασικό θέμα του «Bloomberg» την περασμένη Δευτέρα θα μπορούσε να είναι απόσπασμα κατασκοπευτικού μυθιστορήματος: ένας
καλοπληρωμένος χάκερ στις διαταγές Βενεζουελάνου «δημοκράτη»,
αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ επί μια οκταετία, χρησιμοποιούσε τις τεχνολογικές
γνώσεις του για να χειραγωγήσει προεκλογικές καμπάνιες της Λατινικής
Αμερικής υπέρ των δεξιών υποψηφίων.
Ο πρώτος λέγεται Αντρές Σεπούλβεδα, 31χρονος Κολομβιανός, που στα 15 του ήρθε σε επαφή με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και έκτοτε παθιάστηκε και έθεσε το ταλέντο του στην υπηρεσία ισχυρών που όπως κι εκείνος απεχθάνονταν την όποια έκφρασης της Αριστεράς ή ακόμη και της πιο «πεφωτισμένης Δεξιάς».
Ο δεύτερος, μέντοράς του και με εφάμιλλο μίσος απέναντι σε κάθε προοδευτική προοπτική για τις χώρες της ηπείρου, είναι ο Χουάν Χοσέ Ρεντόν, πολιτικός σύμβουλος, που αφού απέτυχε με τις στρατηγικές παραπλάνησης που χρησιμοποιεί να οδηγήσει σε ήττα τον Ούγκο Τσάβες, τον κατήγγειλε για νοθεία και εγκατέλειψε τη χώρα ως «αντιστασιακός» το 2004.
Συναντήθηκαν το 2005 στα γραφεία του δεξιού Κολομβιανού τότε προέδρου Ουρίμπε.
Ο πιτσιρικάς, ως θαυμαστής του ανθρώπου που εξαπέλυσε έναν αιματηρό πόλεμο καταστολής, και ο σύμβουλος, ως επικεφαλής της επικοινωνιακής του ομάδας.
Εκθαμβος ο δεύτερος από τα προσόντα του χάκερ, τον προσέλαβε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Η εταιρεία συμβούλων του Ρεντόν, με έδρα το Μαϊάμι, είχε ήδη από τότε δεχτεί καταγγελίες γιατί χρησιμοποιούσε βρόμικα κόλπα και ψευδείς φήμες για να επηρεάσει εκλογικά αποτελέσματα.
Με τον Σεπούλβεδα οι επικοινωνιακές παγίδες απογειώθηκαν, καθώς έστησε ολόκληρες ομάδες που συστηματικά κατασκόπευαν, έκλεβαν και δυσφήμιζαν αντιπάλους των δεξιών προεδρικών υποψηφίων σε λατινοαμερικανικές εκλογές.
Τα απλά του πακέτα ξεκινούσαν από 12.000 δολάρια τον μήνα, ενώ, έναντι 20.000 τον μήνα, οι πελάτες είχαν ευρεία γκάμα ψηφιακών υποκλοπών, επιθέσεων μέσω ψεύτικων πλην «αξιόπιστων» λογαριασμών κοινωνικών δικτύων, αποκωδικοποιήσεις μηνυμάτων των αντιπάλων τους κ.λπ.
Μια πιο διεισδυτική «παρέμβαση», όπως στην περίπτωση του Μεξικού και της εκστρατείας του νυν προέδρου Πένια Νιέτο, ήταν λίγο πιο δαπανηρή: 600.000 δολάρια.
Ξετυλίγοντας τον μίτο της υπόγειας δράσης του στο «Bloomberg», ο Σεπούλβεδα αποκάλυψε πως από το 2005 δούλεψε επηρεάζοντας εκλογικές αναμετρήσεις σε Νικαράγουα, Παναμά, Ονδούρα, Ελ Σαλβαδόρ, Κολομβία, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Βενεζουέλα και Γουατεμάλα.
Και αξίζει πραγματικά να διαβάσει κανείς το ρεπορτάζ του έγκριτου περιοδικού για να ανακαλύψει πώς και με ποιες τεχνικές σε καθεμία από αυτές τις χώρες, υπό την καθοδήγηση του Ρεντόν, νόθευε στην ουσία τα εκλογικά αποτελέσματα υπέρ των πιο δεξιών υποψηφίων, που άρχισαν ξαφνικά να κερδίζουν μαζικά.
Με τις κυβερνοεπιθέσεις που εξαπέλυε ο Σεπούλβεδα κατάφερνε συχνά να αναγκάσει υποψήφιους να εγκαταλείψουν την κούρσα ή να χάνουν προβάδισμα. Εφτιαξε -ανάμεσα στα άλλα- κι ένα ειδικό λογισμικό, το «Κλέφτης Κοινωνικών Δικτύων» για να διαχειρίζεται έναν εικονικό στρατό ψεύτικων λογαριασμών στο Twitter αλλά και το Facebook, που του επέτρεπε να αλλάζει τάχιστα ονόματα, προφίλ, φωτογραφίες και βιογραφικά των υποτιθέμενων χρηστών διαδίδοντας όποια κατηγορία, ψέμα ή βρομιά συνέβαλλε στην αποδυνάμωση του «αριστερού αντιπάλου», περιλαμβανομένων και φημολογιών περί νοθείας.
Οπως λέει: «Είναι πανεύκολο να χειραγωγήσεις την κοινή γνώμη. Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο αυτά που πιστεύουν ότι είναι αυθόρμητες και ειλικρινείς αναρτήσεις πολιτών στο διαδίκτυο από τους επίσημους πολιτικούς. Ο κόσμος πιστεύει περισσότερο το ίντερνετ από την πραγματικότητα: μπορούσα να τους κάνω να πιστέψουν ό,τι ήθελα».
Δεν είχε επαφή με τα επιτελεία των εκστρατειών, δουλειά που είχε αναλάβει ο Ρεντόν. Δεν τους έβλεπαν ποτέ μαζί.
Επικοινωνούσαν με ασφαλή τηλέφωνα που αντικαθιστούσαν κάθε δίμηνο και ειδικά κωδικοποιημένα μηνύματα.
Μόλις μια καμπάνια τέλειωνε, ο Σεπούλβεδα κατέστρεφε σκληρούς δίσκους, διέγραφε αρχεία με ειδικά μη ανακτήσιμα λογισμικά, έκαιγε μικροτσιπ και εγκατέλειπε σέρβερ που νοίκιαζε ανώνυμα από την Ουκρανία ή τη Ρωσία, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος της παρέμβασής του.
Ή σχεδόν κάθε ίχνος. Γιατί για λόγους ασφαλείας κράτησε κάποια αποδεικτικά για «ώρα ανάγκης».
Αυτή δεν άργησε να έρθει όταν στην πατρίδα του, την Κολομβία, αντί όπως έκανε το αφεντικό του να δουλέψει για την καμπάνια του Σάντος (πολύ προοδευτικός για τα γούστα του), για πρώτη φορά αυτονομήθηκε και τέθηκε στην υπηρεσία του Σουλουάγα, υποψήφιου του κόμματος του αγαπημένου του Ουρίμπε.
Ο ζήλος του να αποκαλύψει στοιχεία που είχε υποκλέψει τον έκανε να ξεχάσει τα μέτρα ασφαλείας και να παραστεί σε τηλεοπτική συνέντευξη μαζί με τον επικεφαλής της εκστρατείας του Σουλουάγα.
Υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας μετά από απόπειρες κατά της ζωής του μέσα στις φυλακές, μίλησε στο «Bloomberg» και παρέδωσε πειστήρια για τις εντολές που έπαιρνε από τον Ρεντόν -ευελπιστώντας πως η συνεργασία και οι αποκαλύψεις του θα μειώσουν την ποινή του.
«Το έκανα συνειδητά και έχοντας έναν καθαρό στόχο: να δώσω τέλος στις δικτατορίες και τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής», εξομολογείται στο περιοδικό, επιβεβαιώνοντας τις επανειλημμένες καταγγελίες πολλών προοδευτικών ηγετών της Λατινικής Αμερικής για έξωθεν παρεμβάσεις πως υπάρχει ένας καλοστημένος μηχανισμός επηρεασμού και χειραγώγησης της έκβασης των εκλογών στη βάση ψεμάτων, δυσφήμισης και συκοφαντίας.
Οσο για τον Ρεντόν, τρεις εβδομάδες μετά τη σύλληψη του Σεπούλβεδα, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την καμπάνια του Σάντος έπειτα από κατηγορίες ότι δέχτηκε 12 εκατ. δολάρια από τους ναρκεμπόρους.
Κι όμως παραμένει ελεύθερος.
Συνεχίζει να παριστάνει τον βουδιστή, ντυμένος συχνά σαν σαμουράι, και να αυτοπαρουσιάζεται ως «ο πλέον καλοπληρωμένος, πιο περιζήτητος και αποτελεσματικός πολιτικός σύμβουλος».
Αρνείται κάθε ανάμειξη στη χειραγώγηση των εκλογών τόσων χωρών επιμένοντας πως απλώς είχε προσλάβει στην εταιρεία του τον Σεπούλβεδα για να σχεδιάζει ιστοσελίδες.
Τώρα φημολογείται πως δουλεύει για τον Ντόναλντ Τραμπ. Το αρνείται επίσης...
Ο πρώτος λέγεται Αντρές Σεπούλβεδα, 31χρονος Κολομβιανός, που στα 15 του ήρθε σε επαφή με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και έκτοτε παθιάστηκε και έθεσε το ταλέντο του στην υπηρεσία ισχυρών που όπως κι εκείνος απεχθάνονταν την όποια έκφρασης της Αριστεράς ή ακόμη και της πιο «πεφωτισμένης Δεξιάς».
Ο δεύτερος, μέντοράς του και με εφάμιλλο μίσος απέναντι σε κάθε προοδευτική προοπτική για τις χώρες της ηπείρου, είναι ο Χουάν Χοσέ Ρεντόν, πολιτικός σύμβουλος, που αφού απέτυχε με τις στρατηγικές παραπλάνησης που χρησιμοποιεί να οδηγήσει σε ήττα τον Ούγκο Τσάβες, τον κατήγγειλε για νοθεία και εγκατέλειψε τη χώρα ως «αντιστασιακός» το 2004.
Συναντήθηκαν το 2005 στα γραφεία του δεξιού Κολομβιανού τότε προέδρου Ουρίμπε.
Ο πιτσιρικάς, ως θαυμαστής του ανθρώπου που εξαπέλυσε έναν αιματηρό πόλεμο καταστολής, και ο σύμβουλος, ως επικεφαλής της επικοινωνιακής του ομάδας.
Εκθαμβος ο δεύτερος από τα προσόντα του χάκερ, τον προσέλαβε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Η εταιρεία συμβούλων του Ρεντόν, με έδρα το Μαϊάμι, είχε ήδη από τότε δεχτεί καταγγελίες γιατί χρησιμοποιούσε βρόμικα κόλπα και ψευδείς φήμες για να επηρεάσει εκλογικά αποτελέσματα.
Με τον Σεπούλβεδα οι επικοινωνιακές παγίδες απογειώθηκαν, καθώς έστησε ολόκληρες ομάδες που συστηματικά κατασκόπευαν, έκλεβαν και δυσφήμιζαν αντιπάλους των δεξιών προεδρικών υποψηφίων σε λατινοαμερικανικές εκλογές.
Τα απλά του πακέτα ξεκινούσαν από 12.000 δολάρια τον μήνα, ενώ, έναντι 20.000 τον μήνα, οι πελάτες είχαν ευρεία γκάμα ψηφιακών υποκλοπών, επιθέσεων μέσω ψεύτικων πλην «αξιόπιστων» λογαριασμών κοινωνικών δικτύων, αποκωδικοποιήσεις μηνυμάτων των αντιπάλων τους κ.λπ.
Μια πιο διεισδυτική «παρέμβαση», όπως στην περίπτωση του Μεξικού και της εκστρατείας του νυν προέδρου Πένια Νιέτο, ήταν λίγο πιο δαπανηρή: 600.000 δολάρια.
Ξετυλίγοντας τον μίτο της υπόγειας δράσης του στο «Bloomberg», ο Σεπούλβεδα αποκάλυψε πως από το 2005 δούλεψε επηρεάζοντας εκλογικές αναμετρήσεις σε Νικαράγουα, Παναμά, Ονδούρα, Ελ Σαλβαδόρ, Κολομβία, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Βενεζουέλα και Γουατεμάλα.
Και αξίζει πραγματικά να διαβάσει κανείς το ρεπορτάζ του έγκριτου περιοδικού για να ανακαλύψει πώς και με ποιες τεχνικές σε καθεμία από αυτές τις χώρες, υπό την καθοδήγηση του Ρεντόν, νόθευε στην ουσία τα εκλογικά αποτελέσματα υπέρ των πιο δεξιών υποψηφίων, που άρχισαν ξαφνικά να κερδίζουν μαζικά.
Με τις κυβερνοεπιθέσεις που εξαπέλυε ο Σεπούλβεδα κατάφερνε συχνά να αναγκάσει υποψήφιους να εγκαταλείψουν την κούρσα ή να χάνουν προβάδισμα. Εφτιαξε -ανάμεσα στα άλλα- κι ένα ειδικό λογισμικό, το «Κλέφτης Κοινωνικών Δικτύων» για να διαχειρίζεται έναν εικονικό στρατό ψεύτικων λογαριασμών στο Twitter αλλά και το Facebook, που του επέτρεπε να αλλάζει τάχιστα ονόματα, προφίλ, φωτογραφίες και βιογραφικά των υποτιθέμενων χρηστών διαδίδοντας όποια κατηγορία, ψέμα ή βρομιά συνέβαλλε στην αποδυνάμωση του «αριστερού αντιπάλου», περιλαμβανομένων και φημολογιών περί νοθείας.
Οπως λέει: «Είναι πανεύκολο να χειραγωγήσεις την κοινή γνώμη. Οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται περισσότερο αυτά που πιστεύουν ότι είναι αυθόρμητες και ειλικρινείς αναρτήσεις πολιτών στο διαδίκτυο από τους επίσημους πολιτικούς. Ο κόσμος πιστεύει περισσότερο το ίντερνετ από την πραγματικότητα: μπορούσα να τους κάνω να πιστέψουν ό,τι ήθελα».
Δεν είχε επαφή με τα επιτελεία των εκστρατειών, δουλειά που είχε αναλάβει ο Ρεντόν. Δεν τους έβλεπαν ποτέ μαζί.
Επικοινωνούσαν με ασφαλή τηλέφωνα που αντικαθιστούσαν κάθε δίμηνο και ειδικά κωδικοποιημένα μηνύματα.
Μόλις μια καμπάνια τέλειωνε, ο Σεπούλβεδα κατέστρεφε σκληρούς δίσκους, διέγραφε αρχεία με ειδικά μη ανακτήσιμα λογισμικά, έκαιγε μικροτσιπ και εγκατέλειπε σέρβερ που νοίκιαζε ανώνυμα από την Ουκρανία ή τη Ρωσία, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος της παρέμβασής του.
Ή σχεδόν κάθε ίχνος. Γιατί για λόγους ασφαλείας κράτησε κάποια αποδεικτικά για «ώρα ανάγκης».
Αυτή δεν άργησε να έρθει όταν στην πατρίδα του, την Κολομβία, αντί όπως έκανε το αφεντικό του να δουλέψει για την καμπάνια του Σάντος (πολύ προοδευτικός για τα γούστα του), για πρώτη φορά αυτονομήθηκε και τέθηκε στην υπηρεσία του Σουλουάγα, υποψήφιου του κόμματος του αγαπημένου του Ουρίμπε.
Ο ζήλος του να αποκαλύψει στοιχεία που είχε υποκλέψει τον έκανε να ξεχάσει τα μέτρα ασφαλείας και να παραστεί σε τηλεοπτική συνέντευξη μαζί με τον επικεφαλής της εκστρατείας του Σουλουάγα.
«Μέσα» με 4 κατηγορίες
Λίγες μέρες μετά ο Σεπούλβεδα συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου θα παραμείνει δέκα χρόνια καταδικασμένος για χρήση κακόβουλου λογισμικού, εγκληματική συνωμοσία, παραβίαση ιδιωτικών στοιχείων και κατασκοπεία στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών της Κολομβίας το 2014.Υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας μετά από απόπειρες κατά της ζωής του μέσα στις φυλακές, μίλησε στο «Bloomberg» και παρέδωσε πειστήρια για τις εντολές που έπαιρνε από τον Ρεντόν -ευελπιστώντας πως η συνεργασία και οι αποκαλύψεις του θα μειώσουν την ποινή του.
«Το έκανα συνειδητά και έχοντας έναν καθαρό στόχο: να δώσω τέλος στις δικτατορίες και τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής», εξομολογείται στο περιοδικό, επιβεβαιώνοντας τις επανειλημμένες καταγγελίες πολλών προοδευτικών ηγετών της Λατινικής Αμερικής για έξωθεν παρεμβάσεις πως υπάρχει ένας καλοστημένος μηχανισμός επηρεασμού και χειραγώγησης της έκβασης των εκλογών στη βάση ψεμάτων, δυσφήμισης και συκοφαντίας.
Οσο για τον Ρεντόν, τρεις εβδομάδες μετά τη σύλληψη του Σεπούλβεδα, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την καμπάνια του Σάντος έπειτα από κατηγορίες ότι δέχτηκε 12 εκατ. δολάρια από τους ναρκεμπόρους.
Κι όμως παραμένει ελεύθερος.
Συνεχίζει να παριστάνει τον βουδιστή, ντυμένος συχνά σαν σαμουράι, και να αυτοπαρουσιάζεται ως «ο πλέον καλοπληρωμένος, πιο περιζήτητος και αποτελεσματικός πολιτικός σύμβουλος».
Αρνείται κάθε ανάμειξη στη χειραγώγηση των εκλογών τόσων χωρών επιμένοντας πως απλώς είχε προσλάβει στην εταιρεία του τον Σεπούλβεδα για να σχεδιάζει ιστοσελίδες.
Τώρα φημολογείται πως δουλεύει για τον Ντόναλντ Τραμπ. Το αρνείται επίσης...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου