Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Oχι, δεν μειώνεται ακόμη το δημόσιο χρέος των 19
χωρών που συναπαρτίζουν την Ευρωζώνη. Δεν μειώνεται ούτε σε απόλυτο
μέγεθος ούτε ως ποσοστό του ΑΕΠ. Λόγω της πολιτικής της λιτότητας όμως
που έχουν επιβάλει οι Γερμανοί σε όλα τα κράτη του ευρώ, έχει
επιβραδυνθεί ο ρυθμός αύξησής του και σε απόλυτο μέγεθος και ως ποσοστό
του ΑΕΠ.
Φυσικά, καμία σοβαρή χώρα δεν θυμάται καν το ανώτατο επιτρεπτό
ποσοστό δημόσιου χρέους που είχε καθορίσει η συνθήκη του Μάαστριχτ ως
προς το ΑΕΠ της κάθε χώρας – εκείνο το ξεχασμένο 60% του ΑΕΠ.
Φανταστείτε, το δημόσιο χρέος των 19 κρατών της Ευρωζώνης ως προς το ΑΕΠ
τους ανήλθε στο… 91,9%! Ηταν μόλις μία εκατοστιαία μονάδα περισσότερο
από το 90,9% του ΑΕΠ, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία
(Eurostat), του 2013. Ακόμη και η Γερμανία του Σόιμπλε απέχει… 15 (!)
εκατοστιαίες μονάδες από το 60% του Μάαστριχτ, αφού το δημόσιο χρέος της
είναι το 75% του ΑΕΠ της. Περιττό να τονιστεί ότι στις μνημονιακές
χώρες -ναι, σε όλες ανεξαιρέτως, ακόμη και στο γελοίο «success story»
της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας που χαρακτηρίζονται «πετυχημένες»
επειδή έχουν κυβερνήσεις υποταγμένες στη Γερμανία- επικρατεί απερίγραπτο
χάος. Στις έξι πρώτες θέσεις με το υψηλότερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ
βρίσκονται οι τέσσερις μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία,
Κύπρος) συν την Ιταλία και την Ισπανία, στις οποίες οι Γερμανοί επέβαλαν
άτυπο μνημονιακό καθεστώς.
Πρωταθλήτρια αχτύπητη φυσικά η μνημονιακή Ελλάδα,
με το δημόσιο χρέος της να ανέρχεται στο 177% του ΑΕΠ της! Πρέπει να
πέσει δηλαδή… 117 (!!!) εκατοστιαίες μονάδες για να βρεθεί στο ανώτατο
επιτρεπτό όριο του Μάαστριχτ, το 60%.
Αφού όμως από το 60% απέχουν… 35 εκατοστιαίες
μονάδες οι Γάλλοι που έχουν τη δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης (το
δημόσιο χρέος της Γαλλίας βρίσκεται στο 95% του ΑΕΠ της), σοβαρά
πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν να πέσει ποτέ στο επίπεδο του 60% το
δημόσιο χρέος της Ελλάδας; Αδύνατον, δεν θα πέσει ποτέ τόσο! Δεύτερη
στην αρνητική αυτή κατάταξη είναι η Ιταλία, με δημόσιο χρέος που ισούται
με το 132% του ΑΕΠ της. Εντάξει, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος, η Ελλάδα
και η Ιταλία είχαν πολύ αυξημένο δημόσιο χρέος τις τελευταίες
δεκαετίες. Το 2008, για παράδειγμα, πριν δηλαδή ξεσπάσει η κρίση και
πριν υπαχθούν σε δύο μνημόνια η πρώτη και σε άτυπο μνημόνιο η δεύτερη,
το μεν δημόσιο χρέος της Ελλάδας ανερχόταν στο 109% του ΑΕΠ της και με
τα μνημόνια αυξήθηκε κατά σχεδόν 70 εκατοστιαίες μονάδες, της δε Ιταλίας
ανερχόταν στο 102% του ΑΕΠ και αυξήθηκε κατά 30 μονάδες στο 132% του
ΑΕΠ.
Καθόλου έτσι δεν ήταν όμως η κατάσταση με τις
άλλες τέσσερις χώρες. Το 2008 η Πορτογαλία υπερέβαινε το όριο του
Μάαστριχτ κατά 12 εκατοστιαίες μονάδες, με το χρέος της στο 72% του ΑΕΠ
της και με το που μπήκε σε μνημόνιο τώρα το υπερβαίνει κατά… 70 μονάδες,
αφού εκτοξεύθηκε στο 130% του ΑΕΠ της χώρας! Ακόμη πιο ακραία από
πολιτική σκοπιά ήταν τα πράγματα στην Ιρλανδία, παρόλο που από
μαθηματική σκοπιά ήταν ταυτόσημα. Το 2008 η Ιρλανδία ήταν από τις
ελάχιστες χώρες της Ευρωζώνης που είχε δημόσιο χρέος πολύ κάτω του ορίου
του Μάαστριχτ – μόλις 43% του ΑΕΠ της. Με το που μπήκε όμως στο… «πολύ
πετυχημένο» μνημόνιο που μας περιγράφουν τα απανταχού της Ευρώπης
φερέφωνα των Γερμανών, το δημόσιο χρέος της απογειώθηκε στο… 110% του
ΑΕΠ της πέρυσι! Εβδομήντα εκατοστιαίες μονάδες πάνω κι αυτοί.
Τα ίδια έπαθε και η Ισπανία, αν και αυτή τη
«γλίτωσε» μόνο με… 60 μονάδες αύξηση: από δημόσιο χρέος στο 39% του ΑΕΠ
της που είχε το 2008, βρέθηκε το 2014 με χρέος στο 98% του ΑΕΠ της. Και η
Κύπρος ομοιοπαθής, εξηντάρα κι αυτή! Από το 49% του ΑΕΠ που ήταν το
χρέος της το 2008, με το που μπήκε στο μνημόνιο το χρέος της εκτινάχθηκε
πέρυσι στο 108% του ΑΕΠ της. Ανακεφαλαιώνουμε: Ελλάδα (177%), Ιταλία
(132%), Πορτογαλία (130%), Ιρλανδία (110%), Κύπρος (108%), Ισπανία
(98%). Πνίγηκαν στα χρέη όλες οι μνημονιακές χώρες. Ποιος έχει άραγε
δίκιο; Ο Σόιμπλε, ο οποίος υποστηρίζει ότι με τη λιτότητα οι χώρες του
ευρωπαϊκού Νότου έλυσαν το πρόβλημά τους ή οι αντιγερμανοί αντίπαλοί
του, οι οποίοι υποστηρίζουν σθεναρά ότι μέσω των μνημονίων το Βερολίνο
υποδουλώνει τα ευρωπαϊκά κράτη, χτίζοντας με οικονομικά μέσα το Δ’ Ράιχ
της Γερμανίας; Οι αριθμοί πάντως καμία σωτηρία δεν αποδεικνύουν σε καμία
απολύτως περίπτωση…
*Δημοσιεύθηκε στο »ΕΘΝΟΣ» την Πέμπτη 23 Απριλίου 2015
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου